ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ “ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Π.Ε.Δ.Δ.Υ ΜΕ ΤΟΝ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟ ΥΠΟΔΟΜΩΝ & ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ κ. ΝΙΚ. ΤΑΧΙΑΟ”

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ  

     ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Π.Ε.Δ.Δ.Υ ΜΕ ΤΟΝ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟ ΥΠΟΔΟΜΩΝ & ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ κ. ΝΙΚ. ΤΑΧΙΑΟ

 

Πραγματοποιήθηκε  συνάντηση αντιπροσωπείας της Π.Ε.Δ.Δ.Υ (Προέδρου κ.Νικ. Μπόκαρη και μέλους Δ.Σ κ.Κων.Μπέση) με τον Υφυπουργό Υποδομών και Μεταφορών κ. Νικόλαο Ταχιάο, στο Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών στην Αθήνα. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε εκτάκτως,  μετά από σχετικό αίτημα  της Π.Ε.Δ.Δ.Υ  το οποίο έγινε αποδεκτό από τον αρμόδιο Υφυπουργό Υποδομών και αφορούσε πάγια θεσμικά και οικονομικά ζητήματα του κλάδου που σχετίζονται με την εκτέλεση και εποπτεία των δημοσίων δασοτεχνικών έργων που εκτελούνται από τις δασικές υπηρεσίες.

 

Στη συζήτηση, η οποία έγινε σε εξαιρετικά θετικό και γόνιμο κλίμα ενημερώθηκε διεξοδικά ο αρμόδιος Υφυπουργός, για το χαρακτήρα των ειδικών δασοτεχνικών έργων – έργων δημόσιου χαρακτήρα –  που εκτελούνται από τις δασικές Υπηρεσίες (προγράμματα ΑΝΤΙΝΕΡΟ, Διαχείριση Δασών ορεινά υδρονομικά, αντιδιαβρωτικά κ.λ.π ),  καθώς και για τον εποπτικό και επιστημονικό  ρόλο του κλάδου των Δασολόγων Δ.Υ στο σχεδιασμό, στον προγραμματισμό και στην  εν γένει εποπτεία  τους. Στη βάση αυτή συζητήθηκε πολύ αναλυτικά  το θέμα της διάθεσης του πόρου 6 0/00 και του τρόπου μιας πιο ορθολογικής και δικαίας απόδοσής του και στον κλάδο μας, που αποτελεί πάγιο και δίκαιο αίτημα της Π.Ε.Δ.Δ.Υ .

 

Ο Υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών αναγνώρισε την ιδιαιτερότητα του αντικειμένου μας και τη συνεισφορά του κλάδου στην ολοκλήρωση των σχετικών προγραμμάτων και την απορρόφηση των πόρων που διατίθενται για τα έργα δασικής ανάπτυξης και προστασίας των δασών και συμφωνήθηκε να ακολουθήσει με δική του πρωτοβουλία,  νέα τεχνική συνάντηση  ειδικά για το θέμα αυτό,  προκειμένου να βρεθεί λύση .

                                                             ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

 

                          Ο πρόεδρος της ΠΕΔΔΥ                                            Ο Γενικός Γραμματέας 

                          Νίκος Μπόκαρης                                                      Γεώργιος Παπαρουσόπουλος                              

 

 

 

Παγκόσμια ημέρα Περιβάλλοντος (5 Ιουνίου 2025) . Ποιά η γνώση μας για τη ρύπανση και τι κάνουμε εμείς για το περιβάλλον ….

Το παρασρτημα Ανατολικής Μακεδονίας του ΓΕΩΤΕΕ εξέδωσε Δελτιο Τύποθυ με αφορμή τον επρτασό της Παγκόσμιας ημέρας Περιβάλλοντος (ακολουθεί το κείμενο)

 

Με στόχο την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της παγκόσμιας κοινότητας σε θέματα περιβάλλοντος, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) θεσμοθέτησε το 1972 την 5η Ιουνίου ως Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος.


Στη φετινή χρονιά, στην 53 η επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος, το θέμα – σύνθημα που επανέρχεται και πάλι είναι: «Ας νικήσουμε την πλαστική ρύπανση» (#BeatPlasticPollution) και επικεντρώνεται αυτή τη φορά στις επιπτώσεις από την πλαστική ρύπανση.

 

Σύμφωνα με τα πιο  πρόσφατα στοιχεία του Προγράμματος Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών (UNEP), κάθε χρόνο παράγονται πάνω από 430 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού σε παγκόσμια κλίμακα. Από αυτά, τα δύο τρίτα αντιστοιχούν σε προϊόντα βραχυχρόνιας χρήσης, τα οποία καταλήγουν πολύ σύντομα στο περιβάλλον ως απόβλητα.


Οι συνέπειες είναι δραματικές: ρύπανση θαλασσών κι ακτών, καταστροφή οικοσυστημάτων, και εισχώρηση μικροπλαστικών στην τροφική αλυσίδα, γεγονός που συνιστά σοβαρή απειλή για τη βιοποικιλότητα και την ανθρώπινη υγεία.


Η φετινή Ημέρα Περιβάλλοντος αποκτά επιπλέον σημασία, καθώς πραγματοποιείται μόλις δύο μήνες πριν από την κρίσιμη συνεδρίαση της Διακυβερνητικής Επιτροπής Διαπραγματεύσεων στη Γενεύη, η οποία έχει στόχο
τη σύναψη μιας παγκόσμιας συμφωνίας για τον περιορισμό της πλαστικής ρύπανσης.

 

Ο ΟΗΕ απευθύνει έκκληση για συλλογική δράση, τονίζοντας πως η λύση βρίσκεται στην κοινή προσπάθεια κυβερνήσεων, επιχειρήσεων και πολιτών. Όπως αναφέρεται στο επίσημο μήνυμα της φετινής εκστρατείας, «η αλλαγή ξεκινά από όλους μας».


Τα καλά νέα υπάρχουν και είναι ότι η επιστήμη σήμερα έχει τις λύσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος και ήδη αρκετά εφαρμόζονται προς αυτήν την κατεύθυνση. Αλλά, όπως σε κάθε αλλαγή, αυτό που χρειάζεται είναι η ευρεία ευαισθητοποίηση και η κινητοποίηση όλων για να κλιμακωθούν και να επιταχυνθούν οι ενέργειες από τις κυβερνήσεις, τις εταιρείες και όλους τους εμπλεκόμενους. Αυτός είναι και ο στόχος της σημερινής Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος που κινητοποιεί δυνάμεις από κάθε γωνιά του κόσμου.


Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος 2025 θα δείξει πώς οι χώρες, οι επιχειρήσεις και μεμονωμένα άτομα μαθαίνουν να χρησιμοποιούν το υλικό βιώσιμα, προσφέροντας την ελπίδα ότι μια μέρα η πλαστική ρύπανση θα αποτελέσει ιστορία.


Η φετινή ημέρα Περιβάλλοντος 2025, αποτελεί συνέχεια της διεθνούς δεκαετίας δράσης (2021-2030) για την αποκατάσταση των οικοσυστημάτων των Ηνωμένων Εθνών (UN), μια παγκόσμια πρωτοβουλία για την αποκατάσταση και αναβίωση ποικίλων οικοσυστημάτων, από τις κορυφές των βουνών μέχρι τα βάθη της θάλασσας.
Κι όμως, αν ήξερε ο σύγχρονος άνθρωπος τις πολύτιμες υπηρεσίες που αφιλοκερδώς και απρόσκοπτα μας παρέχει το περιβάλλον, τότε είναι βέβαιο ότι θα αναθεωρούσε πολλές από τις απόψεις του για τον τρόπο χρήσης του. Το περιβάλλον δεν είναι ξεκομμένο από τον άνθρωπο, τις δραστηριότητες του, τις κοινωνικές και οικονομικές του σχέσεις. Υπάρχουν οργανικοί δεσμοί ανάμεσα στον άνθρωπο και το φυσικό του περιβάλλον. Ο άνθρωπος δεν
μπορεί να ζήσει έξω από αυτό που αποτελεί τη φυσική του προέκταση. Ταυτόχρονα ο άνθρωπος δεν μπορεί να μεταχειρίζεται τη φύση, μ’ οποιοδήποτε τρόπο και προπαντός δεν μπορεί να τη βλέπει εχθρικά σαν ένα μέσο που πρέπει να κατακτήσει, να υποτάξει και να κυριαρχήσει πάνω της.

Τι πρέπει να γίνει:
Χρειαζόμαστε ένα νέο παγκόσμιο ήθος. Ένα ήθος σύμφωνα µε το οποίο, τα άτομα και οι κοινωνίες θα υιοθετούν στάσεις κι αξίες εναρμονισμένες µε τη θέση της ανθρωπότητας μέσα στη βιόσφαιρα απεμπολώντας την καταναλωτική νοοτροπία. Ένα ήθος το οποίο θα αναγνωρίζει και θα απαντά µε την ανάλογη ευαισθησία, στη σύνθετη και διαρκώς μεταβαλλόμενη σχέση, ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση κι ανάμεσα στους ίδιους τους ανθρώπους. Το ήθος αυτό θα διαμορφώσει μια νέου τύπου ανάπτυξη που θα απαιτεί επίσης την ελαχιστοποίηση των επιβλαβών επιπτώσεων στο περιβάλλον, την επαναχρησιμοποίηση υλικών για παραγωγικούς σκοπούς και το σχεδιασμό τέτοιων  τεχνολογιών που θα βοηθήσουν στην επίτευξη των  συγκεκριμένων στόχων.


Όμως, περισσότερο από όλα, το περιβάλλον έχει ανάγκη από την ενεργό συμμετοχή όλων μας. Μόνο αν συνεισφέρουμε όλοι θα μπορέσουμε να λύσουμε τα περιβαλλοντικά προβλήματα στον πλανήτη μας. Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να συμβάλουμε στις προσπάθειες για προστασία του περιβάλλοντος και της φύσης. Η προστασία της φύσης ξεκινά από τον καθέναν από εμάς, και από τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε καθημερινά. Όλο και περισσότερο, κάθε απόφασή μας, ατομική ή μέσα στην οικογένεια μας, στην εργασία ή στο σχολείο έχει σημαντικό αντίκτυπο στο φυσικό περιβάλλον. Οι καθημερινές μας συνήθειες θα καθορίσουν πώς θα είναι ο πλανήτης στον οποίο ζούμε, αλλά και τι περιβάλλον θα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές. Είναι, λοιπόν,
στο χέρι μας να προστατεύσουμε το φυσικό περιβάλλον, ξεκινώντας από το να αλλάξουμε τις συνήθειές μας.


Η συμμετοχή στις δράσεις για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος 2025 είναι μια υπενθύμιση ότι οι ενέργειες των ανθρώπων για την πλαστική ρύπανση έχουν σημασία. Τα βήματα που λαμβάνουν οι κυβερνήσεις και οι επιχειρήσεις για την αντιμετώπιση της πλαστικής ρύπανσης είναι η συνέπεια αυτής της δράσης.


Είναι καιρός να επιταχυνθεί αυτή η δράση και η μετάβαση σε μια κυκλική οικονομία.
Είναι καιρός να #BeatPlasticPollution.
Η υπόθεση της προστασίας, της αναβάθμισης και διατήρησης ενός περιβάλλοντος φιλικού για τη ζωή μας πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη, είναι υπόθεση όλων μας ανεξαιρέτως.


Οι επιστήμονες του Γεωτεχνικού κλάδου καθημερινά υπηρετούν την προστασία του Περιβάλλοντος, σε όποιο πόστο και να βρίσκονται, γιατί γνωρίζουν ότι εκτός από το παρόν, πρέπει να έχουμε και μέλλον.

Για τη Διοικηούσα Επιτροπή του Παραρτήματος ΓΕΩΤΕ.Ε.
Ανατολικής Μακεδονίας

Ζαφείρης Μυστακίδης

Συζήτηση περί αναθεώρησης του άρθρου 24 του Συντάγματος: ” Ξαναγυρνάμε στο μηδέν ; … “

Άρθρο  του Νικολάου Μπόκαρη Δασολόγου – Περιβαλλοντολόγου, προέδρου του Δ.Σ της   Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δημ.Υπαλλήλων
Μέλος Δ.Σ ΓΕΩΤ.ΕΕ ,που δημοσιευτηκε στην εφημερίδα ¨Τα Νέα”

 

Ο πρωθυπουργός σε πρόσφατη συνέντευξη του, ανοιξε δημόσια το θέμα της τροποποίησης του άρθρου 24 του Συντάγματος, συσχετίζοντας αυτή την πρόταση με τις αναγκες του πολεοδομικού
σχεδιασμού και κυρίως την επέκταση υφιστάμενων οικισμών ανάλογα με τον πληθυσμό τους.


Η δήλωση αυτή, για να κριθεί επί της ουσίας του περιεχομένου της, θα πρέπει να εξειδικευθεί ως προς το τελικά αναθεωρητέο περιεχόμενο που προτείνεται. Το άρθρο 24 και κυρίως η προβλεπόμενη από αυτό συνταγματική υποχρέωση προστασίας του Φυσικού και Πολιτιστικού Περιβάλλοντος, από το ίδιο το Κράτος, εχει γίνει αντικείμενο έντονης πολιτικής αντιπαράθεσης αλλά και κοινωνικών αντιδράσεων από Περιβαλλοντικούς Φορείς και Επιμελητήρια σε προηγούμενες συνταγματικές αναθεωρήσεις. Η ερμηνευτική δήλωση που ενσωματώθηκε στο άρθρο 24 για τον ορισμό του δάσους κρίθηκε αναγκαία για να υπάρχει μια ενιαία εννοιολογική και νομική αντίληψη, για το τι θεωρούμε δάσος στη χώρα μας. Και πάνω σε αυτή την αντίληψη εχει αναπτυχθεί η ισχύουσα νομολογία των ανωτάτων δικαστηρίων στη Χώρα μας Με βάση αυτή την προσεγγιση το ελληνικό κράτος έχει διαθέσει σημαντικούς ανθρώπινους και οικομικούς πόρους και μάλιστα στα δυσκολα μνημονιακά χρόνια για την καταρτιση των Δασικών Χαρτών και του Δασολογίου αλλά και του Εθνικού Κτηματολογίου. Θυμίζουμε ότι το θέμα των δασικών χαρτών (δηλαδή του τι είναι δάσος στη χώρα μας) εντάχθηκε στις μνημονιακές υποχρεώσεις για να μην αλλάζει για τους γνωστούς μικροπολιτικούς λόγους το προστατευταίο αντικείμενο του άρθρου 24 του Συνάγματος, που ειναι ο δασικός πλούτος της Χώρας που εκτός από φυσικό απόθεμα αποτελεί σε μεγάλο βαθμό και δημόσια περιουσία.

 

Ελπίζουμε η δήλωση εκτός από το προφανές δημοσιογραφικό της κίνητρο, ενόψει των προβλημάτων που εχουν δημιουργηθεί με τον περιορισμό του δικαιώματος δόμησης ακινητων να εχει νομοθετικά
μελετημένο, ουσιαστικό και ξεκάθαρο, ως προς τη στόχευσή της, περιεχόμενο, που να αφίσταται από την γνωστή πολιτική αμφιθυμία με την οποία αντιμετωπίσαμε στη χώρα μας τα δάση.

 

Διαφορετικά το πολιτικό διακύβευμα που τίθεται και για το οποίο θα πρέπει να τοποθετηθούν ξεκάθαρα οι πολιτικοί φορείς, είναι αν θέλουμε σαν πολιτεία να «ξαναγυρίσουμε στο μηδέν», πετώντας  στο καλάθι των αχρήστων εθνικούς και κοινοτικούς πόρους αλλά και ατελείωτες ανθρωποημέρες που διατέθηκαν από Υπηρεσίες και Φορείς για να φτασουμε στο σημερινό σημείο τα έργα των Δασικών Χαρτών και του Εθνικού Κτηματολογίου, τα οποία η ελληνική κοινωνία περιμένει να τα δεί ολοκληρωμένα.

 

 

Επιστολή του Παραρτήματος ΓΕΩΤ.Ε.Ε. Κεντρικής Μακεδονίας «Η αλήθεια για τον ΟΠΕΚΕΠΕ και για τις αιτίες του σκανδάλου».

Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ,

η Κεντρική Μακεδονία είναι η πιο δυναμική αγροτική περιοχή της Ελλάδας με τη μεγαλύτερη καταβολή οικονομικών ενισχύσεων στα Μέτρα του ΠΑΑ 2014 – 2020 (σε ποσοστό 16,4 % του συνόλου της χώρας). Έχει ιδιαίτερη σημασία για την πατρίδα μας στον κτηνοτροφικό τομέα, καθώς στην Κεντρική Μακεδονία βρίσκεται περίπου το 25 % των βοοειδών, το 10 % των αιγοπροβάτων και το 15 % των χοίρων της Ελλάδας1 .

 

Παρά την απαράμιλλη ποιότητα και διατροφική αξία των κτηνοτροφικών μας προϊόντων, όμως, οι Έλληνες κτηνοτρόφοι γενικότερα αντιμετωπίζουν ως ανταγωνιστικό μειονέκτημα το υψηλό κόστος παραγωγής. Οι ζωοτροφές καλύπτουν το 60 % του κόστους παραγωγής των κτηνοτροφικών προϊόντων και είναι ο τομέας με το σημαντικότερο διαρθρωτικό πρόβλημα για το οποίο ουδέποτε μέχρι σήμερα υπήρξε ουσιαστική πολιτική βούληση για την επίλυσή του.

 

Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα οι βοσκήσιμες γαίες είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία δημόσιες και δημοτικές και η βόσκηση των ζώων σε αυτές είναι δυστυχώς ανεξέλεγκτη και κοινόχρηστη. Το κοινόχρηστο σύστημα βόσκησης που υπάρχει στο 85 % των ελληνικών βοσκοτόπων δεν απαντάται πουθενά στην υπόλοιπη Ευρώπη (έπαψε να υφίσταται από το 19ο αιώνα), αλλά το βρίσκουμε µόνο σε αφρικανικές και αραβικές χώρες. Αυτή η κυριαρχούσα κοινή χρήση των βοσκοτόπων στην Ελλάδα είναι κατάλοιπο της Τουρκοκρατίας και είμασταν ανάξιοι να τη διορθώσουμε επί 200 έτη ελεύθερης ζωής. Πριν από 30 χρόνια, στο Συνέδριο του ΓΕΩΤ.Ε.Ε. για την κτηνοτροφία το 1995 με τίτλο «Κτηνοτροφική Πολιτική: Θέσεις – Προσανατολισμοί», οι αρμόδιοι επιστήμονες (Α. Νάστης, Ε. Φραγκιουδάκης κ.α.) απέδειξαν την επιτακτική ανάγκη τερματισμού της κοινόχρηστης βόσκησης στην Ελλάδα και υπολόγισαν ότι η ορθολογική διαχείριση των ελληνικών βοσκοτόπων που θα προκύψει μπορεί να πενταπλασιάσει την παραγωγή βοσκήσιμης ύλης (χονδροειδής ζωοτροφή) και να μειώσει σημαντικά το κόστος παραγωγής των κτηνοτροφικών προϊόντων μας.

 

Παρομοίως, πριν από 11 χρόνια, η αρμόδια Ομάδα Εργασίας για τις Βοσκήσιμες Γαίες του ΓΕΩΤ.Ε.Ε. προχώρησε στην καταγραφή των διαθέσιμων στοιχείων για τον προσδιορισμό της έκτασης και της παραγωγικότητας των βοσκοτόπων στην Ελλάδα και πρότεινε την κατάρτιση Διαχειριστικών Σχεδίων Βοσκήσιμων Γαιών σε όλη την Ελλάδα, με σκοπό τον καθορισμό των βιώσιμων Λιβαδικών Μονάδων σε κάθε περιοχή και την τουλάχιστον δεκαετή εκμίσθωσή τους στους Έλληνες κτηνοτρόφους, ώστε να τερματιστεί η κοινόχρηστη βόσκηση.  

 

Προτάθηκε, επίσης, η διάθεση πιστώσεων για την πιθανή μετεγκατάσταση κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων και για την κατασκευή των αναγκαίων έργων υποδομής και βελτίωσης της βλάστησης των βοσκοτόπων. Σήμερα, ο τερματισμός της κοινόχρηστης βόσκησης είναι πιο επιτακτικός από ποτέ, λόγω της αναγκαιότητας ενίσχυσης της φθίνουσας εκτατικής αιγοπροβατοτροφίας, η οποία, όμως, θεωρείται ως ο κλάδος της κτηνοτροφίας με την καλύτερη προσαρμογή στην Κλιματική Κρίση. Ταυτόχρονα και το παραγόμενο προϊόν της Φέτας θα ωφεληθεί, καθώς καθιερώθηκε ως Π.Ο.Π. λόγω και της ιδιαιτερότητας της χλωρίδας των βοσκοτόπων μας. Αυτές οι διαχρονικές και τεκμηριωμένες προτάσεις της γεωτεχνικής επιστημονικής κοινότητας και του Επιμελητηρίου για τα βοσκοτόπια δεν εισακούγονταν για πολλά χρόνια από τις εκάστοτε Κυβερνήσεις, μέχρι που το πρόβλημα των βοσκοτόπων έγινε άμεσος οικονομικός κίνδυνος για χιλιάδες ψηφοφόρους τους.

 

Συγκεκριμένα, η κοινόχρηστη βόσκηση έφερε την Ελλάδα σε αδιέξοδο όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να δίνει τις άμεσες κτηνοτροφικές οικονομικές ενισχύσεις στην κτηνοτροφία με βάση την έκταση του χρησιμοποιούμενου βοσκότοπου και όχι τον αριθμό των ζώων (Κανονισμός ΕΕ αριθ. 1307/2013 και Κανονισμός ΕΕ 2021/2115). Μπροστά στον κίνδυνο της απώλειας τεράστιων ποσών ευρωπαϊκών επιδοτήσεων νομοθετήθηκε τελικά η διαδικασία της εκπόνησης των Διαχειριστικών Σχεδίων Βόσκησης και της πολυετούς μίσθωσης των δημόσιων και δημοτικών βοσκοτόπων στους κτηνοτρόφους για την εφαρμογή τους (αρχικά με το άρθρο 60 του ν. 4264/2014 – ΦΕΚ Α΄ 118 και τελικά με το ν. 4351/2015 – ΦΕΚ Α΄ 164, ο οποίος κατήργησε τα προσωρινά Διαχειριστικά Σχέδια Βόσκησης και την αποκλειστική προθεσμία υλοποίησής τους). Ταυτόχρονα, όμως, θεσπίστηκε ως μεταβατική διάταξη (άρθρο 19 του ν. 4351/2015) και η προσωρινή «τεχνική λύση» της κατανομής των δημόσιων και δημοτικών βοσκοτόπων στους κτηνοτρόφους για τη λήψη των άμεσων ευρωπαϊκών οικονομικών ενισχύσεων (ΥΑ 873/55993/15 – ΦΕΚ Β΄ 942 & ΥΑ 915/69142/18 – ΦΕΚ Β΄ 1812).

 

Ουσιαστικά, το ίδιο το κράτος θέσπισε μια εικονική διανομή χρήσης της έκτασης των δημόσιων και δημοτικών βοσκοτόπων με αποκλειστικό σκοπό τη λήψη ευρωπαϊκών επιδοτήσεων και μάλιστα καθόρισε και κανόνες για να διανέμονται εικονικά βοσκότοποι και σε άλλες Τοπικές Κοινότητες, σε άλλους Δήμους, σε άλλες Περιφερειακές Ενότητες, ακόμη και σε άλλες Περιφέρειες από την έδρα της σταυλικής εγκατάστασης του κάθε κτηνοτρόφου!!! Και δεν έφθανε μόνο αυτή η νομότυπη εικονική δήλωση βοσκοτόπων που έκανε κανονικότητα την αναλήθεια «εκμαυλίζοντας» τους Έλληνες κτηνοτρόφους και δίνοντας ιδέες σε κάθε επιτήδειο, αλλά η Πολιτεία προέβη και σε μία ακόμη εγκληματική πράξη, αυτή της ενεργοποίησης δικαιωμάτων οικονομικής ενίσχυσης για «βοσκοτόπους σε κατάσταση διατήρησης» χωρίς ζωικό κεφάλαιο (!!!) και αυτές οι επιδοτήσεις δόθηκαν στη χώρα της κοινόχρηστης βόσκησης από το 2017 μέχρι το 2022… Το ελάχιστο ζωικό κεφάλαιο (0,2 ΜΜΖ ανά εκτάριο) που απαιτείται για τους «βοσκοτόπους σε κατάσταση διατήρησης» από το 2023 και μετά, δεν είναι πραγματικό εχέγγυο διαφάνειας χωρίς στοχευμένους και υποχρεωτικούς επιτόπιους ελέγχους του δηλούμενου ζωικού κεφαλαίου από τον σοβαρά υποστελεχωμένο ΟΠΕΚΕΠΕ. Και δυστυχώς η οποιαδήποτε διανομή οικονομικών ενισχύσεων σε ανύπαρκτους κτηνοτρόφους με ανύπαρκτα βοσκοτόπια μειώνει αναλογικά τις επιδοτήσεις των πραγματικών κτηνοτρόφων. Και φυσικά αυτή η μεταβατική «προσωρινή» περίοδος της «τεχνικής λύσης» έγινε κι αυτή κανονικότητα, αφού για δέκα χρόνια υπήρξε απόλυτη αδράνεια στην υλοποίηση των διατάξεων του ν. 4351/2015 (ΦΕΚ Α΄ 164) για τα Διαχειριστικά Σχέδια Βόσκησης και για την επακόλουθη πραγματική μίσθωση των βοσκοτόπων στους αληθινούς κτηνοτρόφους (το άλλοθι της χώρας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση). Είναι, επίσης, άξιο απορίας με βάση τις πληροφορίες των δημοσιευμάτων των τελευταίων ημερών και όσα γνωρίζουμε για αυτή την περίοδο της αδράνειας υλοποίησης των Διαχειριστικών Σχεδίων Βόσκησης:

  1. με ποια διαδικασία βρήκαν οι επιτήδειοι τις αδήλωτες εκτάσεις για να τις δεσμεύσουν ως ιδιωτικούς «βοσκοτόπους σε κατάσταση διατήρησης» ή ως ελαιώνες κατά την τελευταία εξαετία;
  2. πως κατάφεραν οι δήθεν εκμισθωτές να τροποποιήσουν τη δήλωσή τους στο Ε9, δηλώνοντας τους ψεύτικους (ως προς την κατοχή τουλάχιστον) βοσκότοπους ή ελαιώνες και να τους μισθώσουν στη συνέχεια ηλεκτρονικά στους επιτήδειους μισθωτές και λήπτες των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων και μάλιστα όλες αυτές οι παράνομες πράξεις να γίνονται στα πληροφοριακά συστήματα της ΑΑΔΕ;
  3. γιατί αποδεσμεύονταν με πολιτική απόφαση τα ΑΦΜ, τα οποία είχαν δεσμευτεί μετά από ελέγχους των υπαλλήλων του ΟΠΕΚΕΠΕ, για λήψη επιδοτήσεων;
  4. γιατί σταμάτησε να γίνεται διασταυρωτικός έλεγχος των αγροτεμαχίων με τα δεδομένα των προηγούμενων ετών;
  5. πόσο ασφαλής και έγκυρη είναι η βάση του υπολογισμού της τεχνικής λύσης για την κατανομή των βοσκοτόπων που είναι ο αριθμός των δηλωθέντων ζώων στην Κτηνιατρική Βάση Δεδομένων, ιδιαίτερα σε Περιφερειακές Ενότητες με σοβαρά υποστελεχωμένες κτηνιατρικές υπηρεσίες που δυσκολεύονται λόγω των πολλαπλών αντικειμένων να τα επαληθεύσουν;
  6. ποια ήταν η διαχείριση των πρόσθετων εκτάσεων βοσκοτόπων με θαμνώδη και ξυλώδη βλάστηση μέσα από αυτό το εικονικό σύστημα κατανομής βοσκοτόπων και γιατί δεν απαγορεύτηκε η πλασματική μεταφορά βοσκοτόπων από τη μία Χωρική Ενότητα στην άλλη με τα νέα δεδομένα;
  7. ποιο είναι το μέγεθος του προβλήματος (ο συνολικός αριθμός των ψευδοπαραγωγών και το συνολικό ποσό που εισέπραξαν) και εάν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ των πιθανών παραβατών;
  8. γιατί μετά από τη μετάβαση (2022) της ψηφιακής διαχείρισης των αιτήσεων της Ενιαίας Ενίσχυσης προς τον ΟΠΕΚΕΠΕ στην ενιαία διαδικτυακή πύλη του ελληνικού κράτους (gov.gr), δεν δόθηκαν ξανά στις Περιφέρειες για έλεγχο, ανάρτηση, υποβολή ενστάσεων και κύρωση οι κατανομές των βοσκοτόπων με τεχνική λύση κατά παράβαση των προβλεπόμενων στην ΥΑ 915/69142/18 (ΦΕΚ Β΄ 1812);
  9. και τέλος, γιατί αυξήθηκε το κόστος παροχής των ψηφιακών υπηρεσιών από συγκεκριμένους ιδιώτες παρόχους που ανέλαβαν το έργο και δεν δημιουργήθηκαν τα κατάλληλα ψηφιακά εργαλεία ελέγχου προς τους υπαλλήλους του ΟΠΕΚΕΠΕ για την εποπτεία των δηλώσεων στους βοσκοτόπους;

Σε όλα αυτά τα εύλογα ερωτήματα ελπίζουμε πως η Ευρωπαϊκή και η Ελληνική Δικαιοσύνη θα βρουν σύντομα τις κατάλληλες απαντήσεις.

