Αθήνα 20 Δεκεμβρίου 2005

Αρ.Πρωτ.: 232

ΠΡΟΣ: 1)Υπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης
& Αποκέντρωσης K.Π.Παυλόπουλο
2.Υφ/γό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης
& Αποκέντρωσης κ.Νάκο
ΚΟΙΝ: 1. Μέλη επιτροπής τροποποίησης Υπαλληλικού Κώδικα .
2. Μέλη επιτροπής τροποποίησης Ν.2503/97
3. ΑΔΕΔΥ
4.Πρωτοβάθμια σωματεία μέλη μας

κ.Υπουργέ

Στα πλαίσια της συζήτησης για την αναμόρφωση του Νόμου 2503/1997, καθώς και του Υπαλληλικού Κώδικα (Ν. 2683/1999), η Ομοσπονδία μας εκτιμά ότι είναι απαραίτητη η επισήμανση ορισμένων ζητημάτων που αφορούν τις μεταθέσεις και τις μετακινήσεις υπαλλήλων των Περιφερειών και Νομαρχιών για τα οποία απαιτείται ειδικότερη διευθέτηση .
Ειδικότερα ο προβληματισμός μας εστιάζεται στο ζήτημα των μεταθέσεων και μετακινήσεων υπαλλήλων των Περιφερειών, όπου και παρατηρήθηκαν παρερμηνείες των σχετικών διατάξεων, με αποτέλεσμα να πραγματοποιούνται μεταθέσεις υπαλλήλων των Περιφερειών, κατά παράβαση των κειμένων διατάξεων και των αρχών της χρηστής διοίκησης, που σε πολλές περιπτώσεις ενέχουν το στοιχείο των σχετικών διακρίσεων σε βάρος ορισμένων υπαλλήλων (χωρίς δυστυχώς κανένα αντικειμενικό κριτήριο η έστω γνώμη υπηρεσιακού συμβουλίου) και ανατρέπουν τον οικογενειακό και κοινωνικό τους προγραμματισμό, αναστατώνουν την προσωπική τους ζωή, προσβάλλουν την αξιοπρέπειά τους και από την άλλη πλευρά αποδιοργανώνουν τις Υπηρεσίες των Περιφερειών.
Παρότι σας είχαμε απευθύνει (18 Απριλίου) έγγραφο για το θέμα αυτό το οποίο και σας κοινοποιούμε, δυστυχώς ο Υφυπουργός Εσωτερικών με το 34122/6-7-2005 έγγραφο του γενικεύει σε όλη την Ελλάδα την κατά πλειοψηφία γνωμοδότησή του Γ’ τμήματος του Νομικού Συμβουλίου το οποίο έκανε δεκτές τις θέσεις του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Αττικής. Αποδέχεται λοιπόν το ακραίο γεγονός να μην θεωρείται μετάθεση η μετακίνηση υπαλλήλου από το Σουφλί στην Καβάλα η από την Ρόδο στην Σύρο.
Για τους παραπάνω λόγους εκτιμούμε ότι επιβάλλεται στην επικείμενη αναμόρφωση του νομικού πλαισίου για τα θέματα αυτά, να διευκρινιστούν πλήρως οι έννοιες της μετάθεσης και της μετακίνησης, καθώς και της Δημόσιας Αρχής.
Όπως σας είναι γνωστό, κατά το διοικητικό δίκαιο, μετάθεση είναι η μεταβολή της Δημόσιας Αρχής στην οποία υπηρετεί ο υπάλληλος, ανεξάρτητα από το εάν η Δημόσια Αρχή, στην οποία μετατίθεται ο υπάλληλος, εδρεύει στον ίδιο τόπο. Η δε μεταβολή της θέσης του υπαλλήλου μέσα στην ίδια Δημόσια Αρχή είναι μετακίνηση (βλ. Επαμεινώνδα Σπηλιωτόπουλου και Χαραλάμπους Χρυσανθάκη, Βασικοί Θεσμοί Δημοσιοϋπαλληλικού Δικαίου, β΄ έκδοση, σελ. 88).
Περαιτέρω, από το άρθρο 103 παρ. 4 του Συντάγματος, που ορίζει ότι οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι δεν δύνανται να μετατεθούν άνευ γνωμοδοτήσεως Υπηρεσιακού Συμβουλίου, αποτελουμένου κατά τα δύο τρίτα, τουλάχιστον, εκ μονίμων υπαλλήλων, σαφώς συνάγεται, μεταξύ άλλων, ότι η “μετάθεση” προβλέπεται και κατοχυρώνεται συνταγματικά για όλους τους υπαλλήλους τόσον της Κεντρικής Διοίκησης όσον και των Περιφερειών.
Επίσης, το άρθρο 3 παρ. 3 του Ν. 2503/1997 ορίζει ότι “για την μετάθεση υπαλλήλων της περιφέρειας εντός των ορίων της εφαρμόζονται οι περί μεταθέσεων διατάξεις, που ισχύουν για όλους τους υπαγόμενους στον Υπαλληλικό Κώδικα Υπαλλήλους”.
Παρά ταύτα όμως, στην πράξη, ορισμένες Περιφέρειες κάνουν χρήση της διάταξης του άρθρου 66 του Υπαλληλικού Κώδικα (περί μετακινήσεων), συλλήβδην για όλες τις περιπτώσεις, τόσον των μεταβολών της Δημόσιας Αρχής στην οποία υπηρετεί ο υπάλληλος, όσον και των μεταβολών της θέσης του υπαλλήλου μέσα στην ίδια Δημόσια Αρχή, δηλαδή και για τις μεταθέσεις και για τις μετακινήσεις, με συνέπεια να αναγκάζονται οι θιγόμενοι υπάλληλοι να επιζητούν δικαστική προστασία και να ακολουθεί η δικαστική ακύρωση, ως παράνομων, όλων των διενεργούμενων μεταθέσεων υπαλλήλων των Περιφερειών αυτών.

Για τους παραπάνω λόγους, ζητάμε, να συμπεριληφθούν στις ρυθμίσεις που προωθείτε και συνεπώς να κατοχυρωθούν νομοθετικά:
1) Η έννοια της μετάθεσης, ως της μεταβολής της Δημόσιας Αρχής στην οποία υπηρετεί ο υπάλληλος, ανεξάρτητα από το εάν η Δημόσια Αρχή, στην οποία μετατίθεται ο υπάλληλος, εδρεύει στον ίδιο τόπο.
2) Η έννοια της μετακίνησης, ως της μεταβολής της θέσης του υπαλλήλου μέσα στην ίδια Δημόσια Αρχή.
3) Η έννοια της Δημόσιας Αρχής, ως της διακεκριμένης Υπηρεσίας της Περιφέρειας, η οποία έχει ιδία κατά τόπο και καθ΄ ύλη αρμοδιότητα, έδρα και οργανική συγκρότηση.
4) Ο τρόπος διενέργειας των μεταθέσεων και μετακινήσεων, πάντα κατόπιν σύμφωνης γνωμοδοτήσεως του Υπηρεσιακού Συμβουλίου και βάσει Πινάκων Μεταθετέων.
Σημειώνεται επίσης ότι, αν αντίθετα η Περιφέρεια ήθελε εκληφθεί, ως μία Αρχή, τότε οι περί μεταθέσεων διατάξεις δεν θα εφαρμοζόταν ποτέ στους υπαλλήλους της, με συνέπεια, τόσον την ουσιαστική καταστρατήγηση των διατάξεων του άρθρου 103 παρ. 4 του Συντάγματος που κατοχυρώνει τον θεσμό της μετάθεσης του υπαλλήλου της Διοίκησης κάτω από τις αναφερόμενες, στο άρθρο αυτό, εγγυήσεις, όσον και τη στέρηση του δικαιώματος έννομης προστασίας στις περιπτώσεις αυτές. Έτσι, αν υιοθετηθεί η άποψη ότι η Περιφέρεια είναι μία Αρχή, τότε καταλήγουμε στο άτοπο αποτέλεσμα της, κατ΄ αντίθεση προς τις διατάξεις του άρθρου 103 παρ. 4 του Συντάγματος, κατάργησης της έννοιας της μετάθεσης στο θεσμό της Περιφέρειας, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυθαιρεσίες της Διοίκησης (βλ. επ΄ αυτού και σχετική πάγια νομολογία των Δικαστηρίων).
Επιπροσθέτως δε, εάν η Περιφέρεια ήθελε εκληφθεί, ως μία Αρχή, με συνέπεια οι περί μεταθέσεων διατάξεις του άρθρου 67 του Υπαλληλικού Κώδικα αλλά και οι περί τοποθετήσεως προϊσταμένων οργανικών μονάδων μετά γνώμη του υπηρεσιακού συμβουλίου διατάξεις του άρθρου 65 παρ. 2 του ίδιου Κώδικα να μην εφαρμόζονται ποτέ στους υπαλλήλους της, (δηλαδή την ουσιαστική κατάργηση της έννοιας της μετάθεσης και της γνώμης του Υπηρεσιακού Συμβουλίου κατά τις τοποθετήσεις προϊσταμένων οργανικών μονάδων, στο θεσμό της Περιφέρειας και στους υπαλλήλους της), τότε, η εξαίρεση αποκλειστικά και μόνον των υπαλλήλων των Περιφερειών και των Νομών από την εφαρμογή του θεσμού της μετάθεσης και της γνώμης του Υπηρεσιακού Συμβουλίου κατά τις τοποθετήσεις προϊσταμένων οργανικών μονάδων, θα συνιστούσε άνιση μεταχείριση των υπαλλήλων των Περιφερειών, έναντι των λοιπών υπαλλήλων του δημοσίου και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, οι οποίοι προδήλως τελούν κάτω από τις ίδιες άλλως ουσιωδώς προσομοιάζουσες εν γένει νομικές και πραγματικές συνθήκες και για τους οποίους συνεχίζει να ισχύει ο θεσμός της μετάθεσης και η γνώμη του Υπηρεσιακού Συμβουλίου κατά τις τοποθετήσεις προϊσταμένων οργανικών μονάδων, κάτω από τις εγγυήσεις του άρθρου 103 παρ. 4 του Συντάγματος.
Κατά συνέπεια , στην αποκρουστέα από εμάς ως άνω εκδοχή, η ενδεχόμενη αυτή εξαίρεση αποκλειστικά και μόνον των υπαλλήλων των Περιφερειών από την εφαρμογή του θεσμού της μετάθεσης και της γνώμης του Υπηρεσιακού Συμβουλίου κατά τις τοποθετήσεις προϊσταμένων οργανικών μονάδων, θα ήταν πρόδηλα αντισυνταγματική και συνεπώς ανίσχυρη, ως αντικείμενη στην αρχή της ισότητας, που θεσπίζει και καθιερώνει το άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος.

Είμαστε στη διάθεσή σας, για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία ή διευκρίνηση κρίνετε αναγκαία προκειμένου να διευθετηθούν και να επιλυθούν οριστικά αυτά τα ιδιαιτέρως σημαντικά ζητήματα, που απασχολούν την πλειονότητα των συναδέλφων μας δασολόγων αλλά και πλείστων άλλων γεωτεχνικών υπάλλήλων που υπηρετούν στις Περιφέρειες του Κράτους.

Για τα Διοικητικά Συμβούλια
ΠΟΓΕΔΥ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ν. ΚΑΚΑΒΑΣ
Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Α. ΙΩΑΝΝΟΥ

ΠΕΔΔΥ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΠΟΚΑΡΗΣ
ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑΜΟΥ