Category Archives: Κυρίως Άρθρα

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΕΔΔΥ ΓΙΑ ΣΧΕΙΟ ΝΟΜΟΥ ΥΠ.ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ (ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ)

ΠΡΟΣ
Το Υπουργείο Οικονομικών
Γραφείο Αν. Υπουργού
κ. Δ. Μάρδα
Fax: 2103238783

ΘΕΜΑ: «Απόψεις – Προτάσεις Π.Ε.Δ.Δ.Υ. επί του Σχεδίου Νόμου “Δαπάνες μετακινούμενων εντός και εκτός επικράτειας”»

Αξιότιμε κ Υπουργέ ,

Η Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (Π.Ε.Δ.Δ.Υ) εκπροσωπεί του δασολόγους που εργάζονται στο δημόσιο και είναι από τα ελάχιστα σωματεία που έχει συνδέσει τη συνδικαλιστική του παρουσία και δράση κυρίως με θεσμικά αιτήματα, που αφορούν όχι μόνο στα μέλη μας αλλά κυρίως στην προστασία των δασικών οικοσυστημάτων που λόγω του κοινωνικού, περιβαλλοντικού και δημόσιου χαρακτήρα τους προστατεύονται από το Ελληνικό Σύνταγμα.
Στο πλαίσιο αυτό, και με αφορμή την αιφνίδια δημόσια διαβούλευση του Σχεδίου Νόμου «Δαπάνες μετακινούμενων εντός και εκτός επικράτειας», σας καταθέτουμε τις απόψεις μας τόσο για τη σύντομη διαδικασία αυτής (μόλις 2 εργάσιμες ημέρες), όσο και για τις επιμέρους παρατηρήσεις μας επί των εισαγόμενων ρυθμίσεων, οι οποίες θίγουν τον κλάδο μας (κατ’ επέκταση και τη διοικητική συνεισφορά μας στην προστασία των δασικών οικοσυστημάτων) και παρακαλούμε να τις εξετάσετε.
Α. Ιδιαιτερότητα Δασικών Υπηρεσιών :
Σχετικά με την ιδιαιτερότητα της λειτουργίας των Δασικών Υπηρεσιών θεωρούμε ότι έχετε ήδη ενημερωθεί, μιας και τόσο η οργάνωσή τους (κάθετη διάρθρωση) όσο και τα αντικείμενα του Τομέα (δασικοί χάρτες και αποδοτικότερη για το δημόσιο διαχείριση των δασών) έχουν αποτελέσει θέματα που απασχόλησαν και το Υπουργείο Οικονομικών έχοντας ήδη συμπεριληφθεί στις επιστολές του Υπουργού Οικονομικών προς τους θεσμούς, ενόψει της επικείμενης συμφωνίας.
Συνεπώς, δεδομένου ότι η εξασφάλιση της σύγχρονης και αποτελεσματικής λειτουργίας των Δασικών Υπηρεσιών, αποτελεί κοινή επιδίωξη, σχέδια νόμου όπως το συζητούμενο, που επηρεάζουν με άμεσο τρόπο τη συστηματική και ενεργή παρουσία των Δασικών Υπαλλήλων μέσα στα δασικά οικοσυστήματα (που αποτελούν Δημόσια Περιουσία) θα πρέπει να εξετάζονται όχι μόνο από την πλευρά του όποιου πρόσκαιρα αναμενόμενου δημοσιονομικού οφέλους (λόγω της περικοπής των δαπανών), αλλά μεσοπρόθεσμα στη βάση της πραγματικής επίπτωσης στα έσοδα του Κράτους από την μη συστηματική διαχείριση των δημοσίων δασών και σε συσχέτιση με την έξαρση στα φαινόμενα παραβατικότητας, χαρακτηριστικών που είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν λόγω της ελλειμματικής δασοπολιτικής επιτήρησης και της αδυναμίας του Τομέα να ανταποκριθεί στο έργο που του έχει ανατεθεί. (δασικές πυρκαγιές, λαθρουλοτομίες, καταλήψεις, εκχερσώσεις, αυθαίρετες κατασκευές, λαθροθηρίες, κλπ).
Επισημαίνουμε ότι οι εργαζόμενοι στις Δασικές Υπηρεσίες, γεωτεχνικοί – δασολόγοι δημόσιοι υπάλληλοι, έχουν δέσμια υποχρέωση από το δασικό Κώδικα να μετακινούνται τακτικά, εκτός της έδρας της Υπηρεσίας τους, προκειμένου να ασκήσουν τα καθήκοντά τους στο φυσικό χώρο εργασίας τους, που δεν είναι το γραφείο, αλλά η ύπαιθρος (διαχειριζόμενα δάση, έργα πρόληψης πυρκαγιών, μέτρα για την προστασία των προστατευόμενων περιοχών του δικτύου Natura 2000, καθήκοντα αγροτικής και δασικής ασφάλειας, προστασία δημόσιας περιουσίας, έλεγχος θήρας, υλοποίηση εθνικών και κοινοτικών προγραμμάτων κλπ).
Την τελευταία πενταετία, οι δημοσιονομικές και λοιπές περικοπές που επιβλήθηκαν στη λειτουργία των Δημοσίων Υπηρεσιών και κυρίως η περικοπή κατά 50% των ημερών μετακίνησης εκτός έδρας των γεωτεχνικών – δασολόγων με τον Ν. 3833/2010 (από 120 στις 60 ημέρες) σε συνδυασμό με τα περιοριστικά όρια χιλιομέτρων στην κίνηση των οχημάτων του δημοσίου και στην προμήθεια καυσίμων αλλά και τη σημαντική μείωση του επιστημονικού προσωπικού των Δασικών Υπηρεσιών, λόγω των πολλών συνταξιοδοτήσεων και της ταυτόχρονης απαγόρευσης νέων προσλήψεων, δημιούργησαν σοβαρά, ορισμένες φορές ανυπέρβλητα, προβλήματα στην προσπάθεια των Δασικών Υπηρεσιών να ασκήσουν τις αρμοδιότητές τους.
Πέραν των ανωτέρω μνημονιακών δημοσιονομικών περικοπών, το έργο των Δασικών Υπηρεσιών δυσχεραίνεται και από τις συνακόλουθες αυτών γραφειοκρατικές δυσκολίες (που δυστυχώς ισχύουν και σήμερα) και αφορούν στην διοικητική και οικονομική προσαρμογή των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων στα νέα δεδομένα της διοικητικής αποκέντρωσης, την μικρή τελικά διαθεσιμότητα των πόρων που εγγράφονται ετησίως στους προϋπολογισμούς τους, αλλά και στις ελλείψεις που αφορούν στη διαθεσιμότητα των μέσων (υπηρεσιακών αυτοκινήτων), τα οποία είτε δεν καλύπτουν τις υπάρχουσες πραγματικές ανάγκες τους, είτε, όταν είναι διαθέσιμα, κινούνται στα πλαίσια των δημοσιονομικών περιορισμών, είτε στο επιτρεπόμενο όριο χιλιομέτρων, καυσίμων κλπ. που προαναφέρθηκαν.
Για τους παραπάνω λόγους και δεδομένου ότι οι μετακινήσεις σε διάφορα σημεία της υπαίθρου δεν μπορούσαν να καλυφθούν με τα Κ.Υ οχήματα ή μέσα μαζικής μεταφοράς, οι Δασικοί Υπάλληλοι αναγκάζονται, να χρησιμοποιούν τα δικά τους οχήματα, τα οποία δεν πληρούν τους ελάχιστους όρους ασφαλείας που απαιτούνται για κινήσεις οχημάτων σε αγροτικούς και δασικούς δρόμους, δύσβατων και δυσπρόσιτων περιοχών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια των επιβαινόντων. Σημειώνουμε δε ότι και στις περιπτώσεις αυτές, τα σημερινά ποσά ημερήσιας αποζημίωσης και χιλιομετρικής αποζημίωσης, τα οποία, σημειωτέον, καθορίστηκαν προ πολλών ετών, δεν καλύπτουν, στις περισσότερες περιπτώσεις, τις πραγματικές δαπάνες των μελών μας.
Κύριε Υπουργέ,
Όλα τα παραπάνω προβλήματα, μέσω διαφόρων παρεμβάσεών μας έχουν τεθεί υπόψη της Ελληνικής Πολιτείας και αναμέναμε τη δίκαια για τα μέλη μας επίλυσή τους, στο πλαίσιο της αυτονόητης υποχρέωσης του Κράτους να διευκολύνει τους δημοσίους υπαλλήλους, στην εκπλήρωση των υπηρεσιακών τους καθηκόντων, που το ίδιο, άλλωστε, τους έχει αναθέσει.
Εντούτοις, διαπιστώνουμε ότι το εν λόγω Σχέδιο Νόμου, κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση, δεδομένου ότι με τις διατάξεις του, που σε ορισμένα σημεία είναι ατελείς, προβλέπονται τελικά οριζόντιες περικοπές και καταργείται ουσιαστικά η δυνατότητα των Δασικών Υπηρεσιών να εκτελέσουν τις αρμοδιότητες που η ίδια η πολιτεία τους έχει αναθέσει.
Σημειώνουμε ότι το μεγαλύτερο μέρος των εκτός έδρας αποζημιώσεων αφορά Δασικούς Υπαλλήλους (Δασολόγους – Δασοπόνους και Δασοφύλακες), οι οποίοι ασκούν αυτά ακριβώς τα καθήκοντα δασοπροστασίας, οργανωμένα και συστηματικά, με βάση προγράμματα του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας τα οποία υλοποιούνται από τις Δασικές Υπηρεσίες των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων.
Με βάση τα παραπάνω, σας καταθέτουμε τις προτάσεις – απόψεις της Π.Ε.Δ.Δ.Υ , επί των διατάξεων του Σχεδίου Νόμου, οι οποίες θεωρούμε ότι πρέπει να συζητηθούν άμεσα :
Β. Απόψεις επί του σχεδίου νόμου «Δαπάνες μετακινούμενων εντός και εκτός επικράτειας»
• Άρθρο 1, παρ.8 και 9 ( Ορισμοί).
Η αύξηση του ορίου της απόστασης, από τα 40 στα 50 χιλιόμετρα, προκειμένου μια μετακίνηση να θεωρηθεί ως «εκτός έδρας», θεωρούμε ότι εξυπηρετεί απλώς και μόνο λογιστικούς – δημοσιονομικούς σκοπούς, ουσιαστικά περικόπτοντας, στο σύνολό του το παρεχόμενο έργο Δασοπροστασίας και βέβαια τις πενιχρές αποζημιώσεις των μελών μας. Υπενθυμίζουμε ότι, σε ό,τι αφορά τους γεωτεχνικούς – δασολόγους το όριο αυτό, πριν από την ψήφιση του Ν. 3833/2010, ανέρχονταν στα 20 χιλιόμετρα. Ένα όριο που εξυπηρετούσε την οργάνωση του έργου της δασοπροστασίας, καθόσον λόγω των καθηκόντων τους τα μέλη μας, είχαν τη δέσμια υποχρέωση από το Δασικό Κώδικα να μετακινούνται τακτικά μέσα στα όρια του Δασαρχείου και του Νομού, στα δασικά οικοσυστήματα, μέσω επαρχιακών, αγροτικών και δασικών δρόμων, δεδομένου ότι τα δάση μας που αποτελούν και το αντικείμενο προστασίας, βρίσκονται στις πιο δυσπρόσιτες περιοχές που δεν εξυπηρετούνται από μέσα μαζικής μεταφοράς. Επιπλέον, πιστεύουμε ότι το όριο των 20 μιλίων για τις μετακινήσεις προς και από τα νησιά, δημιουργεί, σε πολλές περιπτώσεις, αδυναμία στην αυθημερόν επιστροφή (ιδίως στις μετακινήσεις από νησί σε νησί), καθόσον δεν λαμβάνεται υπόψη το πρόβλημα της θαλάσσιας συγκοινωνίας που αντιμετωπίζουν αρκετά νησιά της χώρας μας (ελάχιστα δρομολόγια, αυξομείωση δρομολογίων ανάλογα με την εποχή, μη συμβατές με τη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών ώρες άφιξης και αναχώρησης πλοίων κ.α.).
• Άρθρο 3, παρ. 2β – Ημέρες μετακίνησης εκτός έδρας
Οι Δασικές Υπηρεσίες είναι εξ αντικειμένου υπηρεσίες υπαίθρου και όχι γραφείου. Οι υπηρεσίες αυτές υπάγονται στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις και τα προγράμματα που εκτελούν σχεδιάζονται από το πρώην Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Αυτό σημαίνει ότι οι Εργαζόμενοι Δασικοί Υπάλληλοι στις Δασικές Υπηρεσίες των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα μετακίνησής τους για την εξυπηρέτηση των προγραμμάτων και ελέγχων δασοπροστασίας. Συνεπώς με τη διατύπωση του άρθρου 3 θα πρέπει να καλυφθούν προγράμματα και όχι συγκεκριμένες ειδικότητες. Αν θέλουμε να συζητάμε για την προστασία της Δημόσιας Περιουσίας (εν προκειμένω Δασών και Δασιών εκτάσεων ή για την εφαρμογή προγραμμάτων της πρωτογενούς παραγωγής) στη βάση του αριθμού των εξήντα (60) ημερών, τότε θα προκαλέσουμε ένα μεγάλο οριζόντιο οργανωτικό και συστημικό πρόβλημα περιορίζοντας στο γραφείο τους Δασολόγους, και λοιπούς δασικούς υπαλλήλους. Προτείνουμε το όριο των εκτός έδρας ημερών για τις δασικές υπηρεσίες να καθοριστεί στις ογδόντα (80) ημέρες και εν συνεχεία στην πρόβλεψη της παραγράφου 2 του άρθρου 3 να συμπεριληφθούν όπως συμβαίνει με τους λοιπούς κλάδους Γεωτεχνικών, μετά από έκδοση σχετικής Κ.Υ.Α., η υπέρβαση (κατά 30 ημέρες) του ανωτάτου ορίου των 80 ημερών εκτός έδρας, στο πλαίσιο των αναγκών εφαρμογής προγραμμάτων και ελέγχων του Υ.Π.Α.Π.ΕΝ και κυρίως του προγράμματος δασοπροστασίας- καταστολής λαθροϋλοτομιών και θήρας (που δεν κατονομάζονται στο σχέδιο νόμου).
Επίσης αντίστοιχη πρόβλεψη πρέπει να προστεθεί και στην παράγραφο 3 του ιδίου άρθρου (όπως γίνεται με άλλες Υπηρεσίες που ασκούν ελεγκτικό έργο) ειδικά για το πρόγραμμα δασοπροστασίας, όπου θα πρέπει να προστεθεί ρητά η δυνατότητα καθορισμού με κοινή απόφαση του καθ’ ύλην αρμόδιου Υπουργού και του Υπουργού Οικονομικών, των ημερών εκτός έδρας κίνησης «και των Δασικών υπαλλήλων του άρθρου 39 παρ 1 του Ν.1845/1989 (Α΄ 102), όπως ισχύει, για τα καθήκοντα δασοπροστασίας».
• Άρθρο 05 – Θέσεις μετακινουμένων
Στη δεύτερη (ΙΙ) κατηγορία του άρθρου 5 θα πρέπει να προστεθούν οι λοιποί υπάλληλοι όπως ίσχυε με τον προηγούμενο Νόμο 2685/99, διότι όπως είναι διατυπωμένη η ρύθμιση, ελλιπώς (κατά την άποψή μας), εξαιρούνται οι υπάλληλοι χαμηλότερων βαθμών (από τους υπαλλήλους με Α και Β βαθμό που αναφέρονται) και δεν είναι σαφές αν αυτό οφείλεται σε κακή διατύπωση ή αν πρόθεση του νομοθέτη είναι ο αποκλεισμός των χαμηλόβαθμων υπαλλήλων από το δικαίωμα καταλύματος, της δεύτερης (ΙΙ) κατηγορίας .
• Άρθρο 6 – Έξοδα κίνησης εντός έδρας
Στις κατηγορίες υπαλλήλων, για τους οποίους προβλέπεται η δυνατότητα χρήσης ιδιόκτητου μεταφορικού μέσου για τις κινήσεις τους εντός έδρας, θα πρέπει να προβλεφθούν ρητώς και οι δασικοί υπάλληλοι, τόσο όταν αυτοί μετακινούνται για την επίδοση διαφόρων διοικητικών πράξεων που έχοντας αποκλειστικές ημερομηνίες παράγουν έννομες συνέπειες ή για την επίβλεψη και εκτέλεση δημοσίων έργων, όσο και όταν μετακινούνται, όπως προαναφέραμε για το άρθρο 3, στο πλαίσιο των αναγκών εφαρμογής προγραμμάτων δασοπροστασίας και ελέγχων του πρώην Υπουργείου Υ.Π.Ε.Κ.Α.
• Άρθρο 10 Έξοδα Διανυκτέρευσης
Οι Δασικές κυρίως Υπηρεσίες είναι αναγκασμένες λόγω των αρμοδιοτήτων τους να υποχρεώνουν το υλωρικό προσωπικό τους να εργάζεται όλο το 24ωρο εγκρίνοντας τη μετακίνησή του – διανυκτέρευση – για υπηρεσιακούς λόγους, που σχετίζονται με την προστασία της δημόσιας περιουσίας (πάταξη δασικών ανομημάτων, λαθροθηρία, λαθρουλοτομίες, περιπολίες προστασίας κλπ).
Στο άρθρο 10 του νομοσχεδίου θα πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα διανυκτέρευσης στην ύπαιθρο των υπαλλήλων, όπως υπήρχε αντίστοιχη πρόβλεψη στο νόμο που ίσχυε μέχρι σήμερα (άρθρο 8 παρ 2 β ν.2685/1999) η οποία όμως έχει αφαιρεθεί από το σχέδιο νόμου που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση.
Συνεπώς προτείνουμε να προστεθεί στο άρθρο 10 μια υποπαράγραφος η οποία να προβλέπει ρητά τη δυνατότητα διανυκτέρευσης των δασικών Υπαλλήλων στην ύπαιθρο, ως ακολούθως:
«β. Όταν οι υπάλληλοι υποχρεωθούν να διανυκτερεύουν στην ύπαιθρο για αντιμετώπιση θεομηνιών, πυρκαγιών, επιδημιών, για περιπολίες ή για άλλη υπηρεσιακή ανάγκη που επιβάλλει λόγω της φύσης της τη διανυκτέρευση στην ύπαιθρο. Η ανωτέρω δυνατότητα παρέχεται ανεξάρτητα από την απόσταση της έδρας»
• Άρθρο 11 – Ημερήσια αποζημίωση
Στο άρθρο 11 περίπτωση Β που αναφέρεται στην κατά το ήμισυ καταβολή της ημερήσιας αποζημίωσης, προφανώς είναι λάθος διατυπωμένη η ρύθμιση « β. όταν ο μετακινούμενος επιστρέφει αυθημερόν και η απόσταση του προορισμού από την έδρα του είναι i) μεγαλύτερη από εκατόν εξήντα (160) χιλιόμετρα, εφόσον κινείται με ιδιόκτητο ή υπηρεσιακό αυτοκίνητο, ή ii) μεγαλύτερη από εκατόν είκοσι (120) χιλιόμετρα, όταν κινείται με συγκοινωνιακό μέσο, ή iii) μεγαλύτερη από είκοσι (20) ναυτικά μίλια για μετακινήσεις από την ηπειρωτική στη νησιωτική Χώρα και αντίστροφα ή από νησί σε νησί.»
Η σωστή διατύπωση κατά την άποψη μας και για να έχει νόημα η παράγραφος, είναι: «β. όταν ο μετακινούμενος επιστρέφει αυθημερόν και η απόσταση του προορισμού από την έδρα του είναι μεγαλύτερη του αντίστοιχου ορίου που τίθεται κατά περίπτωση στις παραγράφους 8 και 9 του άρθρου 1, του παρόντος»
Επομένως θα πρέπει να γίνει έλεγχος και επαναδιατύπωση της ρύθμισης αυτής στο ορθό για την καταβολή του ½ της ημερήσιας αποζημίωσης σε όσους επιστρέφουν αυθημερόν.
Παραμένουμε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε επιπλέον διευκρίνιση ή συνεργασία επί του θέματος.

ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΚΑΡΗΣ ΓΕΩΡΓ.ΠΑΠΑΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΥΤΗ Η ΔΗΛΩΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ- ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΡΗΞΕ ΝΟΜΟΤΥΠΩΣ Η ΑΔΕΔΥ

……………, ….. /06/2014
ΠΡΟΣ
…………………………………………………………
Διεύθυνση Διοικητικού – Τμήμα Προσωπικού
(Διαμέσου της Γενικής Διεύθυνσης ……………………………
………………………………………………)
αναγράφεται η Υπηρεσία των υπαλλήλων
Οι κάτωθι αναγραφόμενοι, λαμβάνοντας υπόψη την εξώδικη γνωστοποίηση της ΑΔΕΔΥ, προς όλους τους φορείς του Δημοσίου, συμπεριλαμβανομένων και των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, με την οποία κηρύχτηκε απεργία- αποχή διαρκείας όλων των υπαλλήλων του Δημοσίου, από κάθε διαδικασία αξιολόγησης και σε όλα τα στάδια αυτής και συγκεκριμένα αλλά όχι περιοριστικά : α) από την έκδοση αποφάσεων επιμερισμού των ποσοστώσεων ( άρθρο 7 παρ 5 του Π.Δ 318/1992). β) Από τη σύνταξη και υποβολή εισηγήσεων αυτοαξιολόγησης (άρθρο 14 ΠΔ 318/1992). γ) Από τη σύνταξη και υποβολή εισηγήσεων αξιολόγησης (άρθρο 14 ΠΔ 318/1992). δ) Από τη σύνταξη και υποβολή εκθέσεων αξιολόγησης (άρθρο 14 ΠΔ 318/1992). ε) από τη συμμετοχή σε ειδικές επιτροπές αξιολόγησης σε κάθε Υπουργείο (άρθρο 24 ΠΔ 318/1992) και στ) από οποιαδήποτε άλλη ενέργεια, που συνδέεται με τη διαδικασία αυτή, όπως παροχή στοιχείων από τις Διευθύνσεις Διοικητικού /Προσωπικού κλπ, συμμετέχουμε στην ανωτέρω απεργία – αποχή από τα συγκεκριμένα αυτά υπηρεσιακά μας καθήκοντα και ειδικότερα εν προκειμένω από την εργασία που απαιτείται για συμμετοχή στην ανωτέρω διαδικασία αξιολόγησης, που προβλέπεται από τις διατάξεις του Π.Δ. 318/1992, όπως αντικαταστάθηκαν από το Ν. 4250/2014. Η εν λόγω αποχή έχει κηρυχθεί νομότυπα από την Τριτοβάθμια Συνδικαλιστική μας Οργάνωση (ΑΔΕΔΥ), με σκοπό τη διαφύλαξη των εργασιακών μας συμφερόντων και, ως εργαζόμενοι, οφείλουμε να συμμετέχουμε σε αυτήν, σεβόμενοι, τις καταστατικές αρχές και τις αποφάσεις των συνδικαλιστικών μας σωματείων. Για το λόγο αυτό, απεργούμε και απέχουμε από αυτά τα ορισμένα καθήκοντα, δηλώνοντας, ότι κωλυόμαστε να συμμετάσχουμε στη ως άνω διαδικασία αξιολόγησης, της οποίας άλλωστε η εκ του νόμου προβλεπόμενη αποκλειστική προθεσμία εφαρμογής, όσον αφορά στις εκθέσεις αξιολόγησης του έτους 2013, έχει ήδη παρέλθει και έχει παύσει η κατά χρόνο σχετική αρμοδιότητα της Διοίκησης για το έτος αυτό, δεδομένου ότι δεν παρατάθηκε, νομοθετικά ή κανονιστικά, η ταχθείσα προθεσμία.
Α/Α ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΥΠΟΓΡΑΦΗ
1
2
3
4

Καμία αξιολόγηση – καμία διαθεσιμότητα – καμία απόλυση

ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΠΕΔΔΥ

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΚΑΡΗΣ

ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΔΑΣΙΚΕΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ
(Δασολόγοι, Δασοπόνοι, Δασοφύλακες)
Χαλκοκονδύλη 31- ΑΘΗΝΑ
Τηλ. : 210 2124607, Fax : 2105240790

16/6/2014
Αρ.Πρωτ. 13
Προς : – ΜΈΛΗ ΜΑΣ
(Δασολόγους, Δασοπόνους,Δασοφύλακες
και λοιπούς κλάδους εργαζομένων στις
Δασικές Υπηρεσίες της Μακεδονίας – Θράκης )
– ΠΟΓΕΔΥ —–Έδρες τους
Κοιν:
-ΓΕΝΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΑΠΟΚ/ΝΗΣ
ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ -ΘΡΑΚΗΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Καλούμε τα μέλη μας στις Δασικές Υπηρεσίες (Δασολόγους, Δασοπόνους, Δασοφύλακες και λοιπούς κλάδους εργαζομένων) που υπηρετούν στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας -Θράκης σε ΣΥΓΚΈΝΤΡΩΣΗ – ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ, την Δευτέρα 23 Ιουνίου και ώρα 12:30 .
Η Συνέλευση των εργαζομένων στην Αποκεντρωμένη Μακεδονίας – Θράκης , θα πραγματοποιηθεί στο μεγάλο αμφιθέατρο της Δασολογικής σχολής στο Φοίνικα (ώρα 12 και 30) και θα έχει μοναδικό θέμα την ενημέρωση των Δασικών και λοιπών Υπαλλήλων και τη συζήτηση για τη στάση μας στο θέμα της «αξιολόγησης των υπαλλήλων» μετά το νόμο 4250/2014 και την εγκύκλιο του Υπουργείου Διοικητικής μεταρρύθμισης
Στη συνάντηση θα παραστεί και θα δώσει διευκρινήσεις για το πλαίσιο, τον τρόπο και τη διαδικασία αντιμετώπισης του προβλήματος, ο νομικός σύμβουλος κ. Κ.Τσακίρης .
Επισημαίνουμε ότι μετά από παρεμβάσεις της Ομοσπονδίας μας στην ΑΔΕΔΥ, υιοθετήθηκε από την εκτελεστική επιτροπή και εκδόθηκε το προβλεπόμενο από το νόμο εξώδικο, προς όλες τις αποκεντρωμένες Διοικήσεις ώστε να είναι και τυπικά νόμιμη η απεργία – αποχή από τα καθήκοντα αξιολόγησης.
Η παρουσία όλων των Δασικών Υπαλλήλων (Δασολόγων, Δασοπόνων και Δασοφυλάκων καθώς και των λοιπών κλάδων εργαζομένων) είναι απαραίτητη, για να μπορέσουμε συγκροτημένα και αποφασιστικά, όλα τα Σωματεία να συντονιστούμε και να ενδυναμώσουμε τον αγώνα μας, σε όλη τη Χώρα και σε κάθε χώρο δουλειάς (Υπουργεία, Αποκεντρωμένες, ΟΤΑ κλπ) για να ανατρέψουμε στην πράξη αυτή την πολιτική που στοχοποιεί κάθε εργαζόμενο .

ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Συνάδελφοι,
Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των Γεωτεχνικών και Δασικών Υπαλλήλων σε συνεργασία με το νομικό μας σύμβουλο μας κ. Κων/νο Τσακίρη στα πλαίσια της συλλογικής και υπηρεσιακής ευθύνης προς τα μέλη μας, διαμορφώσαμε και σας κοινοποιούμε κείμενο για την αναλυτική σας ενημέρωση σχετικά με τη διαδικασία αξιολόγησης. Ειδικότερα αναφερόμαστε στο άρθρο 7 του Π.Δ. 318/1992, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 20 του Ν. 4250/2014 και απαντάμε στα ερωτήματα που θέτουν οι συνάδελφοι όπως:
Ερώτημα 1ο . Σχετικά με την αντισυνταγματικότητα, των ρυθμίσεων του άρθρου 7 του Π.Δ. 318/1992, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 20 του Ν. 4250/2014, την αδυναμία σαφούς, ειδικής και επαρκούς αιτιολόγησης των αποφάσεων επιμερισμού ποσοστών αξιολόγησης ανά κλίμακα βαθμολόγησης και, με τα μέχρι σήμερα ισχύοντα, την παρέλευση της εκ του νόμου προβλεπόμενης αποκλειστικής προθεσμίας εφαρμογής της διαδικασίας αξιολόγησης για τις εκθέσεις αξιολόγησης του έτους 2013.
Ως γνωστόν, με το άρθρο 7 του Π.Δ. 318/1992, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 20 του Ν. 4250/2014, εισάγονται ποσοστώσεις στην ευχέρεια των αξιολογητών να βαθμολογούν με ορισμένο βαθμό τους υπό αξιολόγηση δημόσιους υπαλλήλους.
Πιο συγκεκριμένα, με το πιο πάνω άρθρο 20 του Ν. 4250/2014, εισάγεται για πρώτη φορά, η έννοια της συγκριτικής αξιολόγησης των υπαλλήλων, μέσω του εργαλείου της ποσόστωσης και προσδιορίζονται τα ανώτατα ποσοστά υπαλλήλων που μπορούν να αξιολογηθούν ανά κλίμακα βαθμολογίας. Τα ποσοστά αυτά υπολογίζονται επί του συνόλου των υπαλλήλων που υπηρετούν στην ίδια Γενική Διεύθυνση. Ο επιμερισμός των ποσοστών ανά κλίμακα βαθμολόγησης, σε κάθε Γενική Διεύθυνση γίνεται, με απόφαση του οικείου Προϊσταμένου Γενικής Διεύθυνσης, στο σύνολο των υποκείμενων οργανικών μονάδων μέχρι και επιπέδου Τμήματος ή αντιστοίχου επιπέδου οργανικής μονάδας. Για τον επιμερισμό αυτόν φέρεται, να λαμβάνονται υπόψη κριτήρια, ιδίως: α. η αποτελεσματικότητα και η αποδοτικότητα των μονάδων, β. οι αρμοδιότητες των οργανικών μονάδων σε σχέση με τις προτεραιότητες της ασκούμενης πολιτικής και γ. η κατανομή των υπαλλήλων ανά οργανική μονάδα. Η εν λόγω απόφαση επιμερισμού ποσοστών αξιολόγησης ανά κλίμακα βαθμολόγησης αποστέλλεται στους Προϊσταμένους Διεύθυνσης, πριν από τη σύνταξη των εκθέσεων αξιολόγησης.
Πλην, όμως, όπως έχει πάγια κριθεί από τη νομολογία, βασικές αρχές και κατευθύνσεις του συστήματος αξιολόγησης των υπαλλήλων είναι η αντικειμενική και αμερόληπτη στάθμιση, βάσει, σαφώς προσδιοριζόμενων κριτηρίων της επαγγελματικής ικανότητας και καταλληλότητας των υπαλλήλων, σε σχέση με το αντικείμενο της εργασίας τους και τα καθήκοντά τους, αλλά και της απορρέουσας από το Σύνταγμα (άρθρο 5) αρχή της αξιοκρατίας.
Η αρχή αυτή της αξιοκρατίας, τόσο κατά την επιλογή του προσωπικού της δημόσιας διοίκησης, όσο και κατά την υπηρεσιακή εξέλιξή του, αποτελεί βασική αρχή του Υπαλληλικού Κώδικα, με ευθεία συνταγματική κατοχύρωση στο άρθρο 103 παρ. 7 εδάφιο β΄ του Συντάγματος, συνιστά δε κανόνα οργάνωσης και λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης, προς θεραπεία του δημοσίου συμφέροντος, υπό την έννοια της διασφάλισης, τόσο του κύρους και της αποτελεσματικότητας της δημόσιας διοίκησης, όσο και της αξιοπρέπειας και της προσωπικότητας των δημοσίων υπαλλήλων.
Επομένως, σύμφωνα με την ανωτέρω αρχή της αξιοκρατίας, η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων επιτρέπεται να γίνεται μόνον με βάση τις ικανότητες και τα προσόντα τους.
Εξ άλλου, σύμφωνα με το άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος: «1. … Οι κάθε είδους περιορισμοί που μπορούν κατά το Σύνταγμα να επιβληθούν στα δικαιώματα αυτά πρέπει να προβλέπονται είτε απευθείας από το Σύνταγμα είτε από το νόμο, εφόσον υπάρχει επιφύλαξη υπέρ αυτού και να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας.».
Με βάση όλα τα παραπάνω, η επιβολή των ανωτέρω ποσοστώσεων στην ευχέρεια των αξιολογητών να βαθμολογούν με ορισμένο βαθμό τους υπό αξιολόγηση δημόσιους υπαλλήλους, δεν συνιστά, σύμφωνα με το αμέσως ανωτέρω άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος, αναλογικό, για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού, περιορισμό του δικαιώματος των δημοσίων υπαλλήλων να αξιολογούνται και να εξελίσσονται, βαθμολογικά και εν γένει υπηρεσιακά, βάσει σαφώς προσδιοριζόμενων κριτηρίων επαγγελματικής ικανότητας και καταλληλότητας, σε σχέση προς το αντικείμενο της εργασίας τους και τα καθήκοντά τους, σύμφωνα και προς τη συνταγματικά κατοχυρωμένη στο πιο πάνω άρθρο 103 παρ. 7 εδάφιο β΄ του Συντάγματος αρχή της αξιοκρατίας, δεδομένου ότι η βαθμολογία, που προβλέπεται, από τις ανωτέρω διατάξεις του άρθρου 20 του Ν. 4250/2014, να λαμβάνει κάθε δημόσιος υπάλληλος, δεν συναρτάται προς την ατομική του αξία, τα προσόντα του, τις ικανότητές του και τις επιδόσεις του, κατά την άσκηση των υπηρεσιακών του καθηκόντων, αλλά προς το πιο πάνω προκαθορισμένο ποσοστό ανά κλίμακα βαθμολόγησης.
Αλλά και τα εισαγόμενα κριτήρια του άρθρου 20 παρ. 5 του Ν. 4250/2014, τα οποία θα πρέπει να λάβει υπόψη του κάθε Προϊστάμενος Γενικής Διεύθυνσης, προκειμένου να καθορίσει τον επιμερισμό των ως άνω ποσοστών και ειδικότερα, μεταξύ άλλων, η αποτελεσματικότητα και η αποδοτικότητα των οργανικών μονάδων και οι αρμοδιότητες αυτών σε σχέση με τις προτεραιότητες της ασκούμενης πολιτικής, δεν μπορεί να θεωρηθούν αντικειμενικά, πρόσφορα και κατάλληλα, για την επίτευξη του επιδιωκόμενου με την ανωτέρω ρύθμιση σκοπού και σε κάθε περίπτωση προκύπτει σοβαρή αδυναμία βεβαίωσης και σαφούς, ειδικής και επαρκούς αιτιολόγησης, στην απόφαση επιμερισμού ποσοστών αξιολόγησης ανά κλίμακα βαθμολόγησης, από τον κάθε Προϊστάμενο Γενικής Διεύθυνσης, ότι τα κριτήρια αυτά πράγματι λήφθηκαν υπόψη και εφαρμόσθηκαν στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Τέλος, έχει παρέλθει, με τα μέχρι σήμερα ισχύοντα, η εκ του νόμου προβλεπόμενη αποκλειστική προθεσμία εφαρμογής της διαδικασίας αξιολόγησης για τις εκθέσεις αξιολόγησης του έτους 2013 και έχει παύσει η κατά χρόνο σχετική αρμοδιότητα της Διοίκησης για το έτος αυτό και μόνον με νέα διάταξη νόμου, μπορούν να ταχθούν νέες προθεσμίες περάτωσης της εν λόγω διαδικασίας αξιολόγησης για το εν λόγω έτος, δοθέντος οι εκδοθείσες εγκύκλιοι γενικώς δεν μπορούν να θέσουν δίκαιο αλλά προϋποθέτουν δίκαιο και δεν μπορούν να παρατείνουν αποκλειστική προθεσμία προβλεπόμενη από νόμο, πράγμα που μπορεί να γίνει με άλλο νόμο ή και κανονιστικώς όπως με υπουργική απόφαση, κατόπιν ρητής, όμως, νομοθετικής εξουσιοδότησης.
Ερώτημα 2ο . Σχετικά με την συνδικαλιστική κάλυψη των υπαλλήλων σε περίπτωση αποχής από ορισμένα υπηρεσιακά καθήκοντά τους, και μεταξύ άλλων, και από την εργασία που απαιτείται για συμμετοχή στην ανωτέρω διαδικασία αξιολόγησης, εφόσον η αποχές από τα συγκεκριμένα καθήκοντα έχουν κηρυχθεί νομότυπα από τις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις, με σκοπό τη διαφύλαξη των εργασιακών συμφερόντων των εργαζομένων και για όσο χρόνο διαρκούν αυτές, χωρίς αντίθετη σχετικά με τη νομιμότητά τους δικαστική κρίση.
Μεταξύ των λόγων, για τους οποίους δημόσιος υπάλληλος μπορεί δικαιολογημένα να απέχει από τα υπηρεσιακά του καθήκοντα, είναι και η δηλωμένη αρμοδίως συμμετοχή του, σε απεργία που αποφασίσθηκε και κηρύχθηκε, νομότυπα, από τη νόμιμα συνεστημένη συνδικαλιστική οργάνωσή του, με σκοπό τη διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών, εργασιακών, συνδικαλιστικών και ασφαλιστικών συμφερόντων των εργαζομένων και για όσο χρόνο διαρκεί η απεργία αυτή, χωρίς αντίθετη σχετικά με τη νομιμότητά της δικαστική κρίση.
Με την με αριθμό 486/1995 απόφαση του Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Πειραιά κρίθηκε, παρεμπιπτόντως, ότι: η αποχή, από τον δημόσιο υπάλληλο, από ορισμένα υπηρεσιακά καθήκοντά του, που γίνεται συλλογικά και με αγωνιστικό σκοπό, εάν η μέθοδος αυτή έχει επιλεγεί ως μορφή εκδήλωσης της κηρυχθείσας απεργιακής κινητοποίησης με θεσμικά και άλλα αιτήματα, η οποία αποφασίσθηκε, από τη συνδικαλιστική του οργάνωση, συνιστά ιδιότυπη μορφή απεργίας, δηλαδή μορφή απεργίας αποτελεί και εκείνη κατά την οποία οι εργαζόμενοι από κοινού συμφωνούν να μειώσουν την αποδοτικότητα της εργασίας, προς διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών και εργασιακών εν γένει συμφερόντων τους. Και τούτο, διότι, η διακοπή της εργασίας, αντί να είναι τοποθετημένη εντός του χρόνου, πραγματοποιείται κατά τρόπο έμμεσο δια της ηθελημένης επιβράδυνσης της εργασίας και της εν γένει μείωσης της απόδοσης αυτής. Η άποψη, ότι η ανωτέρω εκδήλωση αποτελεί μορφή απεργίας, με την προεκτεθείσα έννοια της μείωσης της αποδοτικότητας της εργασίας, βρίσκει έρεισμα και στο άρθρο 20 παρ. 1 του Ν. 1264/1982, όπου η ολιγόωρη στάση εργασίας εξομοιώνεται προς απεργία. Συνεπώς, εφόσον η στάση εργασίας είναι και αυτή απεργία, διαφέρουσα εκείνης μόνον ως προς το χρόνο διακοπής της εργασίας, συνεπάγεται ότι και η ηθελημένη μείωση της αποδοτικότητας της εργασίας ταυτίζεται στην ουσία προς τη στάση εργασίας, αφού εμπεριέχει κατ΄ ανάγκη και μείωση του χρόνου απασχόλησης (πρβλ. Ε.Α. 6384/1979).
Περαιτέρω, η Διοίκηση, σε παλαιότερα έγγραφά της, του έτους 1989 και 1990, έλαβε θέση περί του ότι η αποχή υπαλλήλων από ορισμένα καθήκοντά τους συνεπάγεται ποσοτική μείωση της απόδοσής τους, η οποία αποτελεί μορφή απεργίας.
Επομένως, κατά τα παραπάνω, αναλογικά, και η αποχή από την εργασία που απαιτείται για συμμετοχή στην ανωτέρω διαδικασία αξιολόγησης, η οποία γίνεται συλλογικά και με αγωνιστικό σκοπό, προς διαφύλαξη των εργασιακών συμφερόντων των εργαζομένων, αποτελεί ιδιότυπη μορφή απεργίας, με την έννοια της μείωσης της αποδοτικότητας της εργασίας, διότι, όπως προαναφέρθηκε, η διακοπή της εργασίας, αντί να είναι τοποθετημένη εντός του χρόνου, πραγματοποιείται κατά τρόπο έμμεσο δια της ηθελημένης επιβράδυνσης της εργασίας και της εν γένει μείωσης της απόδοσης αυτής και κατ΄ ανάγκη της μείωσης του χρόνου απασχόλησης.
Συνεπώς, οι υπάλληλοι καλύπτονται σε περίπτωση αποχής από ορισμένα υπηρεσιακά καθήκοντά τους και, μεταξύ άλλων, και από την εργασία που απαιτείται για συμμετοχή στην ανωτέρω διαδικασία αξιολόγησης, μόνον εφ΄ όσον δηλώσουν, με οποιοδήποτε τρόπο, αρμοδίως, ότι: « συμμετέχουν σε αποχές από τα ορισμένα αυτά υπηρεσιακά καθήκοντά τους και ειδικότερα εν προκειμένω από την εργασία που απαιτείται για συμμετοχή στην ανωτέρω διαδικασία αξιολόγησης, οι οποίες έχουν κηρυχθεί νομότυπα από τις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις, με σκοπό τη διαφύλαξη των εργασιακών συμφερόντων των εργαζομένων, σεβόμενοι, ως οφείλουν, τις καταστατικές αρχές και τις αποφάσεις των συνδικαλιστικών τους σωματείων και για το λόγο αυτό κωλύονται να συμμετάσχουν στη ως άνω διαδικασία αξιολόγησης, της οποίας άλλωστε η εκ του νόμου προβλεπόμενη αποκλειστική προθεσμία εφαρμογής για τις εκθέσεις αξιολόγησης του έτους 2013 έχει παρέλθει και έχει παύσει η κατά χρόνο σχετική αρμοδιότητα της Διοίκησης για το έτος αυτό, μη παραταθείσα η ταχθείσα προθεσμία, νομοθετικά ή κανονιστικά. Τούτο δε ισχύει για όσο χρόνο διαρκούν οι κηρυχθείσες αυτές αποχές, χωρίς αντίθετη σχετικά με τη νομιμότητά τους δικαστική κρίση (επισυνάπτεται υπόδειγμα δήλωσης).
Ερώτημα 3ο . Αν θα ακολουθήσουν Δικαστικές προσφυγές: Για τις συνδικαλιστικές μας οργανώσεις παραμένει σε ισχύ και σε κάθε περίπτωση, ως έσχατο μέσο άμυνας, η άσκηση αιτήσεων ακύρωσης και αιτήσεων αναστολής με αίτημα έκδοσης προσωρινής διαταγής, κατά των αποφάσεων των Προϊσταμένων των Γενικών Διευθύνσεων, περί επιμερισμού ποσοστών αξιολόγησης ανά κλίμακα βαθμολόγησης, προς τους Ακυρωτικούς Σχηματισμούς των κατά τόπους Διοικητικών Εφετείων.
Σε περίπτωση που παρά την απεργία –αποχή εκδοθούν αποφάσεις επιμερισμού ποσοστών αξιολόγησης ανά κλίμακα βαθμολόγησης, από τους οικείους Προϊσταμένους Γενικής Διεύθυνσης, απαιτείται κατ ανάγκη , ως τελευταίο μέσο άμυνας, η άσκηση αιτήσεων ακύρωσης, ενώπιον των Ακυρωτικών Σχηματισμών των κατά τόπους Διοικητικών Εφετείων, κατά των αποφάσεων αυτών, εντός εξήντα ημερών από την ημερομηνία κοινοποίησης ή γνώσης τους και εν συνεχεία η υποβολή αιτήσεων αναστολής με αίτημα έκδοσης προσωρινής διαταγής, ενώπιον των ίδιων πιο πάνω Δικαστηρίων σε Συμβούλιο.-
Συνάδελφοι,
Για τις Ομοσπονδίες μας, πρωταρχικό μέλημα και καθήκον αποτελεί να μην εφαρμοστεί και να καταργηθεί στην πράξη, με τον αγώνα των εργαζομένων και την καθολική μας συμμετοχή στην απεργία –αποχή , το πιο άδικο σύστημα αξιολόγησης.
Στη βάση αυτή πρέπει κάθε ενέργειά μας να είναι νόμιμη στα πλαίσια της απεργίας που έχει κηρύξει η ΑΔΕΔΥ σε όλο το Δημόσιο, ώστε να διασφαλιστούν οι συνάδελφοι που συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις και να συμμετάσχουν μαζικά στην κινητοποίηση αυτή.
Όλοι μαζί με υπευθυνότητα και αποφασιστικότητα δηλώνουμε την αντίθεσή μας στην προσχηματική αξιολόγηση.

