ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ΣΕ ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΑΣΗ.

Ενιαίος Φορέας δασοπροστασίας

Τα θέματα προστασίας των φυσικών πόρων και κυρίως των δασών, ιδιαίτερα μετά τις τελευταίες καταστροφικές πυρκαγιές, απασχολούν ιδιαίτερα την ελληνική κοινωνία. Η συστηματική αναφορά στα ΜΜΕ για το πρόβλημα των πυρκαγιών στα δάση, στην περιορισμένη δυνατότητα του κρατικού μηχανισμού να ανταπεξέλθει στο βάρος της διαχείρισης μια τόσο ιδιαίτερης και σημαντικής οικολογικής, κοινωνικής και οικονομικής (τελικά), κρίσης, τοποθέτησαν το θέμα των δασικών πυρκαγιών ψηλά και στην ελληνική κοινωνία , ώστε εκ των πραγμάτων να επιβάλεται η τοποθέτηση όλων των πολιτικών φορέων για το πρόβλημα των δασικών πυρκαγιών και την προστασία των δασών .
Οι συνέπειες από τις πυρκαγιές είναι πολλές. Συνδέονται με την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, τις κλιματικές αλλαγές, τη συγκράτηση ρύπων και σωματιδίων, τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, το υδάτινο ισοζύγιο, τη συγκράτηση του εδάφους, την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων των μεγάλων αστικών κέντρων, αλλά και την σημαντικότατη κοινωνική και οικονομική επίπτωση στις τοπικές κοινωνίες που πλήττονται από μικρής ή μεγαλύτερης έκτασης φυσικές καταστροφές.
Με βάση τα παραπάνω, η καλύτερη οργάνωση των μέσων πολιτικής προστασίας και η ανάλυση των ιδιαιτεροτήτων του προβλήματος ¨δασικές πυρκαγιές¨ πρέπει να αποπελέσει αντικείμενο συζήτησης ώστε να είναι δυνατή η σύνθεση και η κατάθεση προτάσεων στην ελληνική κοινωνία.
Εκ των πραγμάτων έρχεται στην επιφάνεια το πολυζυζητημένο πόρισμα της διακομματικής επιτροπής της Βουλής για τα δάση, που ψηφίστηκε ομόφωνα, από το σύνολο των Ελλήνων Βουλευτών το έτος 1993.
Πως θα ήταν η κατάσταση στους τομείς που συζητάμε σήμερα, αν η πολιτεία είχε εφαρμόσει αυτό το πόρισμα ;

Απαντά στην ελευθεροτυπία ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δ.Υ κος Νίκος Μπόκαρης.

Η ανάγκη για τη σύνταξη του πορίσματος προήλθε από την παραδοχή ότι τα δάση και οι δασικές εκτάσεις, ως δημόσια περιουσία, (κοινή κληρονομιά όλων των Ελλήνων) και σημαντικός περιβαλλοντικός, πλουτοπαραγωγικός και κοινωνικός φυσικός πόρος, επρεπε να προστατευτούν αποτελεσματικά.
Η παραδοχή αυτή επέβαλε τη λήψη από την πολιτεία ειδικότερων διοικητικών και επιστημονικών μέτρων που θα βελτίωναν το μηχανισμό δασοπροστασίας.
Πρώτο μέλημα των ειδικών ήταν η σύνδεση του προβλήματος με τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες που πολλές φορές θεωρήθηκαν ως υπαίτιες για την ένταση και την έκταση των πυρκαγιών στη χώρα μας καθώς και η ανάλυση των ωφελειών των δασών και των ειδικών πυρολογικών κλπ δεδομένων που επηρέαζαν το πρόβλημα.
Στη συνέχεια προσδιορίστηκαν οι δασοπολιτικοί στόχοι για τα δασικά οικοσυστήματα και θεωρήθηκε το δάσος ως κοινωνικό αγαθό μεγάλης σημασίας για την οικονομία και την κοινωνική ζωή των κατοίκων της χώρας καθώς και σημαντικός πόρος με ιδιαίτερα μεγάλη συμμετοχή στην περιβαλλοντική ισορροπία.
Σύμφωνα με τα παραπάνω οι στόχοι που θα υλοποιούντο από την εφαρμογή του πορίσματος ήταν:
1. Η προστασία των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος
2. η αύξηση της έκτασης των δασών.
3. η ενίσχυση των ορεινών πληθυσμών.
4. η αύξηση της δασικής παραγωγής.
5. η παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών από το δάσος.

Οι προαναφερόμενοι στόχοι επέβαλαν τη λήψη μέτρων δασικής πολιτικής που εξειδικεύονται στο πόρισμα ως εξής:
Α. Τη λήψη μέτρων ηγια την προστασία της πανίδας και της χλωρίδας.
Β. Την προστασία των δασών απο πυρκαγιές, ασθένειες και λοιπές καταστροφές.
Γ. Τη διασφάλιση του κοινωνικού ρόλου των δασών και των περιβαλλοντικών υπηρεσιών, με την ανάπτυξη της δασικής αναψυχής, την προσφορά εργασίας στους παραδασόβιους πληθυσμούς, την προστασία έργων στα πεδινά εδάφη και τις καλλιέργειες .
Δ. Την αλλαγή βασικών διαχειριστικών αντιλήψεων και τον προσανατολισμό της δασικής διαχείρισης στον πολυλειτουργικό χαρακτήρα των δασών.

Απαραίτητη προυπόθεση για την υλοποίηση των στόχων του πορίσματος της διακομματικής επιτροπής ήταν η διασφάλιση επαρκούς και συνεχούς χρηματοδότησης του τομέα των δασών και προγραμματισμός των έργων και των εργασιών που θα εκτελούντο τουλάχιστον 20ετούς διάρκειας.

Τα μέτρα λοιπόν που θα υλοποιούντο και σήμερα αποτελούν ζητούμενο για τους δασολόγους αλλά και την ελληνική κοινωνία είναι .

1. Η ανόρθωση υποβαθμισμένων δασών (αραιώσεις , καθαρισμοί, μείωση καυσίμης ύλης)
2. Η δημιουργία νέων παραγωγικών και υδρονομικών δασών
3. Η βελτίωση της βλάστησης και των συνθηκών αξιοποίησης των βοσκοτόπων (κοινωνικό και διαχειριστικό μέτρο για τη διαχείριση των εκτάσεων αυτών από τις οποίες προέρχονται πολλές πυρκαγιές)
4. τη διαχείριση των δασών με βάση την αρχή της αειφορίας με μελέτη των πολλαπλών ωφελειών από τα δάση και κυρίως της υδρονομικής λειτουργίας τους.
5. Η διαχείριση των περιαστικών δασών ως αισθητικών δασών και η προώθηση της δασικής αναψυχής, αθλητικών και άλλων συναφών δραστηριοτήτων.
6. Η δημιουργία αλσών και πάρκων σε περιοχές πλησίων των μεγαλών πόλεων.
7. Η συμμετοχή του ορεινού πληθυσμού στις διαδικασίες και τις επιχειρήσεις δασοπροστασίας κυρίως από τις πυρκαγιές, τόσο προληπτικά όσο και κατά το στάδιο της καταστολής .
8. Η εξασφάλιση κινήτρων για τους παραδασόβιους πληθυσμούς για την προσφορά εργασίας και την εκτέλεση των δασικών εργασιών.
9. Η εκτέλεση αναδασωτικών προγραμμάτων και η διασύνδεση τους με τη χρήση μελισοκομικών φυτών για την προαγωγή της μελισοκομίας .
10. Η εκτέλεση υδρονομικών έργων για την προστασία από πλημμύρες και τη συγκράτηση των εδαφών .
11. Η πρόταξη δασοπονικών σκοπών όπως η δημιουργία υψηλών σπερμοφυών δασών για τη μεγιστοποίηση της δασικής παραγωγής.
12. Η αποτελεσματικότερη προστασία των προστατευόμενων περιοχών (Εθνικών δρυμών, διατηρητέων μνημείων της φύσης κλπ) .
13. Η χρηματοδότηση ερευνητικών προγραμμάτων για τη χλωρίδα , την πανίδα και την φυτουγειονομική κατάσταση των ελληνικών δασών.
14. Η αποτελεσματικότερη οργάνωση των συντελεστών δασοπροστασίας και κυρίως των δυνάμεων πολιτικής προστασίας της χώρας.
15. Η φύλαξη των δασών με την παρουσία δασικών υπαλλήλων μέσα στο δάσος, η επάνδρωση παρατηρητηρίων και πυροφυλακείων και η διασπορά των πυροσβεστικών οχημάτων μέσα στο δάσος ώστε να επιτυγχάνεται η άμεση επέμβαση, πρίν η φωτια πάρει διαστάσεις.
16. Η αξιοποίηση τεχνικών και μεθόδων που θα περιόριζαν τις συνέπειες των πυρκαγιών, όπως η κατάσβεση των πυρκαγιών τη νύχτα, η χρήση αντίπυρος η διάνοιξη λωρίδων στα πλάγια εξελισόμενης πυρκαγιάς, η χρήση φορητών αντλιών και πτυσσόμενων δεξαμενών πυρόσβεσης και το προδιαγεγραμμένο πύρ για τη μείωση της καύσιμης ύλης.


ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΚΑΡΗΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΠΕΔΔΥ