«Απόψεις – Προτάσεις Π.Ε.Δ.Δ.Υ. επί του Σχεδίου Νόμου “Δαπάνες μετακινούμενων εντός και εκτός επικράτειας”»
Αξιότιμε κ Υπουργέ ,
Η Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (Π.Ε.Δ.Δ.Υ) εκπροσωπεί του δασολόγους που εργάζονται στο δημόσιο και είναι από τα ελάχιστα σωματεία που έχει συνδέσει τη συνδικαλιστική του παρουσία και δράση κυρίως με θεσμικά αιτήματα, που αφορούν όχι μόνο στα μέλη μας αλλά κυρίως στην προστασία των δασικών οικοσυστημάτων που λόγω του κοινωνικού, περιβαλλοντικού και δημόσιου χαρακτήρα τους προστατεύονται από το Ελληνικό Σύνταγμα.
Στο πλαίσιο αυτό, και με αφορμή την αιφνίδια δημόσια διαβούλευση του Σχεδίου Νόμου «Δαπάνες μετακινούμενων εντός και εκτός επικράτειας», σας καταθέτουμε τις απόψεις μας τόσο για τη σύντομη διαδικασία αυτής (μόλις 2 εργάσιμες ημέρες), όσο και για τις επιμέρους παρατηρήσεις μας επί των εισαγόμενων ρυθμίσεων, οι οποίες θίγουν τον κλάδο μας (κατ’ επέκταση και τη διοικητική συνεισφορά μας στην προστασία των δασικών οικοσυστημάτων) και παρακαλούμε να τις εξετάσετε.
Α. Ιδιαιτερότητα Δασικών Υπηρεσιών :
Σχετικά με την ιδιαιτερότητα της λειτουργίας των Δασικών Υπηρεσιών θεωρούμε ότι έχετε ήδη ενημερωθεί, μιας και τόσο η οργάνωσή τους (κάθετη διάρθρωση) όσο και τα αντικείμενα του Τομέα (δασικοί χάρτες και αποδοτικότερη για το δημόσιο διαχείριση των δασών) έχουν αποτελέσει θέματα που απασχόλησαν και το Υπουργείο Οικονομικών έχοντας ήδη συμπεριληφθεί στις επιστολές του Υπουργού Οικονομικών προς τους θεσμούς, ενόψει της επικείμενης συμφωνίας.
Συνεπώς, δεδομένου ότι η εξασφάλιση της σύγχρονης και αποτελεσματικής λειτουργίας των Δασικών Υπηρεσιών, αποτελεί κοινή επιδίωξη, σχέδια νόμου όπως το συζητούμενο, που επηρεάζουν με άμεσο τρόπο τη συστηματική και ενεργή παρουσία των Δασικών Υπαλλήλων μέσα στα δασικά οικοσυστήματα (που αποτελούν Δημόσια Περιουσία) θα πρέπει να εξετάζονται όχι μόνο από την πλευρά του όποιου πρόσκαιρα αναμενόμενου δημοσιονομικού οφέλους (λόγω της περικοπής των δαπανών), αλλά μεσοπρόθεσμα στη βάση της πραγματικής επίπτωσης στα έσοδα του Κράτους από την μη συστηματική διαχείριση των δημοσίων δασών και σε συσχέτιση με την έξαρση στα φαινόμενα παραβατικότητας, χαρακτηριστικών που είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν λόγω της ελλειμματικής δασοπολιτικής επιτήρησης και της αδυναμίας του Τομέα να ανταποκριθεί στο έργο που του έχει ανατεθεί. (δασικές πυρκαγιές, λαθρουλοτομίες, καταλήψεις, εκχερσώσεις, αυθαίρετες κατασκευές, λαθροθηρίες, κλπ).