Καμία αξιολόγηση – καμία διαθεσιμότητα – καμία απόλυση

ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΠΕΔΔΥ

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΚΑΡΗΣ

ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΔΑΣΙΚΕΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ
(Δασολόγοι, Δασοπόνοι, Δασοφύλακες)
Χαλκοκονδύλη 31- ΑΘΗΝΑ
Τηλ. : 210 2124607, Fax : 2105240790

13/6/2014
Αρ.Πρωτ. 12
Προς : – ΜΈΛΗ ΜΑΣ
(Δασολόγους, Δασοπόνους,Δασοφύλακες
και λοιπούς κλάδους εργαζομένων στις Δασικές Υπηρεσίες της Θεσσαλίας – Στερεάς )
– ΠΟΓΕΔΥ —–Έδρες τους
Κοιν:
-ΓΕΝΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΑΠΟΚ/ΝΗΣ
ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Καλούμε τα μέλη μας στις Δασικές Υπηρεσίες (Δασολόγους, Δασοπόνους, Δασοφύλακες και λοιπούς κλάδους εργαζομένων) που υπηρετούν στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας – Στερεάς σε ΣΥΓΚΈΝΤΡΩΣΗ – ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ, την Παρασκευή 20 Ιουνίου και ώρα 12:00 .
Η Συνέλευση των εργαζομένων στην Αποκεντρωμένη Θεσσαλίας- Στερεάς, θα πραγματοποιηθεί στο κτίριο του ΓΕΩΤΕΕ (οδός Καψούρη 4 – Λάρισα) και θα έχει μοναδικό θέμα την ενημέρωση των Δασικών και λοιπών Υπαλλήλων και τη συζήτηση για τη στάση μας στο θέμα της «αξιολόγησης των υπαλλήλων» μετά το νόμο 4250/2014 και την εγκύκλιο του Υπουργείου Διοικητικής μεταρρύθμισης
Στη συνάντηση θα παραστεί και θα δώσει διευκρινήσεις για το πλαίσιο, τον τρόπο και τη διαδικασία αντιμετώπισης του προβλήματος, ο νομικός σύμβουλος κ. Κ.Τσακίρης .
Επισημαίνουμε ότι μετά από παρεμβάσεις της Ομοσπονδίας μας στην ΑΔΕΔΥ, υιοθετήθηκε από την εκτελεστική επιτροπή και εκδόθηκε το προβλεπόμενο από το νόμο εξώδικο, προς όλες τις αποκεντρωμένες Διοικήσεις ώστε να είναι και τυπικά νόμιμη η απεργία – αποχή από τα καθήκοντα αξιολόγησης.
Η παρουσία όλων των Δασικών Υπαλλήλων (Δασολόγων, Δασοπόνων και Δασοφυλάκων καθώς και των λοιπών κλάδων εργαζομένων) είναι απαραίτητη, για να μπορέσουμε συγκροτημένα και αποφασιστικά, όλα τα Σωματεία να συντονιστούμε και να ενδυναμώσουμε τον αγώνα μας, σε όλη τη Χώρα και σε κάθε χώρο δουλειάς (Υπουργεία, Αποκεντρωμένες, ΟΤΑ κλπ) για να ανατρέψουμε στην πράξη αυτή την πολιτική που στοχοποιεί κάθε εργαζόμενο

ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ

ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΔΑΣΙΚΕΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ
(Δασολόγοι, Δασοπόνοι, Δασοφύλακες)
Χαλκοκονδύλη 31- ΑΘΗΝΑ
Τηλ. : 210 2124607, Fax : 2105240790

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 6/5/2014

Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις του Δασικού Τομέα στο πλαίσιο που καθόρισε η ΑΔΕΔΥ άρχισαν τη συλλογή υπογραφών από τους εργαζόμενους στις Δασικές Υπηρεσίες των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων ενάντια στην «αξιολόγηση».

Σε κάθε Δασική Υπηρεσία (Δ/νση Δασών, Δασαρχείο κλπ) θα διακινηθεί (με ευθύνη των συναδέλφων) το παρακάτω έντυπο υπογραφών, στο οποίο θα συμπεριληφθεί και το εισαγωγικό κείμενο που παραθέτουμε . Το κείμενο με τα ονόματα και τις υπογραφές θα μας αποσταλεί στο FAX 2105240790 .

ΔΑΣΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ : …………………………………………………..
Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο Δασικοί Υπάλληλοι (Δασολόγοι, Δασοπόνοι, Δασοφύλακες) καθώς και οι εργαζόμενοι υπάλληλοι λοιπών κλάδων και ειδικοτήτων που υπηρετούμε στην εν λόγω δασική υπηρεσία και υπογράφουμε το παρακάτω κείμενο, εκφράζουμε την αντίθεσή μας στην προσχηματική «αξιολόγηση».
Θεωρούμε ότι, έπειτα από την κατασκευή χιλιάδων «επίορκων υπαλλήλων» καθώς και «πλεονάζοντος προσωπικού», η Κυβέρνηση προσπαθεί τώρα με εργαλείο τη συγκριτική «αξιολόγηση» να δημιουργήσει από όλους εμάς, μια νέα, μόνιμη πλέον, δεξαμενή διαθεσίμων και υπό απόλυση συναδέλφων. Μάλιστα δεν αρκείται σε ένα αυταρχικό «σύστημα αξιολόγησης» αλλά καθορίζει εκ των προτέρων τα ποσοστά και τις κλίμακες «αξιολόγησης» για να διασφαλίσει την επιτυχία του στόχου της.
Η αυθαιρεσία, στον καθορισμό των ποσοστών και στον τρόπο που αυτά θα κατανεμηθούν σε επίπεδο Γενικών Διευθύνσεων, Διευθύνσεων και Τμημάτων αποκαλύπτει ότι βασικός στόχος δεν είναι η βελτίωση της Δημόσιας Διοίκησης αλλά η κατάργηση Υπηρεσιών, η απόλυση δεκάδων χιλιάδων συναδέλφων μας και η μισθολογική καθήλωση ή/και υποβάθμιση των μη αρεστών. Επί της ουσίας, επιχειρείται η χειραγώγησή μας από την Κυβέρνηση και η αναπαραγωγή των υφιστάμενων σχέσεων εξουσίας εντός των Δημοσίων Υπηρεσιών. Εργαλείο για τους σκοπούς αυτούς συνιστά αφενός η επιβολή υποχρεωτικής ποσόστωσης (25% άριστοι, 60% μέτριοι και 15% ανεπαρκείς) στις «αξιολογήσεις» μας και αφετέρου η χρησιμοποίηση των προϊσταμένων, για να «αξιολογήσουν» τους υφισταμένους τους.
Είναι φανερό ότι στόχος της Κυβέρνησης είναι να μας εξαναγκάσει μέσω της τρομοκρατίας και του φόβου της απόλυσης, να υποταχθούμε πλήρως, στους σχεδιασμούς της ασκούμενης πολιτικής. Εμείς γνωρίζουμε καλά ότι το κλίμα που θα δημιουργηθεί στους χώρους εργασίας θα επηρεάσει αρνητικά την εξυπηρέτηση των πολιτών και την παροχή των Δημοσίων Κοινωνικών Αγαθών, διευκολύνοντας την παραπέρα συρρίκνωση και ιδιωτικοποίηση των Δημόσιων Υπηρεσιών.
Διεκδικούμε την κατάργηση των διατάξεων του Ν. 4250/2014 που αφορούν στην «αξιολόγηση».
Δηλώνουμε την απόφασή μας να μη συνεργήσουμε με οποιοδήποτε τρόπο στο να τεθούν σε ομηρία και στον προθάλαμο της απόλυσης συνάδελφοι μας.

Καλούμε τέλος, όλους, τους εμπλεκόμενους άμεσα ή έμμεσα σε αυτή την διαδικασία της προκατασκευασμένης «αξιολόγησης» να ταχθούν απέναντι στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.
Α/Α ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΥΠΟΓΡΑΦΗ
………………………………………….
………………………………………….

ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΔΑΣΟΠΟΝΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ Δ.Υ (Ο.Δ.Ε.Δ.Υ)
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΔΑΣΟΦΥΛΑΚΩΝ (Π.Ο.Δ)
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΔΑΣΟΛΟΓΩΝ Δ.Υ (Π.Ε.Δ.ΔΥ)
Χαλκοκονδύλη 31- ΑΘΗΝΑ
Τηλ.: 210 2124607 – Fax : 2105240790

16/4/2014

Προς: Δασολόγους- Δασοπόνους
και Δασοφύλακες
Μέλη μας

Θέμα: Νομική κάλυψη Δασικών Υπαλλήλων

Αγαπητοί συνάδελφοι

Γνωρίζετε όλοι υπό ποιες συνθήκες καλούνται σήμερα οι δημόσιοι υπάλληλοι να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους. Δεν είναι λίγες οι φορές, που λόγω του νέου πειθαρχικού κώδικα, δεχόμαστε κατά την άσκηση των καθηκόντων μας απειλές για μηνύσεις και δεν είναι επίσης λίγες οι φορές που συρθήκαμε σε προσωπικές περιπέτειες γι το λόγο αυτό.
Τα παραδείγματα είναι πολλά σε όλη τη Χώρα και οι φωνές των συναδέλφων ότι κάτι πρέπει να γίνει για το θέμα αυτό πολλές και αγωνιώδεις.
Οι Συνδικαλιστικές οργανώσεις του Τομέα (Δασολόγων, Δασοπόνων και Δασοφυλάκων) ακολουθώντας το παράδειγμα άλλων υπαλλήλων και κλάδων που είχαν αντίστοιχα προβλήματα, (π.χ. ΕΚΑΒ Κρήτης, Αθηνών και Χαϊδαρίου, Ενώσεις Υπαλλήλων Π.Σ., Λ.Σ., Στρατιωτικών, Σ.Τ.Α.Ε., Σ.Ε.Π.Ε.,Υ.Ε.Φ., Σύλλογοι/Σωματεία Τραπεζών, Ιατροί, υπάλληλοι του Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα, νοσηλευτές Ιατροί κλπ, ξεκίνησαν μια συζήτηση απευθείας με τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρείες που παρέχουν νομικές υπηρεσίες στην Ελλάδα (τις εταιρείες DAS και ARAG) προκειμένου να βρουν τρόπο να θωρακίσουν νομικά κάθε συνάδελφο, δασικό υπάλληλο, από πιθανές απειλές μηνύσεων ή και πειθαρχικές παραπομπές που συνακόλουθα έπονται αυτών, ενόψει μάλιστα του ισχύοντος πειθαρχικού δικαίου, που καταργεί το τεκμήριο της αθωότητας, διασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτό την παροχή πλήρους νομικής κάλυψης στα μέλη τους, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους .
Οι οργανώσεις μας μετά από ευρεία συζήτηση και διαπραγμάτευση κατέληξαν στην επιλογή της εταιρείας ARAG, που είχε πιο εξειδικευμένη για το δημόσιο πρόταση και επιπλέον προσέφερε πιο πλήρες και πιο οικονομικό πρόγραμμα. Με την εταιρεία αυτή από κοινού όλα τα Σωματεία θα προχωρήσουμε στην ασφάλιση των Δασικών Υπαλλήλων με ένα πλήρες πακέτο νομικής προστασίας που θα καλύπτει και τα ποινικά και τα πειθαρχικά αδικήματα που θα προκύπτουν έναντι τρίτων κατά την άσκηση των καθηκόντων μας.
ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ :
Η συμφωνία των οργανώσεων μας αφορά:
1. ΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ που θα αφορούν:
 Απόσπαση- Μετάθεση-Μετάταξη- Κρίσεις
 Βλαπτικές μεταβολές
 Διαφορές που προκύπτουν με το ταμείο Ασφάλισης
 Απολογίες – Ε.Δ.Ε.
 Αναφορές υπηρεσιακές ή μη
 Παρακράτηση μισθού
 Λανθασμένος υπολογισμός υπερωριών
 Διοικητικά πρόστιμα
 Δικαιώματα αδείας- αναπαύσεων- μεταθέσεων
 Δυσμενής μετάθεση κατά παράβαση της ισχύουσας νομοθεσίας περί μεταθέσεων
 Αποζημίωση από εργατικό ατύχημα
Στις ανωτέρω περιπτώσεις, αλλά και σε κάθε άλλη περίπτωση που παραβλάπτονται τα νόμιμα δικαιώματα των ασφαλισμένων ως μισθωτών από παράνομες πράξεις ή παραλείψεις του εργοδότη τους, η ARAG είναι στο πλευρό τους αναλαμβάνοντας τα έξοδα για την εξώδικη η δικαστική ικανοποίηση των αξιώσεων
τους, ενώπιον πολιτικών και διοικητικών δικαστηρίων.
2. ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΙΚΗΣ ΜΕ ΠΡΟΣΕΠΙΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ
Καλύπτεται η προσεπίκληση του δημοσίου σε περίπτωση που ο ασφαλισμένος δεχθεί αγωγή αποζημίωσης και έχει σχέση με την ασφαλισμένη επαγγελματική του ιδιότητα.
3. ΥΠΟΒΟΛΗ ΜΗΝΥΣΗΣ
Καλύπτεται η υποβολή μήνυσης στις περιπτώσεις χειροδικίας και ψευδούς καταμήνυσης που έχουν σχέση με την επαγγελματική τους δραστηριότητα. Επί πλέον καλύπτεται η παράσταση πολιτικής αγωγής.
4. ΠΟΙΝΙΚΗ ΝΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
Η ασφαλιστική αυτή κάλυψη, αφορά την υπεράσπιση των ασφαλισμένων ενώπιον των ποινικών δικαστηρίων και πειθαρχικών συμβουλίων, για κατηγορίες που αναφέρονται στην εξ’ αμελείας ή από ενδεχόμενο δόλο ποινικά αδικήματα κατά την άσκηση της επαγγελματικής τους δραστηριότητας. Η κάλυψη ισχύει και για ποινικά αδικήματα της τροχαίας κυκλοφορίας, όταν οδηγούν υπηρεσιακό όχημα.
5. ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ
Καλύπτεται η διεκδίκηση αποζημίωσης για σωματικές βλάβες μετά από ατύχημα εν υπηρεσία και με ευθύνη τρίτου.
Οι ανωτέρω ασφαλιστικές καλύψεις ισχύουν για την Ελλάδα και εφόσον συντρέχει αρμοδιότητα Ελληνικών δικαστηρίων και παρέχεται για ασφαλιστικές περιπτώσεις που γεννήθηκαν μετά την έναρξη και κατά τη διάρκεια της ασφάλισης.
Τα ετήσια μεικτά ασφάλιστρα ανέρχονται στο ύψος των 48,00€ ευρώ και καταβάλλονται από κάθε συνάδελφο που ενδιαφέρεται να ενταχθεί στο πρόγραμμα, ξεχωριστά. Για το σκοπό αυτό συνάπτεται ατομικό συμβόλαιο για κάθε έναν ξεχωριστά και αποστέλλεται ταχυδρομικώς ή με courier και τα ασφάλιστρα κατατίθενται σε τραπεζικό λογαριασμό της ARAG.
Συνάδελφοι το πρόγραμμα αυτό αφορά και υπαλλήλους που ασκούν αστυνομικά καθήκοντα, το έχουμε συμπληρώσει σε συνεργασία με την εταιρεία και είναι πολύ κάτω του κόστους που ισχύει για αντίστοιχα ατομικά προγράμματα και για το λόγο αυτό και μόνο, εκτιμούμε ότι όλοι μας πρέπει να προχωρήσουμε στην ένταξη μας σε αυτό σαν μόνο τρόπο να αντιμετωπίσουμε τις απειλές και το άδικο για τους δημοσίους υπαλλήλους πειθαρχικό δίκαιο .
Ασφαλώς κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να απευθυνθεί στην ίδια την εταιρεία και να πληροφορηθεί και για το κόστος και για τις καλυπτόμενες περιπτώσεις στα παρακάτω τηλέφωνα:

ΤΗΛ.ΚΕΝΤΡΟ ΑΘΗΝΩΝ
2107490800, FAX: 2107770368 – 2107710807, email: info@arag.gr

ΘΕΣ/ΝΙΚΗ
2310520720 – 2310517021, FAX: 2310552117, email: thessaloniki@arag.gr

ΠΑΤΡΑ
2610275211, FAX: 2610222265, email: patra@arag.gr

http://www.ARAG.gr (κεντρική σελίδα, κάτω δεξιά «ΚΑΛΥΨΕΙΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ»)
ή πατήστε εδώ για να ασφαλισθείτε

ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ

ΤΗΣ Ο.Δ.Ε.Δ.Υ ΤΗΣ Π.Ο.Δ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΓΕΡΑΣΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΣ

ΤΗΣ Π.Ε.Δ.Δ.Υ

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΚΑΡΗΣ

(ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ 1)

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
Για την καλύτερη διεκπεραίωση των αιτήσεων των ενδιαφερομένων, θέτουμε υπόψη σας όλους τους τρόπους ενεργοποίησης των καλύψεων Νομικής Προστασίας
ΠΟΙΟΙ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ :
Έχουν όλοι οι εργαζόμενοι στις Δασικές Υπηρεσίες (Δασολόγοι, Δασοπόνοι, Δασοφύλακες, οδηγοί διοικητικοί υπάλληλοι όλων των κλάδων και λοιπές ειδικότητες υπαλλήλων ) . Δεν εξαιρείται κανένας εργαζόμενος οποιουδήποτε κλάδου, μετά από σχετική συμφωνία των Σωματείων μας .
ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΑΣΦΑΛΙΣΗ : Η ασφάλιση γίνεται με τους εξής τρόπους
1ος Τρόπος . Ο ενδιαφερόμενος μπαίνει στην ιστοσελίδα της ασφαλιστικής εταιρείας ARAG (www.Arag.gr ) πάει στο κάτω δεξιά μέρος της σελίδας εκεί που γράφει «ΚΑΛΥΨΕΙΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ» και πάει στην ένδειξη «Ν.Π. Δασικής Υπηρεσίας » και ανοιγει το link το οποίο μας οδηγεί στην αίτηση που πρέπει να συμπληρώσει ο ενδιαφερόμενος .
2ος Τρόπος . Ο ενδιαφερόμενος μπαίνει στις ιστοσελίδες των δασολόγων, δασοπόνων και των δασοφυλάκων όπου υπάρχει αντίστοιχη παραπομπή που μας οδηγεί στην ιστοσελίδα της ARAG (www. Arag.gr ) μέσα από την οποία ακολουθείται η ίδια διαδικασία όπως στην περίπτωση «1».
3ος Τρόπος . Εκτύπωση της αίτησης, συμπλήρωσή της από τον ενδιαφερόμενο και υποβολή της στην εταιρεία ARAG μέσω FAX στον αριθμό 2107770368 (Αθήνα) .
ΠΡΟΣΟΧΗ : Για την αποφυγή προβλημάτων στην περίπτωση χειρόγραφης αποστολής της αίτησης με FAX, οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει μόλις λάβουν το ασφαλιστήριο τους από την εταιρεία να καταθέσουν άμεσα (στις επόμενες μέρες) το ποσό (48 ευρώ) στο λογαριασμό της ARAG και να αποστείλουν το παραστατικό κατάθεσης μαζί με την αίτηση στο FAX 2105240790 στην Αθήνα για να κλείσει και να επιβεβαιωθεί οριστικά η εγγραφή.
Αν η εγγραφή γίνει ηλεκτρονικά, με τον 1ο ή το 2ο τρόπο, δε χρειάζεται η αποστολή FAX
ΠΛΗΡΩΜΕΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΡΩΝ :
– Η καταβολή του ποσού των 48 ευρώ για την ενεργοποίηση του συμβολαίου, γίνεται αποκλειστικά μέσω των λογαριασμών της εταιρείας ARAG και χωρίς τη διαμεσολάβηση οποιουδήποτε τρίτου προσώπου.
– Μετά την ηλεκτρονική ή χειρόγραφη (με fax) υποβολή της αίτησης σας, η εταιρεία ARAG αποστέλλει στον αιτούντα το ατομικό του συμβόλαιο, στη Δ/νση που έχει δηλώσει στην αίτηση του.
– Όταν παραλάβετε το συμβόλαιο σας (αποστέλλεται με courier) και προκειμένου αυτό να ενεργοποιηθεί και να τεθεί σε ισχύ, πρέπει να καταβάλετε το ποσό των 48 ευρώ σε έναν από τους τραπεζικούς λογαριασμούς που τηρεί η εταιρεία ARAG .
– ΠΡΟΣΟΧΗ : Η καταβολή του ποσού γίνεται στο όνομα του δικαιούχου και για τον αριθμό συμβολαίου σας (και τα δυο αυτά στοιχεία θα πρέπει να δηλώνονται όταν γίνεται η κατάθεση).
– ΔΕΝ ΚΑΤΑΘΕΤΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΧΡΗΜΑΤΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΗΛΩΣΕΙ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΥ ΤΟΥ
σας γνωρίζω τους αριθμούς λογ/μούς των τραπεζών στους οποίους μπορείτε να καταθέσετε τα ασφάλιστρα

ΕΘΝΙΚΗ
Λογαριασμός:
106-470338-35
IBAN GR
700110 1060 0000 1064 7033 835
ALPHA
Λογαριασμός:
349-002002000-577
IBAN GR
470140 3490 3490 0200 2000 577
EFG EUROBANK
Λογαριασμός:
0026-0364-12-0200-181748
IBAN GR
150260 3640 0001 2020 0181 748
ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Λογαριασμός:
5032-000437-929
IBAN GR
340172 0320 0050 3200 0437 929

Στην ιστοσελίδα της ARAG υπάρχει αναρτημένο το συμβόλαιο και οι καλύψεις που παρέχονται, αλλά εφόσον υπάρχει κάποια απορία μπορείτε να απευθύνεστε στα τηλεφωνικά κέντρα Αθηνών , Θεσσαλονίκης και Πάτρας και να ρωτήσετε.

16/4/2014

Προς: Δασολόγους- Δασοπόνους
και Δασοφύλακες
Μέλη μας

Θέμα: Νομική κάλυψη Δασικών Υπαλλήλων

Αγαπητοί συνάδελφοι

Γνωρίζετε όλοι υπό ποιες συνθήκες καλούνται σήμερα οι δημόσιοι υπάλληλοι να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους. Δεν είναι λίγες οι φορές, που λόγω του νέου πειθαρχικού κώδικα, δεχόμαστε κατά την άσκηση των καθηκόντων μας απειλές για μηνύσεις και δεν είναι επίσης λίγες οι φορές που συρθήκαμε σε προσωπικές περιπέτειες γι το λόγο αυτό.
Τα παραδείγματα είναι πολλά σε όλη τη Χώρα και οι φωνές των συναδέλφων ότι κάτι πρέπει να γίνει για το θέμα αυτό πολλές και αγωνιώδεις.
Οι Συνδικαλιστικές οργανώσεις του Τομέα (Δασολόγων, Δασοπόνων και Δασοφυλάκων) ακολουθώντας το παράδειγμα άλλων υπαλλήλων και κλάδων που είχαν αντίστοιχα προβλήματα, (π.χ. ΕΚΑΒ Κρήτης, Αθηνών και Χαϊδαρίου, Ενώσεις Υπαλλήλων Π.Σ., Λ.Σ., Στρατιωτικών, Σ.Τ.Α.Ε., Σ.Ε.Π.Ε.,Υ.Ε.Φ., Σύλλογοι/Σωματεία Τραπεζών, Ιατροί, υπάλληλοι του Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα, νοσηλευτές Ιατροί κλπ, ξεκίνησαν μια συζήτηση απευθείας με τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρείες που παρέχουν νομικές υπηρεσίες στην Ελλάδα (τις εταιρείες DAS και ARAG) προκειμένου να βρουν τρόπο να θωρακίσουν νομικά κάθε συνάδελφο, δασικό υπάλληλο, από πιθανές απειλές μηνύσεων ή και πειθαρχικές παραπομπές που συνακόλουθα έπονται αυτών, ενόψει μάλιστα του ισχύοντος πειθαρχικού δικαίου, που καταργεί το τεκμήριο της αθωότητας, διασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτό την παροχή πλήρους νομικής κάλυψης στα μέλη τους, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους .
Οι οργανώσεις μας μετά από ευρεία συζήτηση και διαπραγμάτευση κατέληξαν στην επιλογή της εταιρείας ARAG, που είχε πιο εξειδικευμένη για το δημόσιο πρόταση και επιπλέον προσέφερε πιο πλήρες και πιο οικονομικό πρόγραμμα. Με την εταιρεία αυτή από κοινού όλα τα Σωματεία θα προχωρήσουμε στην ασφάλιση των Δασικών Υπαλλήλων με ένα πλήρες πακέτο νομικής προστασίας που θα καλύπτει και τα ποινικά και τα πειθαρχικά αδικήματα που θα προκύπτουν έναντι τρίτων κατά την άσκηση των καθηκόντων μας.
ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ :
Η συμφωνία των οργανώσεων μας αφορά:
1. ΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ που θα αφορούν:
 Απόσπαση- Μετάθεση-Μετάταξη- Κρίσεις
 Βλαπτικές μεταβολές
 Διαφορές που προκύπτουν με το ταμείο Ασφάλισης
 Απολογίες – Ε.Δ.Ε.
 Αναφορές υπηρεσιακές ή μη
 Παρακράτηση μισθού
 Λανθασμένος υπολογισμός υπερωριών
 Διοικητικά πρόστιμα
 Δικαιώματα αδείας- αναπαύσεων- μεταθέσεων
 Δυσμενής μετάθεση κατά παράβαση της ισχύουσας νομοθεσίας περί μεταθέσεων
 Αποζημίωση από εργατικό ατύχημα
Στις ανωτέρω περιπτώσεις, αλλά και σε κάθε άλλη περίπτωση που παραβλάπτονται τα νόμιμα δικαιώματα των ασφαλισμένων ως μισθωτών από παράνομες πράξεις ή παραλείψεις του εργοδότη τους, η ARAG είναι στο πλευρό τους αναλαμβάνοντας τα έξοδα για την εξώδικη η δικαστική ικανοποίηση των αξιώσεων
τους, ενώπιον πολιτικών και διοικητικών δικαστηρίων.
2. ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΙΚΗΣ ΜΕ ΠΡΟΣΕΠΙΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ
Καλύπτεται η προσεπίκληση του δημοσίου σε περίπτωση που ο ασφαλισμένος δεχθεί αγωγή αποζημίωσης και έχει σχέση με την ασφαλισμένη επαγγελματική του ιδιότητα.
3. ΥΠΟΒΟΛΗ ΜΗΝΥΣΗΣ
Καλύπτεται η υποβολή μήνυσης στις περιπτώσεις χειροδικίας και ψευδούς καταμήνυσης που έχουν σχέση με την επαγγελματική τους δραστηριότητα. Επί πλέον καλύπτεται η παράσταση πολιτικής αγωγής.
4. ΠΟΙΝΙΚΗ ΝΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
Η ασφαλιστική αυτή κάλυψη, αφορά την υπεράσπιση των ασφαλισμένων ενώπιον των ποινικών δικαστηρίων και πειθαρχικών συμβουλίων, για κατηγορίες που αναφέρονται στην εξ’ αμελείας ή από ενδεχόμενο δόλο ποινικά αδικήματα κατά την άσκηση της επαγγελματικής τους δραστηριότητας. Η κάλυψη ισχύει και για ποινικά αδικήματα της τροχαίας κυκλοφορίας, όταν οδηγούν υπηρεσιακό όχημα.
5. ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ
Καλύπτεται η διεκδίκηση αποζημίωσης για σωματικές βλάβες μετά από ατύχημα εν υπηρεσία και με ευθύνη τρίτου.
Οι ανωτέρω ασφαλιστικές καλύψεις ισχύουν για την Ελλάδα και εφόσον συντρέχει αρμοδιότητα Ελληνικών δικαστηρίων και παρέχεται για ασφαλιστικές περιπτώσεις που γεννήθηκαν μετά την έναρξη και κατά τη διάρκεια της ασφάλισης.
Τα ετήσια μεικτά ασφάλιστρα ανέρχονται στο ύψος των 48,00€ ευρώ και καταβάλλονται από κάθε συνάδελφο που ενδιαφέρεται να ενταχθεί στο πρόγραμμα, ξεχωριστά. Για το σκοπό αυτό συνάπτεται ατομικό συμβόλαιο για κάθε έναν ξεχωριστά και αποστέλλεται ταχυδρομικώς ή με courier και τα ασφάλιστρα κατατίθενται σε τραπεζικό λογαριασμό της ARAG.
Συνάδελφοι το πρόγραμμα αυτό αφορά και υπαλλήλους που ασκούν αστυνομικά καθήκοντα, το έχουμε συμπληρώσει σε συνεργασία με την εταιρεία και είναι πολύ κάτω του κόστους που ισχύει για αντίστοιχα ατομικά προγράμματα και για το λόγο αυτό και μόνο, εκτιμούμε ότι όλοι μας πρέπει να προχωρήσουμε στην ένταξη μας σε αυτό σαν μόνο τρόπο να αντιμετωπίσουμε τις απειλές και το άδικο για τους δημοσίους υπαλλήλους πειθαρχικό δίκαιο .
Ασφαλώς κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να απευθυνθεί στην ίδια την εταιρεία και να πληροφορηθεί και για το κόστος και για τις καλυπτόμενες περιπτώσεις στα παρακάτω τηλέφωνα:

ΤΗΛ.ΚΕΝΤΡΟ ΑΘΗΝΩΝ
2107490800, FAX: 2107770368 – 2107710807, email: info@arag.gr

ΘΕΣ/ΝΙΚΗ
2310520720 – 2310517021, FAX: 2310552117, email: thessaloniki@arag.gr

ΠΑΤΡΑ
2610275211, FAX: 2610222265, email: patra@arag.gr

http://www.ARAG.gr (κεντρική σελίδα, κάτω δεξιά «ΚΑΛΥΨΕΙΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ»)
ή πατήστε εδώ για να ασφαλισθείτε

ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ

ΤΗΣ Ο.Δ.Ε.Δ.Υ ΤΗΣ Π.Ο.Δ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΓΕΡΑΣΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΣ

ΤΗΣ Π.Ε.Δ.Δ.Υ

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΚΑΡΗΣ

Σχολιασμός για τη δασική πολιτική της Ελλάδος
Καθηγητής Κώστας Κασσιός

Το ερώτημα που πηγάζει αυθόρμητα απ’ τον τίτλο της παρουσίασης είναι αυτό που ταιριάζει σχεδόν σε κάθε τομεακή δράση στη χώρα μας.
Υπήρξε και υπάρχει δασική πολιτική στην Ελλάδα; Κι αν υπάρχει ποια ήταν αυτή και ποιοι ήταν και είναι οι στόχοι της, ποιοι οι χρονοορίζοντες υλοποίησής τους και ποιος ο απολογισμός από την εφαρμογή της και ποιο το μέλλον της. Πριν όμως απαντηθεί το ερώτημα αυτό είναι χρήσιμο από την αρχή να διασαφηνιστεί τι εννοούμε με τον όρο «πολιτική»σε μία τομεακή δράση της χώρας μας.
Πολιτική είναι το σύνολο των δράσεων και μέτρων εκείνων με την ευρεία έννοια του όρου που λαμβάνονται προκειμένου να επιτευχθεί ένας διαχρονικά υλοποιούμενος τεθείς στόχος.
Μία πολιτική και εν προκειμένω η Δασική πολιτική θα έπρεπε να διαλαμβάνει τέσσερα διαδικαστικά στάδια στη διαμόρφωσή της.
 Το πρώτο στάδιο αναφέρεται στο σχεδιασμό του στόχου ή των στόχων.
 Το δεύτερο στάδιο περιγράφει την υφιστάμενη κατάσταση.
 Το τρίτο στάδιο καθορίζει το μέγεθος της διαφοράς που υπάρχει μεταξύ στόχου και υφιστάμενης κατάστασης.
 Ενώ το τέταρτο στάδιο αναφέρεται στο σχεδιασμό των ληπτέων μέτρων προκειμένου να ανατραπεί η υφιστάμενη κατάσταση προς την κατεύθυνση του επιδιωκόμενου στόχου. (Drew 1960)
Τα παραπάνω στάδια συνθέτου τον τεχνοκρατικό τρόπο προσέγγισης της χάραξης μιας πολιτικής .
Τα μέχρι σήμερα όμως αποτελέσματα αναφορικά με τα δάση και τις δασικές εκτάσεις στη χώρα μας πείθουν ότι ουδέποτε αναπτύχθηκε με την παραπάνω διαδικαστική λογική, δασική πολιτική στην Ελλάδα. Η πολυνομία του παρελθόντος, μέσα από την οποία θεωρητικά απορρέουν οι στόχοι και τα μέτρα υλοποίησης των στόχων έδειξε ότι δεν υπήρξαν σαφείς και ορατοί στόχοι σε ό, τι αφορά τα δάση. Πολύ πρόσφατα και με το Σύνταγμα του 1975 δόθηκε με τα άρθρα 24 και 117 ένας σαφέστερος στόχος σε ό, τι αφορά τα δάση και δασικές εκτάσεις της χώρας. Εν τούτοις όμως οι Νόμοι που επακολούθησαν για την υλοποίηση των άρθρων του Συντάγματος και που καθόριζαν τους στόχους της πολιτικής για τα δάση μάλλον σε αντίθετο αποτέλεσμα οδήγησαν.
Έτσι φθάνουμε σήμερα στα πρόθυρα του 21ου αιώνα και η χώρα μας ακόμα να μην έχει σαφή πολιτική για το 67% του ελλαδικού χώρου που το συνθέτουν τα δάση και οι δασικές εκτάσεις.
Όπως προαναφέρθηκε ένας από τους ουσιαστικότερους παράγοντες που καθορίζουν την επιτυχία μιας πολιτικής είναι η πλήρης και εμπεριστατωμένη εικόνα της υπάρχουσας κατάστασης ποσοτικά και ποιοτικά.
Η απουσία μέχρι σήμερα της συστηματικής καταγραφής και αξιολόγησης των δασών και δασικών εκτάσεων η έλλειψη κτηματολογικών συνθηκών ιδιοκτησίας, η έλλειψη συνολικού χωροταξικού σχεδιασμού, συνιστούν μια πραγματικότητα που κάθε άλλο συνηγορεί στο να απαντηθεί μόνο αρνητικά το τεθέν από την αρχή ερώτημα, στο αν υφίσταται δασική πολιτική στη χώρα μας κατά το παρελθόν αλλά και σήμερα.
Διαχρονικά τα δάση και οι δασικές εκτάσεις στη χώρα μας αντιμετωπίστηκαν χωροχρονικά με τελείως αποσπασματικό τρόπο και πάντοτε με κριτήρια μιας οικονομίας της αγοράς που δυστυχώς συνιστούσε ό, τι πιο καταστρεπτικότερο μπορούσε να υπάρξει.

Η ιδιομορφία των Δασικών πόρων
Είναι ενδιαφέρον να γίνει μια σύντομη αναφορά και ανάλυση στον ιδιόμορφο χαρακτήρα που παρουσιάζουν έναντι άλλων φυσικών από πλευράς οικονομικής, κοινωνικής αλλά και περιβαλλοντικής θεώρησης οι δασικοί πόροι.
Ως δασικούς πόρους εννοούμε τα δάση, τις δασικές εκτάσεις, αλλά κι εκείνες τις εκτάσεις που δεν έχουν απωλέσει τη δυνατότητά τους να δασωθούν και να αναδασωθούν. Οι δασικοί πόροι ανήκουν ταξινομούμενοι στην κατηγορία των ανανεώσιμων φυσικών πόρων δηλαδή εκείνων που μπορούν μέσα σε ορατούς χρονοορίζοντες (περίτροπος χρονοχρόνος περιφοράς για να χρησιμοποιήσουμε δασοδιαχωριστική ορολογία)να ανανεώνονται στο διηνεκές.
Αυτή η διηνέκεια της ανανέωσης σε σωστά δομημένα και διαχειριζόμενα δάση προσδίδει κατά τον καλύτερο τρόπο την σημασία της τόσο πολυσυζητημένης λέξης της «αειφορίας». Δηλαδή στους δασικούς πόρους δεν αφαιρούμε παραπάνω ύλη από αυτή που η δυναμικότητα του συγκεκριμένου τόπου μπορεί να παράξει κάθε φορά.
Πρώτη λοιπόν ιδιαιτερότητα των δασικών πόρων είναι η ανανεωσιμότητά τους. Μία δεύτερη ιδιαιτερότητα βρίσκεται στο γεγονός ότι οι δασικοί πόροι εκτός των άμεσων οικονομικών προσόδων που προσφέρουν (ξυλεία, υποπροϊόντα ξύλου, κτηνοτροφική τροφή, καρποί κ.α.), προσφέρουν και μία μακρά σειρά εμμέσων αγαθών με οικολογική, κοινωνική και εθνική σημασία.
Η συγκράτηση των εδαφών και η αποφυγή της διάβρωσής τους, η προσφορά στην ατμόσφαιρα οξυγόνου, η ενίσχυση των υδροφορέων, η στέγαση και η συντήρηση της άγριας πανίδας, η παροχή ηρεμίας και αναψυχής στους πολίτες, η αισθητική τοπίων, η φιλοξενία στα εδάφη της μικροπανίδας εδάφους, τα είδη χλωρίδας, η ρύθμιση των πλημμυρικών συνθηκών και συνεπώς ο προστατευτικός τους ρόλους στη γεωργία και οικισμούς συνιστούν μερικά από τα έμμεσα αγαθά του δάσους.
Αν δε, μπούμε στον πειρασμό να αναπτύξουμε και τις βιολογικές δομές και ενδοσυσχετίσεις που αναπτύσσονται στα δάση και την ενεργειακή ωφελιμότητα τότε ο κατάλογος των αγαθών γίνεται πάρα πολύ μακρύς.
Μία τρίτη ιδιαιτερότητα των δασικών πόρων σε σχέση με τον άνθρωπο βρίσκεται στο γεγονός ότι μερικά αγαθά που παρέχει, όπως αυτό της αναψυχής σε αντίθεση με άλλους φυσικούς πόρους παράγεται και καταναλίσκεται στον ίδιο χώρο.
Η καταστροφή π.χ. ενός δάσους όπως αυτό της Πεντέλης αποστερεί την παραγωγή του αγαθού της αναψυχής και συνεπώς ο καταναλωτής (ο πολίτης) που δεν μπορεί να το έχει, απομακρύνεται.
Μία τέταρτη ιδιαιτερότητα, ίσως και η σημαντικότερη βρίσκεται στο γεγονός ότι οι δασικοί πόροι συνιστούν μία ανεξάντλητη και άγνωστη εν πολλοίς βιογενετική δεξαμενή απ’ όπου αντλούνται οι πρώτες ύλες για την παραγωγή προϊόντων πολύτιμων στην υγεία και ευημερία του ανθρώπου.
Κάποιος έγραψε ότι η καταστροφή ενός δάσους μοιάζει με την καταστροφή μιας βιβλιοθήκης πριν προλάβουμε να δούμε όλα τα βιβλία που είχε μέσα.
Στον άμεσο οικονομικό χώρο των αγαθών της αγοράς, οι επενδύσει στα δάση είναι λιγότερο ελκυστικές έναντι άλλων εναλλακτικών επενδύσεων δεδομένου ότι οι χρόνοι απόδοσης των επενδύσεων-ιδιαίτερα στα προϊόντα ξύλου-απαιτούν μεγάλους χρόνους, χρόνους που εγκλείουν μεγάλους κινδύνους αβεβαιότητας (uncertainty).
Παρατηρείται λοιπόν ότι ο κατ’ εξοχήν κύριος επενδυτής στα δάση και στη διαχείρισή τους είναι το κράτος που σωστά εκτιμώντας τον πολλαπλό χαρακτήρα των προϊόντων και αγαθών του δάσους, τα προσφέρει για την κοινωνική ευημερία και την ποιότητα ζωής των πολιτών (social welfare).
Αυτές λοιπόν οι γενικές και ίσως πολλές άλλες ακόμα ιδιαιτερότητες καθιστούν τους δασικούς πόρους να ξεφεύγουν από την σφαίρα των απλών οικονομικών πόρων και να γίνονται εθνικοί-κοινωνικοί φυσικοί πόροι. Και η πραγματικότητα είναι αυτή και το διαπιστώνουμε από το γεγονός ότι ο κορυφαίος καταστατικός χάρτης της δημοκρατίας μας, το Σύνταγμα θεωρώντας τους δασικούς πόρους εθνικό κεφάλαιο, τους θέτει υπό την απόλυτη προστασία του κράτους με τα άρθρα του στο Σύνταγμα του 1975, 24 και 117.
Δεν συνιστά λοιπόν το δάσος έναν αμελητέο οικονομικό ή κοινωνικό πόρο, αλλά έναν εθνικής σημασίας πόρο με αναλογία σπουδαιότητας όπως αυτόν της εθνικής άμυνας και της ελευθερίας του ατόμου.
Είναι λοιπόν δυνατόν ένα τόσο σημαντικό φυσικό αγαθό που συνδέεται με την ευημερία αλλά και την ποιότητα ζωής των πολιτών να το αφήνουμε «αίολο» και «εκτεθειμένο» στις περιπτωσιακές ορέξεις των εκάστοτε επιπόλαιων διαχειριστών;
Η νομική θωράκιση-που ενώ υπάρχει-χωρίς μια σαφή δασική πολιτική που να υλοποιεί με συγκεκριμένα μέτρα την ορθολογική και αειφόρο διαχείρισή του, θυμίζει την περίπτωση του αυτόχειρα που λίγο πριν αυτοπυροβοληθεί, ο παρακείμενος συνάνθρωπος δεν τρέχει να τον σώσει, αλλά λεκτικά του θυμίζει πόσο επώδυνο θα είναι για εκείνον αν πιέσει την σκανδάλη.
Για πολλές λοιπόν δεκαετίες η ασαφής δασική πολιτική στη χώρα μας οδήγησε τη σημερινή τραγική εικόνα των δασών που δυστυχώς συνεχίζει να επιδεινώνεται καθημερινά.

Το παρελθόν στη διαχείριση των δασών
Το σύνολο των διαχειριστικών μέτρων που εξασκούνται στα δάση μας, αποτελούν την συνισταμένη της ποσοτικής και ποιοτικής τους κατάστασης για το σύνολο των δασοπολιτικών μέτρων που επιδιώκουμε να εξυπηρετήσουμε.
Αν ανατρέξουμε στην πρόσφατη ιστορία του ελληνικού έθνους αμέσως μετά την τουρκοκρατία βλέπουμε ότι οι δασικοί πόροι της χώρας βρίσκονται «έρμαιοι»χωρίς καμία προστασία και οργάνωση. Όπως δε γράφει ο Πάνος Γρίσπος στη Δασική ιστορία της Νεότερης Ελλάδος (1972) «…με την έλευση των Βαυαρών ο ελληνικός λαός συνηθισμένος εις πολιτικήν ελευθέρας και ασύδοτης διαχειρίσεως των δασών , έπεσε απότομα εις πολιτικήν άκρως συντηρητικήν, η οποία και εν τισι ήτο αντιοικονομική όπως αυτή της απαγόρευσης της ρητινοκαλλιέργειας στα ελληνικά πευκοδάση». Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι σ’ ένα κράτος με πολίτες που μόλις είχαν εξέλθει της επανάστασης και προσπαθούσε να ορθοποδήσει και να ξαναπάρει την ταυτότητά του και την πορεία του, η θέσπιση κανόνων διαχείρισης των δασών με πρότυπα μάλιστα φτιαγμένα από ξένα πρότυπα όπως αυτά από τη Βαυαρία, γίνεται κατανοητό ότι όλες οι προσπάθειες έμειναν γράμμα του νόμου χωρίς δυνατότητα υλοποίησης.
Και βέβαια αυτή η συγκεχυμένη δασοπολιτική κατάσταση που τη συναντάμε στις αρχές του 1836 συνεχίζεται για πάρα πολλές δεκαετίες ακόμα.
Η χώρα σ’ όλες αυτές τις δεκαετίες περνάει μέσα από ποικίλες εσωτερικά και εξωτερικά δοκιμασίες πολεμικών γεγονότων, κοινωνικών ανακατατάξεων, πολιτισμικών διαρθρώσεων και όταν πλέον ηρεμεί και αναζητάει το δρόμο της σταθερής εξέλιξής της δηλ. γύρω στη δεκαετία του ’60 με ’70 τότε έρχεται και η ώρα του απολογισμού των φυσικών της πόρων και της φροντίδας για την κατάσταση στα δάση.
Θα ανέμενε λοιπόν κανείς όπως είχε συμβεί και σε άλλες χώρες με ίδια προβλήματα, ο δασικός πλούτος στη χώρα να είχε μπει σε ένα ρυθμό που η ίδια η φύση το απαιτεί, ηρεμίας και εξέλιξης. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των Δασοπονούντων και την με αυτοθυσία προστασία των ποικίλων δασικών πόρων, η κατάσταση χωρίς να έχει τον χαοτικό χαρακτήρα του παρελθόντος στη διαχείρισή τους δεν βρέθηκε και στην καλύτερη κατάσταση. Η παντελής αρχικά και αποσπασματική αργότερα ύπαρξη πληροφοριών υποδομής για τα δάση σε συνδυασμό πάντοτε με την γνωστή πολυνομία που διαχρονικά αναπτύχθηκε με στόχο να υπηρετεί όχι έναν εθνικής σημασίας πόρο, αλλά τοπικές και ενίοτε ατομικές περιπτώσεις οδήγησαν σε μία μοιραία για τα δάση σειρά δασοπολιτικών λαθών που οι συνέπειες υπήρξαν καταστρεπτικές.
Το ικανότατο επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό που στελέχωνε τις δασικές υπηρεσίας, που και γνώση τεχνική για την οργάνωση των δασών διέθετε και εμπειρία αξιόλογη είχε να επιδείξει, αποπροσανατολίστηκε του αρχικού της προορισμού που ήταν η ορθολογική διαχείριση και οργάνωση των δασών. Αντί αυτού, κατευθύνθηκε σε μία ατέρμονα διοικητική διελκυστίνδα αντιπαλότητας μεταξύ των πολιτών που θεωρώντας το δάσος ως κοινό αγαθό, αλλά χωρίς να ανήκει πουθενά να διεκδικούν εκτάσεις και την υπηρεσία να αμύνεται με δικονομικές διεργασίες. Η παντελής απουσία υποδομών τόσο σε πληροφορίες ιδιοκτησιακού καθεστώτος, φέρουσας ικανότητας των δασών και δασικών εκτάσεων, αλλά και η κοινωνική έκρηξη για επέκταση γης κύρια για κατοικία έφεραν το ελληνικό δασικό περιβάλλον στο χείλος της εξαφάνισης.
Οι μερικές διαχρονικές αναλαμπές με εξάρσεις θετικών δασοκομικών και δασοτεχνικών επεμβάσεων πολιτικής από τη δασική υπηρεσία, έφεραν μάλλον την προσωπική σφραγίδα ατόμων εκ του επιστημονικού χώρου ή και μεμονωμένων πολιτικών και ουδέποτε παρουσίασαν χαρακτήρα μιας μακρόχρονης και σωστά επιλεγμένης δασικής πολιτικής.
Αν δεν είχε υπάρξει μια σαφής δασική πολιτική ανόρθωση και διαχείριση των δασών και δασικών εκτάσεων με χρονοορίζοντες, στόχους και κίνητρα, οι τόσο σημαντικές βραχύβιες παρεμβάσεις των ορεινών υδρονομικών έργων, θα είχαν βοηθήσει στη μείωση της διάβρωση στην απόσβεση των χιλιάδων ενεργών χειμάρρων, οι αναδασώσεις θα είχαν συνεχιστεί αδιάλειπτα και η προστασία από πυρκαγιές, υπερβόσκηση, λαθροϋλοτομής και καταπατήσεως θα είχαν περιορισθεί.
Η αποσπασματική τομεακή δασική πολιτική που ακολουθήθηκε είχε ως μοιραία συνέπεια τη σημερινή αποκαρδιωτική εικόνα του δασικού πλούτου της χώρας. Αξίζει σ’ αυτή τη θέση του απολογισμού του παρελθόντος να δώσουμε μερικά συγκεντρωτικά αποτελέσματα του τι χάθηκε απ’ τη δασική Ελλάδα στον αιώνα σχεδόν που πέρασε.
1. Η δάσωση από 23% που εκτιμάται μετά το 1821, σήμερα έφθασε στο 16,8% δηλαδή 7% ποσοστιαίες μονάδες λιγότερο.
2. Οι χείμαρροι από 3000 ενεργοί έχουν αυξηθεί σημαντικά χωρίς να έχουν άλλοι αποσβεσθεί.
3. Η καμμένη γη σε ετήσια βάση έχει υπερπολλαπλασιαστεί.
4. Οι αναδασώσεις υποπολλαπλασιάστηκαν.
5. Ο σε ξυλώδη ύλη όγκος των δασών έχει μειωθεί

Μία σύγχρονη δασική πολιτική για τον 21ο αιώνα

Στην αρχή λοιπόν του 21ου αιώνα, η χώρα μας μέσα στις νέες πλέον γαιοπολιτικές συνθήκες που κινείται, οι εθνικοί φυσικοί της πόροι έχουν διαφοροποιηθεί ως προς την σημασία και το ρόλο τους έναντι του παρελθόντος. Τα δάση έρχονται να διαδραματίσουν πλέον ένα άλλο ρόλο που ξεφεύγει απ’ τα στενά εθνικά πλαίσια και γίνονται ένας ευρωπαϊκός ανανεώσιμος πόρος με κεντρική την κοινωνική του πλέον σημασία.
Η ποιότητα ζωής του πολίτη, στόχος και επιδίωξη της ευρωπαϊκής ένωσης γίνεται ταυτόχρονα και δικός μας στόχος. Η έννοια και η σημασία του φυσικού περιβάλλοντος από τη δεκαετία του ’80 κυριαρχείς στις εθνικές πολιτικές και στόχους.
Η αειφορική ανάπτυξη γίνεται ταυτόσημη της αειφορικής διαχείρισης των φυσικών πόρων , ενώ η κοινωνική σημασία και ο ρόλος του δάσους ξεπερνάει κατά πολύ την οικονομική του σημασία για προσπορισμό άμεσων αγαθών.
Η τεχνολογική ραγδαία εξέλιξη των τελευταίων δεκαετιών παρέχει σήμερα τρομακτικές δυνατότητες για την σπουδή των πόρων-ποσοτική και ποιοτική-για προληπτική πολιτική και για δράσεις ανορθωτικές των φυσικών συνθηκών.
Η αύξηση του Ο2 και η μείωση του CO2 στην εθνική και διεθνή ατμόσφαιρα γίνονται σημαντικότερα στοιχεία απ’ την καύσιμη, δομήσιμη και βοσκήσιμη ύλη αγαθών που το δάσος πρόσφερε στο παρελθόν. Οι παραγωγικές αποψιλωτικές υλοτομίες των παλαιών διαχειριστικών μελετών παραχώρησαν τώρα τη θέση τους σε προστατευτικές αραιώσεις προστασίας και συντήρησης των εδαφών ενώ οι αναδασώσεις αντί για παραγωγή εμπορικής ξυλείας σχεδιάζονται πλέον ως αισθητικές, προστατευτικές, αναψυχής κ.ο.κ.
Το δάσος, συνδέεται πλέον άμεσα με τη ζωή των κατοίκων των πόλεων και η προστασία του περιαστικού πρασίνου ξεπερνάει κατά πολύ σε δαπάνες αυτές για την αύξηση της παραγωγής των υλωρικών προϊόντων δηλ. της ξυλείας.
Οι ταπεινοί και άσημοι θαμνώνες έναντι των συγκροτημένων δασών του παρελθόντος γίνονται γενετικές βιολογικές δεξαμενές που υπερέχουν σε βιοποικιλότητα έναντι των δασικών μονοκαλλιεργειών. Η χαμηλή μακία και φρυγανώδης βλάστηση συνιστούν σπουδαία και σημαντικά ενδιαιτήματα πανίδας και γίνονται αντικείμενα προστασίας και ανάδειξης για εκπαιδευτικούς και κοινωνικούς σκοπούς.
Παρατηρούμε λοιπόν ότι στο νέο αιώνα δεν προσβλέπουμε και δεν επιδιώκουμε να ιδρύσουμε μονοσήμαντα συγκροτημένα δάση με δασεργάτες, αλυσοπρίονα, δασοδρόμους όπως αυτά του παρελθόντος αιώνα. Σήμερα επιδιώκουμε το δάσος να γίνει μία ζωντανή και υγιής βιομάζα που συνεχώς και ακατάπαυτα απλώνεται πολυδιάστατα ενισχύει και ενισχύεται, προστατεύει και προστατεύεται από όλους τους άλλους πόρους, αλλά και από τον άνθρωπο αφού πλέον έχει καταστήσει «ανθρωποκεντρική» την ύπαρξή του. Αυτές οι βαθιές πλέον τομές στον τρόπο θεώρησης και αντιμετώπισης του δάσους επιβάλλουν μία νέα τελείως διαφορετική πολιτική για τα δάση και τις δασικές εκτάσεις. Απαιτούν μία ριζική αναθεώρηση και εκ βαθέων ανασύνταξη της νομοθεσίας, μίας νομοθεσίας που να φέρει τον άνθρωπο πιο κοντά στο δάσος και όχι να παρεμβαίνει αρνητικά και απαγορευτικά όπως στο παρελθόν.
Η συμφιλίωση ανθρώπου και φύσης άρα και του δάσους περνάει μέσα από τη ζωή και τη διαβίωση του ανθρώπου μέσα σε αυτό και όχι έξω από την περίφραξη των απαγορεύσεων. Το απαγορεύεται των νόμων για τα δάση πρέπει να αντικατασταθεί με τον «ελάτε», «ζήστε», «επιτρέπεται». Κι αν αυτό είναι το σύγχρονο ευρωπαϊκό, αλλά και παγκόσμιο κάλεσμα για τον τρόπο που οι φυσικοί δασικοί πόροι πρέπει να αντιμετωπίζονται και διαχειρίζονται, μέχρι την υλοποίησή τους ο δρόμος είναι τουλάχιστον για τη χώρα μας λίγο μακρύς και επίπονος. Δομές, που προέκυψαν από τις αντιλήψεις και τις πρόχειρες πολιτικές του παρελθόντος πρέπει να αλλάξουν ριζικά.
Απόψεις και αμφισβητήσεις περί της ιδιοκτησίας και του φυσικού χαρακτήρα των δασών όπως διακατεχόμενα ,δασωθέντες αγροί , ρητινευόμενα και τόσα άλλα ,θα πρέπει να αναπλασθούν με νέες θεωρήσεις του κοινού αγαθού που λέγεται δάσος και που θα πρέπει να διαχειρίζεται κατά τρόπο που να επιτρέπει σε όλους τους πολίτες να το απολαμβάνουν μέσα από επιτρεπτές χρήσεις ακόμα και αυτές της κατοικίας.
Το κράτος από δεσμοφύλακας του δάσους θα πρέπει να γίνει ο ξεναγός και εκπαιδευτής του για τον πολίτη. Ο πολίτης με τη σειρά του επιβάλλεται πλέον από εμπρηστής, καταπατητής, και λαθροθήρας, να γίνει ο φύλακας άγγελός του.
Κι όλα αυτά γιατί, πολύ απλά, αν δεν γίνει από όλους κατανοητό ότι το δάσος μας ενώνει όλους μαζί σωτήρια, χωρίς σύνορα και όρια με τα αγαθά που παράγει και παρέχει και που συνιστούν την πεμπτουσία της ζωής μας, τότε μόνοι μας οδηγούμαστε στην αυτοκαταστροφή.
Μέσα λοιπόν από την πιο πάνω νέα θεώρηση των στόχων και τη φιλοσοφία του φυσικού πόρου δάσος πηγάζει και η νέα δασική πολιτική που είναι και μονόδρομος, δηλαδή αυτή της προστασίας και ανάδειξης του δάσους ως μέρος της ζωής του πολίτη.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
21 ΜΑΡΤΙΟΥ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΔΑΣΟΠΟΝΙΑΣ

Η 21η Μαρτίου έχει ανακηρυχθεί «Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας» από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας, λόγω της σημασίας των δασών στην οικονομία της ορεινής υπαίιθρου, στην περιβαλλοντική σταθερότητα αλλά και την ίδια την επιβίωση του ανθρώπου.
Πόσο όμως ανταποκρινόμαστε σαν κοινωνία και σαν Πολιτεία σε αυτό ;
Πόσο λαμβάνουμε υπόψη μας τα παραπάνω χαρακτηριστικά των δασών, ιδιαίτερα σήμερα, που οι πιέσεις για την αλλαγή χρήσης τους αυξάνονται και οδηγούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στην καταστροφή τους ;
Η επιστημονική κοινότητα, η ίδια η κοινωνία και οι εργαζόμενοι στα δάση ζητούν να μπεί ένα τέλος στην αδιέξοδη πολιτική που αποδυνάμωσε τη δασική προστασία και θα οδηγήσει, αν δε ληφθούν μέτρα, στην προοδευτική αποδάσωση και την απερήμωση μεγάλων περιοχών της Χώρας μας.
Ζητάμε να σταματήσει η «πολιτική λογική» της καταστροφής των δασών που βλέπουμε κάθε τόσο να αποτυπώνεται σε νομοθετικές πρωτοβουλίες και προσπάθειες να αλλάξει η δασική νομοθεσία «δυστυχώς» σε βάρος της δασοπροστασίας .
Ζητάμε μια σύγχρονη δασική πολιτική για τα φυσικά χερσαία οικοσυστήματα
Το όφελος από μια τέτοια πολιτική δεν θα αφορά μόνο την παρούσα, αλλά και τις επόμενες γενεές και είναι υποχρέωση μας να αναδείξουμε τη σημασία και την αναγαιότητά της, στη συνταταγμένη πολιτεία.
Κύρια χαρακτηριστικά αυτής της πολιτικής θα πρέπει να είναι:
– Η αναδειξη του πολυλειτουργικού ρόλου των δασών και κυρίως της σημασίας τους στην κλιματική αλλαγή, στην προστασία του εδάφους, στον κύκλο του ύδατος και στη διατήρηση της βιοποικιλότητας .
– Η στήριξη του παραγωγικού και οικονομικού τους ρόλου ιδιαίτερα στις οικονομίες του ευρωπαικού νότου.
– Η σύγχρονη, πιστοποιημένη και αειφορική παραγωγή προιόντων ξύλου.
– Η στηριξη των οικοσυστημικών αλλα και λοιπών προιόντων, όπως, μανιτάρια, φρούτα, φελλός, φαρμακευτικά φυτά, ρητίνη.
– Η αναδειξη της συνεισφοράς τους στις τοπικές οικονομίες με τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, τη συγκράτηση του πληθυσμού και την ανάπτυξη της υπάιθρου.
– Η προστασία τους από βιωτικούς και αβιωτικούς παράγοντες .

Οι παραπάνω άξονες δασικής πολιτικής θα πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητες όχι μόνο για την Κυβέρνηση αλλά και για τη διαμόρφωση μιας κοινής δασικής στρατηγικής σε επίπεδο Ευρωπαικής Ένωσης .
Η Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων καλεί την Ελληνική Πολιτεία :
– Να υιοθετήσει και να εφαρμόσει αυτό το πλαίσιο πολιτικής .
– Να στηρίξει και να ενισχύσει τις δημόσιες δασικές Υπηρεσίες, ως τις κατεξοχήν αποκεντρωμένες δημόσιες διοικητικές δομές με περιβαλλοντικό χαρακτήρα, που μπορούν να συνεισφέρουν ουσιαστικά στην Εθνική οικονομία αλλά και τη διατήρηση των δασικών πόρων
– Να σταματήσει να «βλέπει» τα δάση σαν οικόπεδα προς αξιοποίηση, με πρόχειρα νομοθετήματα που προκαλούν, όχι μόνο τους ειδικούς επιστήμονες, αλλά όλη την Κοινωνία.
– Να προχωρήσει στην αναδιοργάνωση των δασικών Υπηρεσιών με κριτήριο τη στήριξη και όχι την αποδυνάμωση των υφιστάμενων δομών. Το πλαίσιο υπάρχει και είναι τα πορίσματα της διακομματικής επιτροπής της Βουλής για τα δάση και της μόνιμης επιτροπής περιβάλλοντος.
– Να ληφθεί επιτέλους η πολιτική απόφαση για την ουσιαστική αναγωγή της Δασικής υπηρεσίας σε κύριο φορέα προστασίας, διοίκησης και διαχείρισης των χερσαίων φυσικών οικοσυστημάτων
– Να καταργηθούν οι αποσπασματικές διατάξεις και νόμοι που αφαιρούσαν αρμοδιότητες από τη δασική Υπηρεσία και οδήγησαν σε χειρότερα αδιέξοδα και υπέρμετρα υψηλό κόστος.
– Η έκταση των αρμοδιοτήτων στο 95% της επικράτειας, επιβάλει την διεπιστημονική στελέχωση τους και την κάθετη διάρθρωση και υπαγωγή σε ένα υπουργείο αντί του σημερινού κατακερματισμού της .
– Να προχωρήσει η εκπαίδευση και η αξιοποίηση του υπηρετούντος προσωπικού

Για όλους τους παραπάνω λόγους οι εργαζόμενοι στις Δασικές Υπηρεσίες με πλήρη αίσθηση της ευθύνης τους απέναντι στην κοινωνία, ζητούν να ληφθούν από την Πολιτεία μέτρα για το μέλλον των δασών και το ρόλο των εργαζομένων στο δημόσιο στην προστασία και ανάπτυξη των Δασών.

ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΚΑΡΗΣ ΓΕΩΡ. ΠΑΠΑΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