 

Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ,

ο χαρακτηρισμός «αμαρτωλός ΟΠΕΚΕΠΕ» που χρησιμοποιείται σήμερα κατά κόρον από τα ΜΜΕ και η άμεση απόφασή σας για την κατάργηση του Οργανισμού και την υπαγωγή των αρμοδιοτήτων του στην ΑΑΔΕ αδικούν συλλήβδην όλους τους υπαλλήλους του ΟΠΕΚΕΠΕ και διαστρεβλώνουν την αλήθεια για τα αίτια του σκανδάλου.

Οι 520 υπάλληλοι του ΟΠΕΚΕΠΕ (αρκετοί εκ των οποίων είναι γεωτεχνικοί) εργάζονται αόκνως και φιλότιμα για να εφαρμόσουν τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς και την επακόλουθη Εθνική Νομοθεσία και για να πληρώσουν έγκαιρα και νόμιμα τις ευρωπαϊκές οικονομικές ενισχύσεις στον Έλληνα αγρότη, ενώ δέχονται συνεχείς ελέγχους από τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

Ο Οργανισμός, όμως, είναι βαθιά υποστελεχωμένος καθώς προβλέπονταν κατά την ίδρυσή του 1.700 οργανικές θέσεις, ενώ άλλοι αντίστοιχοι οργανισμοί σε Κράτη Μέλη έχουν δεκαπλάσιο προσωπικό αναλογικά με τον όγκο εργασίας (π.χ. Πολωνία).

 

Ο ΟΠΕΚΕΠΕ δεν βρίσκεται σε επιτήρηση για λόγους διαφθοράς και κανείς υπάλληλός του δεν έχει καταδικαστεί μέχρι σήμερα για διαφθορά. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ βρίσκεται σε επιτήρηση για τη μη συμμόρφωση με ορισμένα κριτήρια διαπίστευσης όπως αυτά ορίζονται στις κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και συγκεκριμένα για τους ελέγχους εποπτείας και για την έλλειψη προσωπικού!!!

 

Ούτε, φυσικά, ευθύνονται οι υπάλληλοι του ΟΠΕΚΕΠΕ για την κοινόχρηστη βόσκηση, για την «τεχνική λύση» κατανομής των βοσκοτόπων, για τη μη υλοποίηση των Διαχειριστικών Σχεδίων Βόσκησης, για τις επιδοτήσεις σε βοσκοτόπους χωρίς ζώα, για τις ψευδείς δηλώσεις στην Κτηνιατρική Βάση Δεδομένων, για τη μη αναγραφή του ΑΤΑΚ στα αγροτεμάχια, για τη μη ολοκλήρωση του Κτηματολογίου και του Δασολογίου, για τις ψευδείς δηλώσεις στο Ε9 και στα ηλεκτρονικά μισθωτήρια της ΑΑΔΕ, για τα λάθη και τις αστοχίες του 2022 κατά τη μετάβαση των δηλώσεων των άμεσων ενισχύσεων στο κυβερνητικό νέφος (gov.gr), για την έλλειψη πληροφόρησης και τις αστοχίες του 2023 (πρώτου έτους εφαρμογής της νέας ΚΑΠ), για την πρωτοφανή καθυστέρηση στην υποβολή των Ενιαίων Αιτήσεων Ενίσχυσης το 2024 που δεν βοήθησε στην εξομάλυνση της κατάστασης των προηγουμένων δύο ετών, για τις επιλογές, τις αμοιβές και το έργο των ιδιωτών παρόχων λογισμικού και τεχνικών συμβούλων του ΟΠΕΚΕΠΕ, για τις ωμές πολιτικές παρεμβάσεις στο έργο τους.

 

Ο ΟΠΕΚΕΠΕ χρειάζεται σήμερα σημαντική αναβάθμιση και ανεξαρτητοποίηση. Να μετατραπεί σε Ανεξάρτητη Αρχή ή ΝΠΔΔ, να προσληφθούν άμεσα άλλοι 500 εργαζόμενοι κατάλληλων ειδικοτήτων με διαγωνισμό του ΑΣΕΠ για να ενισχύσουν το έργο των έμπειρων στελεχών του, να δοθούν τα κατάλληλα εργαλεία εποπτείας και η πρόσβαση στις κατάλληλες βάσεις δεδομένων. Χρειάζεται, επίσης, η σημαντική στελέχωση και των γεωτεχνικών υπηρεσιών του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και των Περιφερειών και η στενή συνεργασία τους με τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Διαφωνούμε με την υπαγωγή του έργου του ΟΠΕΚΕΠΕ στην Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων, η οποία είναι κατά την άποψη μας μία λανθασμένη επιλογή, επειδή είναι παντελώς διαφορετική η φιλοσοφία της ΑΑΔΕ που εισπράττει χρήματα από τους ευπορότερους, από τη φιλοσοφία των ευρωπαϊκών αγροτικών ενισχύσεων που είναι να στηρίζονται – επιδοτούνται οι φτωχότεροι για να διατηρείται το φυσικό περιβάλλον και για να παράγονται ασφαλή και ποιοτικά τρόφιμα. Επίσης, η ΑΑΔΕ ασχολείται κυρίως με αλφαριθμητικά δεδομένα, ενώ ο ΟΠΕΚΕΠΕ με γεωχωρικά δεδομένα και η προσέγγιση της ΑΑΔΕ είναι οικονομοτεχνική ενώ η προσέγγιση του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι γεωτεχνική.

Τέλος, είναι απολύτως αναγκαία η οργανική σχέση εποπτείας του έργου του Οργανισμού με το αρμόδιο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Μια πιθανή απώλεια σημαντικών ευρωπαϊκών οικονομικών ενισχύσεων από αυτή την πειραματική και αντισυμβατική μετάβαση θα είναι ολέθρια για την αγροτική παραγωγή στην Ελλάδα που βρίσκεται σήμερα στην «κόψη του ξυραφιού» από το υψηλό κόστος παραγωγής και τις αρνητικές συνέπειες της κλιματικής κρίσης και θα οδηγήσει πιθανώς ακόμη και σε οικονομική καταστροφή και επισιτιστική κρίση.

Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ,

ο ρόλος των γεωτεχνικών επιστημόνων και του Παραρτήματος Κεντρικής Μακεδονίας του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας είναι να προσφέρουν την επιστημονική και τεχνολογική υποστήριξη της πρωτογενούς παραγωγής και της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και των πόρων του και οι προτάσεις του ΓΕΩΤ.Ε.Ε. προς την Πολιτεία, ως επίσημου συμβούλου της, έχουν μακροπρόθεσμους στόχους και στρατηγικές επιλογές.

Η κακοδαιμονία της Ελλάδας είναι οι εφήμερες επικοινωνιακές ή ψηφοθηρικές πολιτικές αποφάσεις, οι οποίες είναι πολλές φορές αντιφατικές και δεν παράγουν θετικό αποτέλεσμα. Είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω διευκρίνηση και κάθε συνεργασία για τη διόρθωση των σφαλμάτων του παρελθόντος και τον ορθό σχεδιασμό του μέλλοντος για τη λήψη των κρίσιμων αποφάσεων του παρόντος προς όφελος των γεωτεχνικών και των αγροτών.

Με τιμή, Για την Διοικούσα Επιτροπή του Περιφερειακού Παραρτήματος Κεντρικής Μακεδονίας του ΓΕΩΤ.Ε.Ε.

 

Δρ. Αθανάσιος Σαρόπουλος

Χρησιμη πληροφόρηση για τον επαναπροσδιορισμό των ορίων και τον εν γένει χαρακτηρισμό των καταφυγίων άγριας ζωής και προστατευόμενων τοπίων και φυσικών σχηματισμών που δεν εμπίπτουν σε περιοχές προστασίας της βιοποικιλότητας και εθνικά πάρκα.

Πολύ χρήσιμη ενημέρωση συναδέλφων που αφορά  στο χειρισμό αιτημάτων διαφόρων φορέων (κυρίως ΟΤΑ ή Νομικών Προσώπων) που αφορούν στον επαναπροσδιορισμό των ορίων και τον εν γένει χαρακτηρισμό των καταφυγίων άγριας ζωής και προστατευόμενων τοπίων και φυσικών σχηματισμών που δεν εμπίπτουν σε περιοχές προστασίας της βιοποικιλότητας και εθνικά πάρκα.

 

Με αφορμή πολλά αιτήματα φορέων που ζητούν τον χαρακτηρισμό ή  τον επανακαθορισμό με βάση τα σύγχρονα ψηφιακά δεδομένα, περιοχών που είχαν χαρακτηριστεί με βάση την κείμενη νομοθεσία ως Καταφύγια Άγριας Ζωής καταθέτουμε τις σκέψεις μας που σε πολλές περιπτώσεις αποτέλεσαν τη βάση σύνταξης σχετικών απαντητικών εγγράφων της Διοίκησης οι οποίες μπορεί να αποτελέσουν τη βάση χειρισμού αναλόγων υποθέσων και αιτημάτων.

 

Σημείωση 1.

Για τον χαρακτηρισμό των καταφυγίων εφαρμόζεται η διάταξη της παρ. 7 του άρθρου 21 του ν.1650 /1986, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με την παρ. 2 του άρθρου 178 « Ειδικότερα περιβαλλοντικά ζητήματα – Τροποποίηση άρθρου 21 ν. 1650/1986» του ν. 5037/2023 (Α ΄78), σύμφωνα με την οποία:

«Με απόφαση του αρμοδίου οργάνου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας διενεργούνται οι χαρακτηρισμοί των καταφυγίων άγριας ζωής και των προστατευόμενων τοπίων και φυσικών σχηματισμών, αν αυτές δεν εμπίπτουν σε περιοχές προστασίας της βιοποικιλότητας και εθνικά πάρκα.

Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας προβλέπονται όροι και περιορισμοί στις δραστηριότητες που ασκούνται εντός των ανωτέρω καταφυγίων άγριας ζωής και προστατευόμενων τοπίων και φυσικών σχηματισμών. Στα καταφύγια άγριας ζωής απαγορεύονται η θήρα και η επαγγελματική αλιεία

 

Σημείωση 2.

Επισημαίνεται και υπενθυμίζεται ότι στην παράγραφο 4 του Άρθρου 47 «Ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες, σχέδια διαχείρισης και καθορισμός χρήσεων γης στις προστατευόμενες περιοχές» του ν. 4685/2020 προβλέπεται ότι :

«Πράξεις χαρακτηρισμού προστατευόμενων περιοχών, περιλαμβανομένων των περιφερειακών πάρκων, καθώς και η οριοθέτηση και ο καθορισμός χρήσεων γης και δραστηριοτήτων ή όρων δόμησης εντός αυτών, που έγιναν πριν από την ισχύ του παρόντος διατηρούν την ισχύ τους. Αν οι πράξεις αυτές δεν έχουν γίνει με προεδρικό διάταγμα, μπορούν να ανακληθούν με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας.»

 

Σημείωση 3.

 Επίσης  σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στο άρθρο 2, κεφ. Γ. «Θέματα Άγριας Ζωής Θήρας και Βοσκής» παρ. 11 της αριθ. ΥΠΕΝ/ΔΝΕΠ/83988/2740 εξουσιοδότησης υπογραφής «Με εντολή Υπουργού» του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, «Με εντολή Υφυπουργού» του Υφυπουργού Περιβάλλοντος καιΕνέργειας και «Με εντολή Γενικού Γραμματέα Δασών» κλπ ( 13. Σχετικό) η αρμοδιότητα χαρακτηρισμού ενός καταφυγίου άγριας ζωής, που στην περίπτωση αυτή γίνεται με την αναπροσαρμογή των ορίων του, έχει μεταβιβαστεί στους Προϊσταμένους των Επιθεωρήσεων Εφαρμογής Δασικής Πολιτικής και συγκεκριμένα:

«11. Πράξεις σχετικές με τον χαρακτηρισμό περιοχών ως καταφυγίων άγριας ζωής και προστατευομένων τοπίων και φυσικών σχηματισμών, όταν αυτές δεν εμπίπτουν σε περιοχές προστασίας της βιοποικιλότητας και εθνικά πάρκα (παρ. 7 του άρθρου 21 του ν. 1650/1986, όπως αντικαταστάθηκε από την παρ. 1 του άρθρου 47 του ν. 4685/20, Α’ 92). »

 

Επομένως για την έκδοση από μια δασική Αρχή σε πρώτη φάση της σχετικής διοικητικής πράξης του χαρακτηρισμού του καταφυγίου άγριας ζωής  για την οποία υποβάλλεται κάποιο αίτημα επαναχαρακτηρισμού του ή η προσαρμογή των νέων ορίων στα σημερινά ακριβή χαρτογραφικά δεδομένα, κατά το Ελληνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς (ΕΓΣΑ) 1987, απαιτείται η σχετική τεκμηριωμένη εισήγηση του οικείου Δασαρχείου και της Διεύθυνσης Δασών προς την οικεία Επιθεώρηση Εφαρμογής Δασικής Πολιτικής, η οποία σύμφωνα με την προαναφερόμενη  σχετική εξουσιοδότηση θα εκδώσει τη σχετική απόφαση η οποία στη συνέχεια θα δημοσιευτεί στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως και θα κοινοποιηθεί στους ενδιαφερόμενους φορείς και τη Δ/νση Διαχείρισης Δασών του ΥΠΕΝ

 

Σχετικά στις αποφάσεις που εκδίδονται θα πρέπει να αναφερονται ρητα οι διατάξεις:

  1. Του Ν.1650/86 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει και ιδίως το άρθρο 21 παρ.7 όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 178 του ν. 5037/2023 (Α ΄78).
  2. του Ν. 3208/2003 (ΦΕΚ 303 Α΄) «Περί προστασίας των δασικών οικοσυστημάτων,κατάρτισης δασολογίου, ρύθμισης εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί δασών και δασικών εν γένει εκτάσεων και άλλες διατάξεις».
  3. Των άρθρων 256 και 258 του ΝΔ 86/69 (ΦΕΚ 7α) «Περί Δασικού Κώδικος»
  4. Της με αριθ. Η.Π. 37338/1807/Ε. 103/2010 (ΦΕΚ 1495 β΄) «Περί καθορισμού μέτρων και διαδικασιών για τη διατήρηση της άγριας ορνιθοπανίδας κλπ» Κ.Υ.Α των Υπουργών Οικονομικών, Οικονομίας, Αντ/τας καιΝαυτιλίας και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
  5. Οι διατάξεις του ν. 3937/2011 «Διατήρηση της βιοποικιλότητας και άλλες διατάξεις» (Α’ 60).
  6. Οι διατάξεις του ν. 4685/2020 «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας, ενσωμάτωση στην

ελληνική νομοθεσία των Οδηγιών 2018/844 και 2019/692 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του

Συμβουλίου και λοιπές διατάξεις» (Α 92) και ειδικότερα τα άρθρα 44, 45, 46, 47 αυτού.

  1. Οι διατάξεις του ν. 2204/1994 «Κύρωση Σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα» (Α’ 59).

 

 

     Ελπίζουμε η πληροφόρηση αυτή να σας είναι χρήσιμη γιατί δίνει απάντηση σε πολλά θέματα που  αφορούν επαναχαρακτηρισμούς των ΚΑΖ που είχαν πρωτογενώς συσταθεί σαν καταφύγια θηραμάτων και στη συνέχεια μετονομάστηκαν σε καταφύγια άγριας ζωής και σημερα διατηρούν το χαρακτήρα του ΚΑΖ (παρα τις αλλαγές που εχουν γίνει στις χρήσεις γής) και παράλληλα δεν περιλαμβάνονται στο σύστημα προστατευόμενων περιοχών.

 

Νίκος Μπόκαρης 

Πρόεδρος Δ.Σ Π.Ε.Δ.Δ.Υ

Ερωτηση Βουλευτών του ΠΑΣΟΚ προς τους αρμόδιους Υπουργούς για το θέμα της μεταφοράς λύκων από την Πάρνηθα στη Βόρειο Ελλάδα

Ερώτηση πρός τους αρμόδιους Υπουργούς κατέθεσαν Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ  για το θέμα της μεταφοράς λύκων από την Πάρνηθα σε ορεινούς όγους της Βορείου Ελλάδος.

Το κείμενο της ερώτησης Ακολουθεί :

Προς τους κ.κ. Υπουργούς:

1) Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Παπασταύρου Σταύρο

2) Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων . κ. Τσιάρα Κων/νο

3) Δικαιοσύνης κ. Φλωρίδη Γεώργιο

«Θέμα: Ερωτήματα δημιουργεί η απόφαση για απομάκρυνση λύκων από την Πάρνηθα προς ορεινούς όγκους της Βόρειας Ελλάδας – Σοβαρές επιπτώσεις χωρίς επαρκή τεκμηρίωση και χωρίς διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες»

Κύριοι Υπουργοί,

Σύμφωνα με πλήθος αναρτήσεων και δημοσιευμάτων στο διαδίκτυο, έχει ήδη κινηθεί διαδικασία απομάκρυνσης λύκων από την Πάρνηθα, κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας, με στόχο τη μεταφορά τους σε ορεινούς όγκους της Βόρειας Ελλάδας, με την ελπίδα ότι, εκεί θα μπορέσουν να ενταχθούν σε πιο κατάλληλα οικοσυστήματα. Σύμφωνα με τις πληροφορίες αυτές, η επιχείρηση εμπλέκει τις δασικές υπηρεσίες, τον ΟΦΥΠΕΚΑ (Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής), την Ελληνική Αστυνομία, καθώς και ειδικούς επιστήμονες.

Είναι προφανές ότι μια τέτοια παρέμβαση στον πυρήνα ενός φυσικού οικοσυστήματος εγείρει σοβαρότατα ερωτήματα όχι μόνο για την επιστημονική της βάση, αλλά κυρίως για την διαχειριστική ικανότητα του κρατικού μηχανισμού και τις πιθανές συνέπειες σε κοινωνικό και οικολογικό επίπεδο.

Η κυβέρνηση, φαίνεται να επιλέγει την «εύκολη λύση» της εκτόπισης ενός άγριου και προστατευόμενου είδους από τον φυσικό του βιότοπο, χωρίς να έχουν δημοσιοποιηθεί τεκμηριωμένες μελέτες, χωρίς να έχει προηγηθεί οργανωμένος και επιστημονικά θεμελιωμένος σχεδιασμός και χωρίς να έχει προηγηθεί η στοιχειώδης διαβούλευση με τους παραγωγικούς φορείς των περιοχών που πρόκειται να δεχθούν τα άγρια ζώα.

Σημειώνεται ότι ο Εθνικός Δρυμός Πάρνηθας αποτελεί περιοχή ενταγμένη στο δίκτυο NATURA 2000 (GR3000001), με ιδιαίτερα οικολογικά χαρακτηριστικά και λειτουργεί ως καταφύγιο για σημαντικά είδη πανίδας, μεταξύ των οποίων ο λύκος. Η πρόχειρη και ασύντακτη μετακίνηση πληθυσμών από ένα τέτοιο οικοσύστημα χωρίς εξειδικευμένες περιβαλλοντικές μελέτες, συνιστά κατάφωρη παραβίαση των ευρωπαϊκών και εθνικών υποχρεώσεων προστασίας της βιοποικιλότητας.

Ταυτόχρονα, η επιλογή να μεταφερθούν λύκοι σε ορεινές περιοχές της Βόρειας Ελλάδας, όπου η κτηνοτροφία αποτελεί βασική παραγωγική δραστηριότητα, ενέχει σοβαρούς κινδύνους για τις αγροτικές και κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις, χωρίς να έχει δοθεί καμία διαβεβαίωση για αποζημιώσεις ή μέτρα πρόληψης ζημιών. Αγρότες και κτηνοτρόφοι στις εν λόγω περιοχές καλούνται, χωρίς να ρωτηθούν, να υποδεχτούν ένα είδος με γνωστά προβλήματα αλληλεπίδρασης με την κτηνοτροφία, χωρίς σχέδιο, χωρίς υποστήριξη, χωρίς εγγυήσεις.

Αντιλαμβανόμαστε όλοι την ανάγκη διαχείρισης ειδών άγριας πανίδας όταν παρατηρούνται προβλήματα υπερπληθυσμού ή αστικής διείσδυσης. Όμως, τέτοιες παρεμβάσεις απαιτούν σοβαρό σχεδιασμό, διαφάνεια, λογοδοσία και αποδοχή από την επιστημονική κοινότητα και τις τοπικές κοινωνίες.

Κατόπιν αυτών,

Ερωτώνται οι αρμόδιοι κ. κ. Υπουργοί:

  1. Είναι ορθές οι πληροφορίες που αναφέρουν ότι υλοποιείται ήδη σχέδιο απομάκρυνσης λύκων από την Πάρνηθα προς άλλες περιοχές της χώρας; Αν ναι, ποια υπηρεσία το σχεδίασε, ποιος το ενέκρινε και ποια είναι η πλήρης διαδικασία με την οποία ελήφθη η σχετική απόφαση;
  2. Έχουν προηγηθεί επιστημονικές και τεχνικές μελέτες που να τεκμηριώνουν την ανάγκη, τη σκοπιμότητα και τη βιωσιμότητα του μέτρου; Αν ναι, να κατατεθούν στη Βουλή.
  3. Έχουν εκτιμηθεί οι επιπτώσεις της απομάκρυνσης των λύκων στην οικολογική ισορροπία του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας;
  4. Έχουν ληφθεί υπόψη παραδείγματα άλλων ευρωπαϊκών χωρών; Υπάρχει προηγούμενο σε κράτος-μέλος της ΕΕ όπου πραγματοποιήθηκε οργανωμένη μετακίνηση λύκων; Αν ναι, με ποια αποτελέσματα;
  5. Ποιοι είναι οι ακριβείς χώροι όπου θα επιχειρηθεί η σύλληψη και πώς αυτοί καθορίστηκαν; Ποιες είναι οι επιπτώσεις στο προστατευόμενο καθεστώς της Πάρνηθας;
  6. Ποια είναι η μεθοδολογία σύλληψης και μεταφοράς των λύκων; Έχουν διασφαλιστεί οι προϋποθέσεις για την ασφάλεια των ζώων, των επιστημόνων και των πολιτών;
  7. Ποιες περιοχές της Βόρειας Ελλάδας εξετάζονται για την επανένταξη των λύκων; Υπάρχει πλήρης αξιολόγηση φέρουσας ικανότητας; Θα προηγηθεί δημόσια διαβούλευση με τοπικές αρχές και επαγγελματικούς φορείς;
  8. Υπάρχει πρόβλεψη για αποζημιώσεις ή μέτρα προστασίας για τους κτηνοτρόφους και αγρότες των περιοχών υποδοχής; Από ποιον φορέα θα χρηματοδοτηθούν αυτά;
  9. Ποιοι είναι οι φορείς που εμπλέκονται στην επιχείρηση (δημόσιοι ή ιδιωτικοί); Με ποιο νομικό και οικονομικό πλαίσιο; Έχουν ανατεθεί έργα ή προγράμματα μέσω απευθείας αναθέσεων ή διαγωνισμών;
  10. Ποιο είναι το συνολικό εκτιμώμενο κόστος της επιχείρησης αυτής (μεταφορές, εξοπλισμός, προσωπικό, τεχνική υποστήριξη); Από ποιες πηγές θα καλυφθεί το σχετικό κόστος;

 

Ο ερωτώντες Βουλευτές

Πάνας Απόστολος

Λιακούλη Ευαγγελία

Χνάρης Εμμανουήλ

Χριστοδουλάκης Εμμανουήλ

Σύλληψη και μεταφορά λύκων – Σκέψεις και προβληματισμοί

Το κείμενο που ακολουθεί, δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Μακεδονίας – Θράκης (ΚΟΜΑΘ) και παρουσιάζει τεκμηριωμένες σκέψεις και προβληματισμούς για τη διαδικασία σύλληψης και μεταφοράς λύκων, με αφορμή την περίπτωση της Πάρνηθας.

 

ΣΥΛΛΗΨΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΛΥΚΩΝ – ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ

Η σύλληψη και μεταφορά λύκων (Canis lupus) από μία περιοχή σε άλλη, όπου ήδη υπάρχει εγκατεστημένος πληθυσμός, αποτελεί μια σύνθετη διαχειριστική πρακτική, η οποία πρέπει να πληροί συγκεκριμένες οικολογικές προϋποθέσεις.
Σκοπός τέτοιων παρεμβάσεων μπορεί να είναι η ενίσχυση της γενετικής ποικιλότητας των λύκων μιας γεωγραφικά απομονωμένης περιοχής, η ενίσχυση πληθυσμού λύκου που έχει υποστεί συρρίκνωση, η απομάκρυνση ατόμων από περιοχές που παρατηρείται υπερπληθυσμός, η απομάκρυνση ατόμων τα οποία εκδηλώνουν αντισυμβατική συμπεριφορά, η άμβλυνση των επιπτώσεων σε φυσικούς πληθυσμούς άλλων άγριων ζώων (πχ ελάφια), η απομάκρυνση ατόμων που δημιουργούν προβλήματα στον άνθρωπο και τις δραστηριότητές του κ.α..

Οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται, μεταξύ άλλων, για τη σύλληψη και μεταφορά λύκων από περιοχή σε περιοχή είναι οι εξής:

1. Μελέτη του ισχύοντος Νομικού Πλαισίου και λήψη απαιτούμενων αδειών

Η σύλληψη και μεταφορά λύκων διέπεται από την εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία, καθώς το είδος προστατεύεται από τη Σύμβαση της Βέρνης και την Οδηγία 92/43/ΕΟΚ (άρθρο 16) και απαιτούνται ειδικές άδειες από τις αρμόδιες αρχές, ειδικά αν η σύλληψη αφορά πληθυσμούς λύκων κάτω από τον 39ο παράλληλο (χονδρικά προσδιορίζεται νοτιότερα από τη νοητή γραμμή που ενώνει τον Βόλο με το Μεσσολόγγι).

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (2023) έχει τονίσει ότι η εφαρμογή οποιουδήποτε διαχειριστικού μέτρου για τους λύκους, συμπεριλαμβανομένων των μεταφορών, πρέπει να τεκμηριώνεται επιστημονικά και να είναι συμβατή με το καθεστώς προστασίας του είδους.

Ωστόσο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθέτησε πρόσφατα (08-05-2025) την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την τροποποίηση του καθεστώτος προστασίας του λύκου, εγκρίνοντας τη μεταφορά του από το Παράρτημα IV («αυστηρά προστατευόμενο») στο Παράρτημα V («προστατευόμενο») της Οδηγίας 92/43. Η νομοθετική πρόταση της Επιτροπής, η οποία καταρτίστηκε μετά από σχετικό ψήφισμα του Κοινοβουλίου εγκρίθηκε με 371 ψήφους υπέρ, 162 κατά και 37 αποχές. Η απόφαση αυτή αποτελεί ένα ουσιαστικό βήμα προς μια πιο ρεαλιστική και ισορροπημένη προσέγγιση για τη διαχείριση των μεγάλων σαρκοφάγων στην Ευρώπη.

Για να τεθεί σε ισχύ, η νέα νομοθεσία απαιτεί την τελική έγκριση από το Συμβούλιο Υπουργών της ΕΕ, το οποίο ενέκρινε ήδη την πρόταση της Επιτροπής στις 16 Απριλίου 2025. Η οδηγία θα τεθεί σε ισχύ 20 ημέρες μετά τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ. Στη συνέχεια, τα κράτη μέλη θα έχουν στη διάθεσή τους 18 μήνες για να τη μεταφέρουν στο εθνικό τους δίκαιο. Μετά από την ενσωμάτωση της οδηγίας στην Εθνική Νομοθεσία η επιστημονική κοινότητα και η Διοίκηση θα αποκτήσουν μεγαλύτερη ευελιξία στην εφαρμογή διαχειριστικών μέτρων για την αντιμετώπιση των ενδεχόμενων επιπτώσεων από τον υπερπληθυσμό ή την ανεπιθύμητη παρουσία του λύκου σε συγκεκριμένες περιοχές.

2. Αποτύπωση της γενετικής ταυτότητας και εξέταση της υγείας των υπό σύλληψη και μεταφορά ατόμων

Τα προς σύλληψη και μεταφορά άτομα λύκου πρέπει να προέρχονται από πληθυσμούς γενετικά «καθαρούς» (αποκλεισμός υβριδίων) και συμβατούς με τους πληθυσμούς των περιοχών υποδοχής, ώστε να αποφεύγεται η γενετική μόλυνση. Επιπλέον, απαιτείται κατάλληλος υγειονομικός έλεγχος ώστε να αποκλειστεί η μεταφορά παθογόνων στους πληθυσμούς των περιοχών υποδοχής.

3. Υπολογισμός της φέρουσας ικανότητας (ζωοχωρητικότητα) των ενδιαιτημάτων της περιοχής υποδοχής

Ο Υπολογισμός της φέρουσας ικανότητας μιας περιοχής και ο υπολογισμός των ικανοποιητικών τιμών διατήρησης ενός είδους, όπως του λύκου, είναι πολυπαραμετρική, πολύπλοκη, πολυδάπανη και χρονοβόρα διαδικασία. Η περιοχή υποδοχής πρέπει να διαθέτει επαρκείς φυσικούς πόρους (τροφή, κάλυψη κ.α.) ασφαλή «καταφύγια» (περιοχές με χαμηλά επίπεδα ανθρωπογενούς όχλησης), ενώ πρέπει να εξασφαλίζεται η μη σύγκρουση ζώων και ανθρώπου ώστε να μπορεί να υποστηρίξει επιπλέον άτομα χωρίς να διαταραχθεί η ισορροπία του οικοσυστήματος ή ο ήδη υπάρχων πληθυσμός.

4. Διασφάλιση της μη διατάραξης της κοινωνικής δομής του υπάρχοντος πληθυσμού και των επικρατειών των μελών του

Οι λύκοι είναι ζώα που εκδηλώνουν έντονη χωροκρατικότητα με σταθερή κοινωνική ιεραρχία. Η παρείσφρηση νέων ατόμων λύκων σε ήδη διαμορφωμένες χωροκράτειες μπορεί να οδηγήσει σε έντονες ενδοειδικές συγκρούσεις ή στην εκδίωξη, ακόμα και θανάτωση, των νεοεισερχόμενων ατόμων.

5. Εξασφάλιση κοινωνικής αποδοχής και ενημέρωση τοπικών πληθυσμών

Η επιτυχία τέτοιων ενεργειών εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αποδοχή της τοπικής κοινωνίας. Απαιτείται η συμμετοχή των ενδιαφερομένων μερών (κτηνοτρόφοι, κυνηγοί, περιπατητές, τοπική αυτοδιοίκηση κ.α.) και η διεξαγωγή δράσεων ενημέρωσης.

6. Εξασφάλιση πόρων

Για την υλοποίηση του εγχειρήματος απαιτούνται σημαντικοί οικονομικοί πόροι και εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό (Δασολόγοι, Βιολόγοι, Κτηνίατροι κ.α.) οι οποίοι είναι απαραίτητο να είναι γνώστες της βιολογίας, των τεχνικών σύλληψης, χειρισμού και μεταφοράς των ζώων (εν προκειμένω των λύκων), ενώ παράλληλα να είναι άριστοι γνώστες των περιοχών που θα πραγματοποιηθούν οι συλλήψεις.

Συμπεράσματα

Ειδικά για την σύλληψη και μεταφορά ατόμων λύκων από τον Εθνικό Δρυμό Πάρνηθας σε περιοχές της Βόρειας Ελλάδας έχει εκδοθεί Εισαγγελική παρέμβαση η οποία είναι άμεσα εκτελεστέα. Ωστόσο θεωρούμε ότι πριν την υλοποίησή της πρέπει να ληφθούν υπόψη και να βρεθεί λύση στα παρακάτω:

Α) Είναι σχεδόν αδύνατον να εντοπιστούν και να συλληφθούν όλα τα άτομα λύκου που διαβιούν στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας

Β) Ακόμα κι αν ήταν δυνατόν να συλληφθούν και να απομακρυνθούν όλοι οι λύκοι της περιοχής, το επόμενο χρονικό διάστημα, τον χώρο τους θα καταλάμβαναν άλλα άτομα του είδους από γειτονικές περιοχές που αποδεδειγμένα διαβιούν.

Γ) Αν καταστεί δυνατή η μεταφορά σε περιοχές της Βόρειας Ελλάδας, τα απελευθερωθέντα ζώα θα αντιμετωπίσουν κινδύνους από τις ήδη εγκαταστημένες ομάδες οπότε θα αναζητήσουν, εκδιωγμένα, ασφαλείς χώρους σε υποβαθμισμένα ενδιαιτήματα όπως είναι οι κατοικημένες περιοχές (αστικές και περιαστικές) και θα στραφούν σε ανθρωπογενείς πηγές τροφής (σκουπίδια, κροκέτες σε θέσεις τροφοληψίας αδέσποτων ζώων κ.α), αδέσποτα ζώα ή ζώα συντροφιάς κ.α. δημιουργώντας σημαντικά προβλήματα.

Δ) Η μεταφορά σε περιοχές της Βόρειας Ελλάδας, όπου παρατηρούνται έντονες συγκρούσεις (θηρεύσεις κυνηγετικών σκύλων, εμφάνιση κοντά σε οικισμούς, επιπτώσεις στην κτηνοτροφία κ.α.), εγείρει σημαντικά ζητήματα ομαλής συμβίωσης ανθρώπου και λύκου (αύξηση επιπτώσεων, αύξηση πιθανότητας επίθεσης νεαρών λύκων σε ανθρώπους, αύξηση πιθανότητας θανάτωσης λύκων από χρήστες που θίγονται κ.α.

Οι παραπάνω προβληματισμοί, προκαλούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον αλλά και ανησυχία σε χρήστες και επιστήμονες για το σχεδιασμό και την υλοποίηση της σύλληψης και της μετεγκατάστασης των λύκων της Πάρνηθας, μια διαδικασία που είναι πρωτόγνωρη για τη χώρα μας. Αναμένεται να αποδειχθεί στην πράξη, αν και κατά πόσο είμαστε έτοιμοι για ένα τέτοιο εγχείρημα.

ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΠΡΟΣΤΙΜΩΝ ΜΕΣΩ ΚΕΔΕ (ΕΓΧΑΡΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ)

ΠΟΛΎ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ  ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΒΕΒΑΙΩΣΗΣ ΠΡΟΣΤΙΜΩΝ (ΜΕ ΕΓΧΑΡΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ) 

 

Σας ενημερώνουμε για την ισχύ του άρθρου  230 του νόμου 5193/2025  (56 Α’) που αφορά στην έκδοση και αποστολή εγγράφων διοικητικής εκτέλεσης μέσω υπηρεσίας διαλειτουργικότητας με το οποίο τροποποιήθηκε η παρ.1 του άρθρου 58 και προστέθηκε  παρ. 3 στο άρθρο 58 του ν. 5100 /2024 συμφωνα με το οποίο: 

 

Αρθρο 58 ν.5100/2024 (όπως ισχύει μετα την τροποποίηση με το νόμο 5193/2025)

Έκδοση και αποστολή εγγράφων διοικητικής εκτέλεσης μέσω υπηρεσίας διαλειτουργικότητας
1. Από την 1η.12.2025, η αποστολή χρηματικού καταλόγου από την αρχή που απέκτησε τον
νόμιμο τίτλο προς την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.), κατά την παρ. 5 του
άρθρου 2 του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν. 4978/2022, Α’ 190), καθώς και
Ατομικών Φύλλων Έκπτωσης ήδη βεβαιωθέντων εσόδων, πραγματοποιείται αποκλειστικά
μέσω του Κέντρου Διαλειτουργικότητας της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων Δημόσιας Διοίκησης του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης».


Όπως τροποποιήθηκε με το Άρθρο 230 Νόμος 5193/2025 με ισχύ την 11/04/2025
2. Έως την ημερομηνία της παρ. 1, οι φορείς του δημόσιου τομέα και οι τρίτοι της περ. Α του άρθρου 1 της υπό στοιχεία Α. 1209/2.9.2021 απόφασης του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. (Β’ 4053), πιστοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 2 της απόφασης αυτής.
Όπως τροποποιήθηκε με το Άρθρο 230 Νόμος 5193/2025 με ισχύ την 11/04/2025


3. Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, έπειτα από εισήγηση του
Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων και κατόπιν αιτιολογημένου αιτήματος του φορέα του δημοσίου τομέα ή του τρίτου της περ. Α του άρθρου 1 της υπό στοιχεία Α.1209/2.9.2021 απόφασης του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε., δύναται να μεταβληθεί η ημερομηνία της
παρ. 1 για τον φορέα ή τον τρίτο που το αιτείται.
Όπως προστέθηκε με το Άρθρο 230 Νόμος 5193/2025 με ισχύ την 11/04/2025

Η άγρια χλωρίδα των πόλεων και η σημασία της (πηγή: Ιστολόγιο Δασαρχείο)

Δρ Γεώργιος Καρέτσος
Δασολόγος, τ. Διευθυντής Ερευνών ΙΜΔΟ

 

Είναι γνωστό ότι κατά την άνοιξη και μάλιστα νωρίς, οι Δήμοι κάνουν καθαρισμούς στις νησίδες των οδών «καθαρίζοντας» τα διάφορα «ζιζάνια». Η πρακτική αυτή έχει καθιερωθεί από παλιότερες εποχές και ενώ νεότερες έρευνες για τη σημασία τους ανατρέπουν αυτήν την αντίληψη, αυτό συνεχίζεται.

 

Κατ’ αρχάς να πούμε ότι μια από τις σημαντικότερες οικολογικές αρχές, είναι το γεγονός ότι η φύση δεν ανέχεται κενά. Κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει αυτή τη φυσική διαδικασία. Όπου λοιπόν της δοθεί περιθώριο το καταλαμβάνει. Αυτό γίνεται μέσω της εξειδικευμένης διασποράς ορισμένων ειδών, που έχουν την ευχέρεια και τους μηχανισμούς να διασπείρουν τους σπόρους τους ακόμη και σε δομημένα περιβάλλοντα. Η μεταφορά τους γίνεται κυρίως μέσω του ανέμου, του νερού, των πουλιών, των ζώων και των ανθρώπων. Τα φυτά αυτά αποκαλούνται «ζιζάνια» (αγγλικός όρος «weeds»), κυρίως γιατί είναι ανεπιθύμητα στις γεωργικές καλλιέργειες και στη δυναμική κηποτεχνία. Ο καταχρηστικός αυτός όρος επικράτησε ακριβώς για να θεωρηθούν εχθροί του ανθρώπου και της προσπάθειάς του να έχει κάποια καθαρή παραγωγή προϊόντος χωρίς ανταγωνισμό και έναν τεχνητό κήπο που επιθυμεί να φιλοξενεί μόνο τα είδη που επιλέγει εκείνος. Τα είδη αυτά χαρακτηρίζονται επίσης ως «νιτρόφιλα» και αφθονούν στους αγρούς λόγω λίπανσης και στις πόλεις λόγω της αυξημένης ρύπανσης και των νιτρικών αλάτων που είναι αυξημένα στον πολεοδομικό ιστό.

 

Για την καταπολέμησή τους οι αγρότες χρησιμοποιούν ζιζανιοκτόνα, (χημικές ενώσεις που εξειδικεύονται στη νέκρωση αυτών των φυτών), με όλες τις συνέπειες που κατά καιρούς διαβάζουμε στην κατάχρησή τους. Μπορεί σήμερα η χημική βιομηχανία να έχει κάνει «θαύματα» στην παραγωγή και στη μείωση του κινδύνου από αυτά, αλλά δεν παύει να είναι επικίνδυνα. Πολλά νομοθετικά μέτρα και οδηγίες έχουν περιέλθει στο θεσμικό μας πλαίσιο, αλλά ακόμη δυστυχώς απέχουμε από την λελογισμένη χρήση.

 

Στον πολεοδομικό ιστό απαγορεύεται η χρήση τέτοιων σκευασμάτων αλλά όλοι γνωρίζουμε με πόση ευκολία οι άνθρωποι χρησιμοποιούν στις αυλές τους, στα παρτέρια και στις γλάστρες τους. Θα πρέπει βέβαια να πούμε ότι στις πόλεις χρησιμοποιούνται κυρίως λιπάσματα, μυκητοκτόνα και εντομοκτόνα σκευάσματα αλλά δεν αποκλείεται να χρησιμοποιούνται και ζιζανιοκτόνα. Η περίσσεια αυτών των χημικών ενώσεων παρασύρεται από τη βροχή και μεταφέρεται μέσω των διάφορων υδρορροών στο αποχετευτικό δίκτυο. Από την άποψη αυτή θα πρέπει να απαγορεύεται η βρώση όσων εξ αυτών τρώγονται. Γνωρίζουμε επίσης ότι τα ρείθρα, τα πεζοδρόμια και οι δρόμοι είναι τόσο πρόχειρα κατασκευασμένα, που προσφέρονται για την εγκατάσταση διαφόρων ειδών. Ας μην αναφέρουμε την καταστροφή τους από τα αυτοκίνητα και τις πρόσθετες εργασίες εγκατάστασης δικτύων, η αποκατάσταση των οποίων είναι η ταυτότητα της προχειρότητας.

 

Αυτά τα είδη θεωρούνται ως πρόσκοπα και δημιουργούν μια μικρή ή μεγαλύτερη κηλίδα πρασίνου κατά περίπτωση και εάν αφεθούν θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν μακροβιότερα φυτά σε σχέση με την εφήμερη εμφάνιση των κυριαρχούντων σήμερα.

Ποια όμως είναι τα οφέλη αυτής της ιδιαίτερης χλωρίδας

 

Κατ’ αρχάς αυξάνουν την ποσότητα του πρασίνου στην πόλη, έστω για μικρό διάστημα. Καλύπτουν όλες τις ασχήμιες και κακοκατασκευές, αυξάνοντας την αισθητική των χώρων που τα φιλοξενούν. Μήπως δεν γνωρίζουμε το πλήθος των σκουπιδιών που σωρεύονται εκεί;

Την περίοδο της ανθοφορίας υποστηρίζουν τη διατροφή πλήθος εντόμων, πολλών ωφέλιμων και αποτελεί το ενδιαίτημά τους. Η ανθοφορία τους βελτιώνει την αισθητική των νησίδων και φέρνει μηνύματα άνοιξης που ο αστικός πληθυσμός στερείται. Η έστω φευγαλέα παρατήρηση δημιουργεί έμπνευση και αισθήματα αισιοδοξίας. Πολλά πουλιά των πόλεων βρίσκουν τροφή στις περιοχές αυτές και αυξάνουν την βιοποικιλότητα και τη σταθερότητα των χώρων.

 

Περιορίζουν πλημμυρικά φαινόμενα και μετριάζουν τη ραγδαιότητα της βροχής. Συγκρατούν σημαντικές ποσότητες εδάφους και αποτρέπουν τη διάβρωσή του. Περιορίζουν σημαντικά τις ακραίες θερμοκρασίες και δημιουργούν ευνοϊκότερο μικροπεριβάλλον. Δεν επιτρέπουν την ανάκλαση του βαρέως μήκους κύματος του  φωτός περιορίζοντας τις θερμικές νησίδες.  Φιλτράρουν τους αέριους ρύπους και ειδικότερα των καυσίμων των αυτοκινήτων και δεσμεύουν μεγάλες ποσότητες σκόνης. Παράλληλα απορροφούν θορύβους.

 

Πολλές χημικές ενώσεις αποδομούνται από τα φυτά και μετατρέπονται σε οργανικές ουσίες ακίνδυνες αν αφαιρέσεις τη συσσώρευση των βαρέων μετάλλων. Αποδομούν κόπρανα και ούρα οικόσιτων ζώων μαζί με τους μύκητες και τα βακτήρια του ριζικού τους συστήματος και του εδάφους.

Όταν νεκρώνονται τα ξηρά στελέχη παραμένουν στο έδαφος ως ένα μανδύας κάλυψης του εδάφους, περιορίζοντας την εξάτμιση του νερού. Αποσυντίθενται σχετικά γρήγορα γιατί είναι ποώδη (δεν έχουν ξυλώδη κορμό) και εμπλουτίζουν με οργανική ουσία το έδαφος καθιστώντας το πιο παραγωγικό και με καλύτερη δομή.

 

Τι πρέπει να εφαρμόζουν οι Δήμοι

 

Να τονίσουμε εδώ ότι την περίοδο της άνοιξης θα πρέπει να απαγορεύονται επεμβάσεις στο πράσινο, πλην του ελέγχου των συστημάτων άρδευσης και περιπτώσεων έκτακτης ανάγκης. Κλαδεύσεις και κουτσουρέματα επίσης και δια ροπάλου. Εάν υπάρχουν ανάγκες κλαδέματος αυτό πρέπει να γίνεται αμέσως μετά την πτώση των φύλλων του φθινοπώρου και μέσα στο  χειμώνα. Αυτό που συμβαίνει είναι δυστυχώς το αντίθετο. Λες και μας έχει πιάσει μια μανία να καταστρέψουμε τα πάντα. Συνεχίζονται τα κλαδέματα και τα χορτοκοπτικά είναι σε έξαρση πολέμου. Πέραν της κοπής των πράσινων και ανθισμένων ακόμη χόρτων τα χορτοκοπτικά βασανίζουν ιστάμενα δένδρα και τα πληγώνουν στη βάση τους. Δεν υπάρχει δένδρο και θάμνος που να μην φέρει πληγές! Παράλληλα καταστρέφουν και τα συστήματα σωληνώσεων για την άρδευση. Συχνά είμαστε μάρτυρες να σέρνονται στο δρόμο ή να αιωρούνται λάστιχα ποτίσματος. Διαθέτουμε τόσο χρήμα για να τα αντικαθιστούμε;

 

Κάθε επέμβαση στη φυσική βλάστηση που προέκυψε την περίοδο της άνοιξης θα πρέπει να γίνεται μετά το πέρας της ανθοφορίας και κατά τη φάση του μαρασμού. Μάλιστα αυτές οι εργασίες πρέπει να γίνονται με την μέγιστη προσοχή και με εργαλεία κατάλληλα για να αποφεύγονται οι τραυματισμοί.  Τα υλικά τεμαχισμού θα πρέπει να παραμένουν στο χώρο. Άλλο τα σκουπίδια και άλλο η νεκρή οργανική ουσία.

Ένα επίσης σημαντικό πράγμα που πρέπει να κάνουν οι Δήμοι είναι να φροντίσουν όπου είναι δυνατόν, να διευρύνουν τα ανοίγματα των δένδρων στα πεζοδρόμια. Κάθε δένδρο χρειάζεται τον αυξητικό του χώρο και πρέπει να αναπνέει. Αυτό που συμβαίνει είναι ο στραγγαλισμός τους. Τρόποι υπάρχουν με τη διεύρυνση των πεζοδρομίων, τη μονοδρόμηση οδών, και τη χρήση διαπερατών υλικών πλακόστρωσης. Κοστίζουν βέβαια αλλά μπορούν να εξοικονομηθούν χρήματα από τις περιττές κλαδεύσεις, τη συντήρηση και όχι αντικατάσταση των δικτύων άρδευσης και την εφαρμογή της νομοθεσίας για τις αυθαιρεσίες των πολιτών. Ο ορθός προγραμματισμός των εργασιών, ο σχεδιασμός και το μακροπρόθεσμο όραμα επίσης εξοικονομεί χρήμα. Θα μπορούσαν επίσης να εξασφαλιστούν χρήματα από προγράμματα του Πράσινου Ταμείου. Προγράμματα ενημέρωσης των πολιτών θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν χρήματα εμμέσως από την αποτροπή ζημιών και αυθαιρεσιών και που δεν θα ξοδεύονται αναγκαστικά για αποκατάσταση. Οι σωστές δουλειές εξασφαλίζουν φθηνότερη συντήρηση. Οι Υπηρεσίες Πρασίνου πρέπει να εργάζονται βάσει κάποιου μακροχρόνιου σχεδίου και δεν πρέπει να είναι υποχείριες κάθε εκλεγμένου αντιδημάρχου που συνήθως εξυπηρετεί την εκλογική του πελατεία.