Επισημαίνουμε ότι οι εργαζόμενοι στις Δασικές Υπηρεσίες, γεωτεχνικοί – δασολόγοι δημόσιοι υπάλληλοι, έχουν δέσμια υποχρέωση από το δασικό Κώδικα να μετακινούνται τακτικά, εκτός της έδρας της Υπηρεσίας τους, προκειμένου να ασκήσουν τα καθήκοντά τους στο φυσικό χώρο εργασίας τους, που δεν είναι το γραφείο, αλλά η ύπαιθρος (διαχειριζόμενα δάση, έργα πρόληψης πυρκαγιών, μέτρα για την προστασία των προστατευόμενων περιοχών του δικτύου Natura 2000, καθήκοντα αγροτικής και δασικής ασφάλειας, προστασία δημόσιας περιουσίας, έλεγχος θήρας, υλοποίηση εθνικών και κοινοτικών προγραμμάτων κλπ).
Την τελευταία πενταετία, οι δημοσιονομικές και λοιπές περικοπές που επιβλήθηκαν στη λειτουργία των Δημοσίων Υπηρεσιών και κυρίως η περικοπή κατά 50% των ημερών μετακίνησης εκτός έδρας των γεωτεχνικών – δασολόγων με τον Ν. 3833/2010 (από 120 στις 60 ημέρες) σε συνδυασμό με τα περιοριστικά όρια χιλιομέτρων στην κίνηση των οχημάτων του δημοσίου και στην προμήθεια καυσίμων αλλά και τη σημαντική μείωση του επιστημονικού προσωπικού των Δασικών Υπηρεσιών, λόγω των πολλών συνταξιοδοτήσεων και της ταυτόχρονης απαγόρευσης νέων προσλήψεων, δημιούργησαν σοβαρά, ορισμένες φορές ανυπέρβλητα, προβλήματα στην προσπάθεια των Δασικών Υπηρεσιών να ασκήσουν τις αρμοδιότητές τους.
Πέραν των ανωτέρω μνημονιακών δημοσιονομικών περικοπών, το έργο των Δασικών Υπηρεσιών δυσχεραίνεται και από τις συνακόλουθες αυτών γραφειοκρατικές δυσκολίες (που δυστυχώς ισχύουν και σήμερα) και αφορούν στην διοικητική και οικονομική προσαρμογή των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων στα νέα δεδομένα της διοικητικής αποκέντρωσης, την μικρή τελικά διαθεσιμότητα των πόρων που εγγράφονται ετησίως στους προϋπολογισμούς τους, αλλά και στις ελλείψεις που αφορούν στη διαθεσιμότητα των μέσων (υπηρεσιακών αυτοκινήτων), τα οποία είτε δεν καλύπτουν τις υπάρχουσες πραγματικές ανάγκες τους, είτε, όταν είναι διαθέσιμα, κινούνται στα πλαίσια των δημοσιονομικών περιορισμών, είτε στο επιτρεπόμενο όριο χιλιομέτρων, καυσίμων κλπ. που προαναφέρθηκαν.
Για τους παραπάνω λόγους και δεδομένου ότι οι μετακινήσεις σε διάφορα σημεία της υπαίθρου δεν μπορούσαν να καλυφθούν με τα Κ.Υ οχήματα ή μέσα μαζικής μεταφοράς, οι Δασικοί Υπάλληλοι αναγκάζονται, να χρησιμοποιούν τα δικά τους οχήματα, τα οποία δεν πληρούν τους ελάχιστους όρους ασφαλείας που απαιτούνται για κινήσεις οχημάτων σε αγροτικούς και δασικούς δρόμους, δύσβατων και δυσπρόσιτων περιοχών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια των επιβαινόντων. Σημειώνουμε δε ότι και στις περιπτώσεις αυτές, τα σημερινά ποσά ημερήσιας αποζημίωσης και χιλιομετρικής αποζημίωσης, τα οποία, σημειωτέον, καθορίστηκαν προ πολλών ετών, δεν καλύπτουν, στις περισσότερες περιπτώσεις, τις πραγματικές δαπάνες των μελών μας.
Κύριε Υπουργέ,
Όλα τα παραπάνω προβλήματα, μέσω διαφόρων παρεμβάσεών μας έχουν τεθεί υπόψη της Ελληνικής Πολιτείας και αναμέναμε τη δίκαια για τα μέλη μας επίλυσή τους, στο πλαίσιο της αυτονόητης υποχρέωσης του Κράτους να διευκολύνει τους δημοσίους υπαλλήλους, στην εκπλήρωση των υπηρεσιακών τους καθηκόντων, που το ίδιο, άλλωστε, τους έχει αναθέσει.
Εντούτοις, διαπιστώνουμε ότι το εν λόγω Σχέδιο Νόμου, κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση, δεδομένου ότι με τις διατάξεις του, που σε ορισμένα σημεία είναι ατελείς, προβλέπονται τελικά οριζόντιες περικοπές και καταργείται ουσιαστικά η δυνατότητα των Δασικών Υπηρεσιών να εκτελέσουν τις αρμοδιότητες που η ίδια η πολιτεία τους έχει αναθέσει.
Σημειώνουμε ότι το μεγαλύτερο μέρος των εκτός έδρας αποζημιώσεων αφορά Δασικούς Υπαλλήλους (Δασολόγους – Δασοπόνους και Δασοφύλακες), οι οποίοι ασκούν αυτά ακριβώς τα καθήκοντα δασοπροστασίας, οργανωμένα και συστηματικά, με βάση προγράμματα του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας τα οποία υλοποιούνται από τις Δασικές Υπηρεσίες των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων.
Με βάση τα παραπάνω, σας καταθέτουμε τις προτάσεις – απόψεις της Π.Ε.Δ.Δ.Υ , επί των διατάξεων του Σχεδίου Νόμου, οι οποίες θεωρούμε ότι πρέπει να συζητηθούν άμεσα :
Β. Απόψεις επί του σχεδίου νόμου «Δαπάνες μετακινούμενων εντός και εκτός επικράτειας»
• Άρθρο 1, παρ.8 και 9 ( Ορισμοί).
Η αύξηση του ορίου της απόστασης, από τα 40 στα 50 χιλιόμετρα, προκειμένου μια μετακίνηση να θεωρηθεί ως «εκτός έδρας», θεωρούμε ότι εξυπηρετεί απλώς και μόνο λογιστικούς – δημοσιονομικούς σκοπούς, ουσιαστικά περικόπτοντας, στο σύνολό του το παρεχόμενο έργο Δασοπροστασίας και βέβαια τις πενιχρές αποζημιώσεις των μελών μας. Υπενθυμίζουμε ότι, σε ό,τι αφορά τους γεωτεχνικούς – δασολόγους το όριο αυτό, πριν από την ψήφιση του Ν. 3833/2010, ανέρχονταν στα 20 χιλιόμετρα. Ένα όριο που εξυπηρετούσε την οργάνωση του έργου της δασοπροστασίας, καθόσον λόγω των καθηκόντων τους τα μέλη μας, είχαν τη δέσμια υποχρέωση από το Δασικό Κώδικα να μετακινούνται τακτικά μέσα στα όρια του Δασαρχείου και του Νομού, στα δασικά οικοσυστήματα, μέσω επαρχιακών, αγροτικών και δασικών δρόμων, δεδομένου ότι τα δάση μας που αποτελούν και το αντικείμενο προστασίας, βρίσκονται στις πιο δυσπρόσιτες περιοχές που δεν εξυπηρετούνται από μέσα μαζικής μεταφοράς. Επιπλέον, πιστεύουμε ότι το όριο των 20 μιλίων για τις μετακινήσεις προς και από τα νησιά, δημιουργεί, σε πολλές περιπτώσεις, αδυναμία στην αυθημερόν επιστροφή (ιδίως στις μετακινήσεις από νησί σε νησί), καθόσον δεν λαμβάνεται υπόψη το πρόβλημα της θαλάσσιας συγκοινωνίας που αντιμετωπίζουν αρκετά νησιά της χώρας μας (ελάχιστα δρομολόγια, αυξομείωση δρομολογίων ανάλογα με την εποχή, μη συμβατές με τη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών ώρες άφιξης και αναχώρησης πλοίων κ.α.).
• Άρθρο 3, παρ. 2β – Ημέρες μετακίνησης εκτός έδρας
Οι Δασικές Υπηρεσίες είναι εξ αντικειμένου υπηρεσίες υπαίθρου και όχι γραφείου. Οι υπηρεσίες αυτές υπάγονται στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις και τα προγράμματα που εκτελούν σχεδιάζονται από το πρώην Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Αυτό σημαίνει ότι οι Εργαζόμενοι Δασικοί Υπάλληλοι στις Δασικές Υπηρεσίες των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα μετακίνησής τους για την εξυπηρέτηση των προγραμμάτων και ελέγχων δασοπροστασίας. Συνεπώς με τη διατύπωση του άρθρου 3 θα πρέπει να καλυφθούν προγράμματα και όχι συγκεκριμένες ειδικότητες. Αν θέλουμε να συζητάμε για την προστασία της Δημόσιας Περιουσίας (εν προκειμένω Δασών και Δασιών εκτάσεων ή για την εφαρμογή προγραμμάτων της πρωτογενούς παραγωγής) στη βάση του αριθμού των εξήντα (60) ημερών, τότε θα προκαλέσουμε ένα μεγάλο οριζόντιο οργανωτικό και συστημικό πρόβλημα περιορίζοντας στο γραφείο τους Δασολόγους, και λοιπούς δασικούς υπαλλήλους. Προτείνουμε το όριο των εκτός έδρας ημερών για τις δασικές υπηρεσίες να καθοριστεί στις ογδόντα (80) ημέρες και εν συνεχεία στην πρόβλεψη της παραγράφου 2 του άρθρου 3 να συμπεριληφθούν όπως συμβαίνει με τους λοιπούς κλάδους Γεωτεχνικών, μετά από έκδοση σχετικής Κ.Υ.Α., η υπέρβαση (κατά 30 ημέρες) του ανωτάτου ορίου των 80 ημερών εκτός έδρας, στο πλαίσιο των αναγκών εφαρμογής προγραμμάτων και ελέγχων του Υ.Π.Α.Π.ΕΝ και κυρίως του προγράμματος δασοπροστασίας- καταστολής λαθροϋλοτομιών και θήρας (που δεν κατονομάζονται στο σχέδιο νόμου).
Επίσης αντίστοιχη πρόβλεψη πρέπει να προστεθεί και στην παράγραφο 3 του ιδίου άρθρου (όπως γίνεται με άλλες Υπηρεσίες που ασκούν ελεγκτικό έργο) ειδικά για το πρόγραμμα δασοπροστασίας, όπου θα πρέπει να προστεθεί ρητά η δυνατότητα καθορισμού με κοινή απόφαση του καθ’ ύλην αρμόδιου Υπουργού και του Υπουργού Οικονομικών, των ημερών εκτός έδρας κίνησης «και των Δασικών υπαλλήλων του άρθρου 39 παρ 1 του Ν.1845/1989 (Α΄ 102), όπως ισχύει, για τα καθήκοντα δασοπροστασίας».
• Άρθρο 05 – Θέσεις μετακινουμένων
Στη δεύτερη (ΙΙ) κατηγορία του άρθρου 5 θα πρέπει να προστεθούν οι λοιποί υπάλληλοι όπως ίσχυε με τον προηγούμενο Νόμο 2685/99, διότι όπως είναι διατυπωμένη η ρύθμιση, ελλιπώς (κατά την άποψή μας), εξαιρούνται οι υπάλληλοι χαμηλότερων βαθμών (από τους υπαλλήλους με Α και Β βαθμό που αναφέρονται) και δεν είναι σαφές αν αυτό οφείλεται σε κακή διατύπωση ή αν πρόθεση του νομοθέτη είναι ο αποκλεισμός των χαμηλόβαθμων υπαλλήλων από το δικαίωμα καταλύματος, της δεύτερης (ΙΙ) κατηγορίας .
• Άρθρο 6 – Έξοδα κίνησης εντός έδρας
Στις κατηγορίες υπαλλήλων, για τους οποίους προβλέπεται η δυνατότητα χρήσης ιδιόκτητου μεταφορικού μέσου για τις κινήσεις τους εντός έδρας, θα πρέπει να προβλεφθούν ρητώς και οι δασικοί υπάλληλοι, τόσο όταν αυτοί μετακινούνται για την επίδοση διαφόρων διοικητικών πράξεων που έχοντας αποκλειστικές ημερομηνίες παράγουν έννομες συνέπειες ή για την επίβλεψη και εκτέλεση δημοσίων έργων, όσο και όταν μετακινούνται, όπως προαναφέραμε για το άρθρο 3, στο πλαίσιο των αναγκών εφαρμογής προγραμμάτων δασοπροστασίας και ελέγχων του πρώην Υπουργείου Υ.Π.Ε.Κ.Α.
• Άρθρο 10 Έξοδα Διανυκτέρευσης
Οι Δασικές κυρίως Υπηρεσίες είναι αναγκασμένες λόγω των αρμοδιοτήτων τους να υποχρεώνουν το υλωρικό προσωπικό τους να εργάζεται όλο το 24ωρο εγκρίνοντας τη μετακίνησή του – διανυκτέρευση – για υπηρεσιακούς λόγους, που σχετίζονται με την προστασία της δημόσιας περιουσίας (πάταξη δασικών ανομημάτων, λαθροθηρία, λαθρουλοτομίες, περιπολίες προστασίας κλπ).
Στο άρθρο 10 του νομοσχεδίου θα πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα διανυκτέρευσης στην ύπαιθρο των υπαλλήλων, όπως υπήρχε αντίστοιχη πρόβλεψη στο νόμο που ίσχυε μέχρι σήμερα (άρθρο 8 παρ 2 β ν.2685/1999) η οποία όμως έχει αφαιρεθεί από το σχέδιο νόμου που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση.
Συνεπώς προτείνουμε να προστεθεί στο άρθρο 10 μια υποπαράγραφος η οποία να προβλέπει ρητά τη δυνατότητα διανυκτέρευσης των δασικών Υπαλλήλων στην ύπαιθρο, ως ακολούθως:
«β. Όταν οι υπάλληλοι υποχρεωθούν να διανυκτερεύουν στην ύπαιθρο για αντιμετώπιση θεομηνιών, πυρκαγιών, επιδημιών, για περιπολίες ή για άλλη υπηρεσιακή ανάγκη που επιβάλλει λόγω της φύσης της τη διανυκτέρευση στην ύπαιθρο. Η ανωτέρω δυνατότητα παρέχεται ανεξάρτητα από την απόσταση της έδρας»
• Άρθρο 11 – Ημερήσια αποζημίωση
Στο άρθρο 11 περίπτωση Β που αναφέρεται στην κατά το ήμισυ καταβολή της ημερήσιας αποζημίωσης, προφανώς είναι λάθος διατυπωμένη η ρύθμιση « β. όταν ο μετακινούμενος επιστρέφει αυθημερόν και η απόσταση του προορισμού από την έδρα του είναι i) μεγαλύτερη από εκατόν εξήντα (160) χιλιόμετρα, εφόσον κινείται με ιδιόκτητο ή υπηρεσιακό αυτοκίνητο, ή ii) μεγαλύτερη από εκατόν είκοσι (120) χιλιόμετρα, όταν κινείται με συγκοινωνιακό μέσο, ή iii) μεγαλύτερη από είκοσι (20) ναυτικά μίλια για μετακινήσεις από την ηπειρωτική στη νησιωτική Χώρα και αντίστροφα ή από νησί σε νησί.»
Η σωστή διατύπωση κατά την άποψη μας και για να έχει νόημα η παράγραφος, είναι: «β. όταν ο μετακινούμενος επιστρέφει αυθημερόν και η απόσταση του προορισμού από την έδρα του είναι μεγαλύτερη του αντίστοιχου ορίου που τίθεται κατά περίπτωση στις παραγράφους 8 και 9 του άρθρου 1, του παρόντος»
Επομένως θα πρέπει να γίνει έλεγχος και επαναδιατύπωση της ρύθμισης αυτής στο ορθό για την καταβολή του ½ της ημερήσιας αποζημίωσης σε όσους επιστρέφουν αυθημερόν.
Παραμένουμε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε επιπλέον διευκρίνιση ή συνεργασία επί του θέματος.
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΚΑΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ
