Category Archives: Κυρίως Άρθρα

Τις εργασίες του δασολογικού συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στην Πατρα απο 1-4 Νοεμβρίου 2009, χαιρέτισε ο πρόεδρος της ΠΕΔΔΥ.
Το κείμενο του χαιρετισμού είναι το εξής:

κυρίες και κύριοι

Εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Δασολόγων, επιθυμώ και εγώ να σας καλωσορίσω και να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας στο 14ο δασολογικό συνέδριο .

Οι εργασίες του συνεδρίου έχουν πάντα ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για την Ένωση γιατί μας δίνεται η δυνατότητα να ανταλλάξουμε απόψεις, να αφουγκραστούμε τον προβληματισμό της δασολογικής κοινότητας και των μελών μας για τα σημαντικότερα προβλήματα του τομέα.

Φαίνεται ότι και στο συνέδριο αυτό, δε θα περάσει απαρατήρητο το πρόβλημα των δασικών πυρκαγιών και οι τεράστιες καταστροφές στην οικονομία των περιοχών που επλήγησαν, στα δασικά οικοσυστήματα και το φυσικό περιβάλλον, στη γεωργία και στην ποιότητα ζωής των κατοίκων.

Θέλω λοιπόν να τονίσω και από αυτό το βήμα ότι προβάλλει, ακόμα πιο ξεκάθαρα και πιο επιτακτικά, η ανάγκη αναθεώρησης του ρόλου των δασικών Υπηρεσιών στη διαχείριση των δασικών πυρκαγιών.

Προβάλει επιτακτικότερα η ανάγκη να οργανωθεί ένας σύγχρονος και αποτελεσματικός μηχανισμός που θα διαχειρίζεται και θα προστατεύει τους δασικούς πόρους , συμμετέχοντας ενεργά εκτός από την πρόληψη και στον επιχειρησιακό σχεδιασμό της καταστολής των δασικών πυρκαγιών, με ξεκάθαρο ρόλο και αρμοδιότητα.

Το ζητούμενο είναι, κάτω από ποιες προϋποθέσεις μπορεί να γίνει αυτό.
Αυτό είναι κάτι το οποίο μπορεί και πρέπει να συζητηθεί . Εκτιμώ ότι πολλά θέματα που μέχρι σήμερα τα βλέπαμε με επιφυλακτικότητα, μπορούν και πρέπει πλέον, να αλλάξουν.

Είναι πολύ σημαντικό, να πείσουμε την πολιτεία ότι εκείνη πρέπει να πάρει τις κατάλληλες πολιτικές αποφάσεις.

Αποφάσεις που θα αφορούν στην αναδιοργάνωση των δασικών υπηρεσιών, (με προσλήψεις επιστημονικού και υλωρικού προσωπικού, ακόμη και μετατάξεις προσωπικού από την αγροφυλακή).
Αποφάσεις για την αυτόνομη χρηματοδότηση του Τομέα με πόρους που αποτελούν έσοδα από τις δραστηριότητες που ασκούνται σε αυτόν, (με τη λειτουργία ταμείου δασών το οποίο θα λειτουργήσει στα πρότυπα του Κεντρικού Ταμείου Γεωργίας Κτηνοτροφίας και Δασών),
Αποφάσεις για την αποτελεσματικότερη διάρθρωση και λειτουργία του, με νέο οργανισμό, που θα μπορεί να διαμορφώσει και να στηρίξει μια νέα δασική πολιτική, η οποία θα αντλεί στηρίγματα από τη σύγχρονη κοινωνία.

Όλα όσα προανέφερα είναι στόχοι στους οποίους οδηγούμαστε (είτε σαν πολιτεία είτε σαν τομέας), μονοσήμαντα ή αν θέλετε υποχρεωτικά, μετά τις καταστροφές των τελευταίων ετών στα δάση, όπου όλοι μας νιώσαμε την απόγνωση των συμπολιτών μας, αντιληφθήκαμε το μέγεθος του κοινωνικού προβλήματος που δημιουργήθηκε και εκτιμώ ότι έγινε κατανοητό το μέγεθος της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης και οι συνέπειες στο μικροκλίμα (εξαιτίας των πυρκαγιών), δηλαδή προβλημάτων, που δεν επιτρέπουν πλέον σε κανένα πολιτικό ή κοινωνικό παράγοντα, να αποστασιοποιείται από το πρόβλημα αυτά .

Η σημασία του δάσους για την οικονομία, τον πολιτισμό, το περιβάλλον αλλά και την ποιότητα ζωής των ανθρώπων, επιβάλουν τη διαμόρφωση και την υλοποίηση μιας πολιτικής που θα θέτει το δάσος και τις αξίες του υπό νέα θεώρηση.

Ακριβώς στην ίδια κατεύθυνση και τους ίδιους στόχους εξυπηρετεί, η απόφαση για τη δημιουργία Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής .

Το Υπουργείο αυτό, στο οποίο θα ενσωματωθούν όλες, οι με κύριο περιβαλλοντικό αντικείμενο υπηρεσίες και από το οποίο θα εκπορεύεται η συνολική περιβαλλοντική πολιτική, αποτελούσε, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, στόχο και αίτημα του συνδικαλιστικού κινήματος, των κοινωνικών εταίρων και των ενεργών πολιτών. Η υλοποίηση του, σήμερα, αναθεωρεί τα δεδομένα και στο δικό μας χώρο, βάζει σε νέα αφετηρία τον τομέα μας και μεταφέρει και σε εμάς μερίδιο της ευθύνης να αποδείξουμε τη δυνατότητα του κλάδου και της επιστήμης .

Στην Ένωση Δασολόγων έχουμε ξεκάθαρη σκέψη για τα επόμενα βήματα. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ένα τέτοιο πλαίσιο λειτουργίας προϋποθέτει ανάλογο μηχανισμό για την υλοποίηση ενιαίας δασικής και περιβαλλοντικής πολιτικής.

Δηλαδή προϋποθέτει την ύπαρξη καθετοποιημένων υπηρεσιακών μονάδων που με την κατάλληλη οργάνωση, σύγχρονη διάρθρωση, ξεκάθαρες αρμοδιότητες και μέσα, θα μπορούν να ανταπεξέλθουν στο σύγχρονο αυτό ρόλο που συνδέει τα δασικά οικοσυστήματα με το περιβάλλον, με την ποιότητα ζωής και την οικονομική ανάπτυξη των ορεινών περιοχών .

Χωρίς ισχυρό και αποτελεσματικό διοικητικό μηχανισμό, κανένα είδος ή σύστημα διαχείρισης των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος είναι δυνατόν να εφαρμοστεί με επιτυχία.

Συνεπώς θα πρέπει να τεθεί προς πολιτική αξιολόγηση και συζήτηση, η ανάγκη αναδιοργάνωσης της δασικής υπηρεσίας, ως υπηρεσίας περιβάλλοντος, πριν από κάθε άλλη ενέργεια, είτε ομιλούμε για την υλοποίηση αναπτυξιακών στόχων περιβαλλοντικής και δασικής πολιτικής, είτε ομιλούμε για την προστασία των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος γενικότερα.

Η υποβάθμιση των δασικών υπηρεσιών, η έλλειψη σταθερής και επαρκούς χρηματοδότησης του δασικού τομέα και πολλές φορές η επικάλυψη αρμοδιοτήτων, σχετίζεται με την παρατηρούμενη, εδώ και αρκετά χρόνια, εικόνα εγκατάλειψης των φυσικών οικοσυστημάτων ( δασών , δασικών και χορτολιβαδικών εκτάσεων) και την πρωτοφανή καταστροφή τους από πυρκαγιές ή άλλες αιτίες, με όλες τις συνέπειες στο φυσικό περιβάλλον και στην ποιότητα ζωής.

Συνάδελφοι

Όλα όσα προαναφέρθηκαν καθορίζουν πιστεύουμε και το πλαίσιο αρχών και αντιλήψεων που πρέπει να αποτελούν για την πολιτεία τους άξονες της πολιτικής για το περιβάλλον .

Το συνδικαλιστικό κίνημα και ιδιαίτερα η Ένωση μας έχουν ιεραρχήσει ψηλά, την προστασία των δασών και της δημόσιας περιουσίας και για το λόγο αυτό συχνά βρεθήκαμε σε σύγκρουση με ποικιλώνυμα συμφέροντα ακόμα και με τις εκάστοτε κυβερνήσεις, που έβλεπαν διαχειριστικά ή και μικροπολιτικά το θέμα της δασικής πολιτικής. Από την άλλη πλευρά είναι σαφές ότι θα στηρίξουμε πολιτικές που θα βλέπουν τα δάση σα φυσικό πόρο που προστατεύεται από το Σύνταγμα και θα έχουν στόχο την περιφερειακή ανάπτυξη, την υποστήριξη της οικονομίας της ορεινής υπαίθρου και την ενίσχυση του εισοδήματος του ορεινού πληθυσμού.

Η Ένωση δασολόγων έχει τοποθετηθεί με ξεκάθαρο τρόπο απέναντι στα θέματα αυτά εκτελώντας την καταστατική της υποχρέωση και το θεσμικό και επιστημονικό της ρόλο.

Εκτιμώ λοιπόν ότι αποτελεί υποχρέωση για όλους εμάς, που υπηρετούμε τον Τομέα και σεβόμαστε τη διαχρονική του προσφορά στην Ελληνική Κοινωνία, να οδηγήσουμε τον Τομέα στα νέα δεδομένα που δημιουργούνται και να του προσδώσουμε τη διάσταση που του αρμόζει προς όφελος όχι μόνο του κλάδου αλλά και της Ελληνικής Κοινωνίας.

Ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας

Η ΠΕΔΔΥ ΑΠΕΣΤΕΙΛΕ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΟΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ
ΥΠΟΜΝΗΜΑ

Τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν τα περιβαλλοντικά προβλήματα σε παγκόσμιο επίπεδο και μαζί πληθαίνει και η αγωνία όλου του κόσμου για το μέλλον του πλανήτη.
Στη χώρα μας ζούμε μια συνεχώς επιδεινούμενη περιβαλλοντική κρίση σε όλα τα επίπεδα, φυσικό, χερσαίο, θαλάσσιο, ανθρωπογενές περιβάλλον. Τα δασικά οικοσυστήματα που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος του φυσικού χερσαίου περιβάλλοντος καταστρέφονται με δραματικά επιταχυνόμενους ρυθμούς.
Το αμείλικτο ερώτημα που γεννιέται είναι: Τι ή ποιος φταίει για την καταστροφή αυτή; Αντέχει η χώρα μας τη συνέχιση αυτής της απαράδεκτης κατάστασης;
Επειδή η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα είναι ένα κατηγορηματικότατο ΟΧΙ είμαστε υποχρεωμένοι να αναζητήσουμε τις αιτίες της τραγικής πραγματικότητας προκειμένου να τις αντιμετωπίσουμε.
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, κάθε καλοκαιριού, μαζί με τις καταστροφές έρχονται και οι αναλύσεις και τα συμπεράσματα για τις αιτίες της καταστροφής: «φταίει το κράτος», «φταίει η κυβέρνηση», «φταίει η Δασική Υπηρεσία», «φταίει η Πυροσβεστική Υπηρεσία», «φταίει η Τοπική Αυτοδιοίκηση», «φταίει η αδιαφορία του κόσμου», «φταίνε οι πράκτορες του εχθρού», «φταίει ο στρατηγός άνεμος» (!). Τους μόνους που ευνοεί αυτή η διάχυση των ευθυνών, είναι αυτούς που πραγματικά φταίνε και αυτούς που επωφελούνται από την καταστροφή των δασικών οικοσυστημάτων.
Η παράνομη – αυθαίρετη οικοδομική δραστηριότητα που υποθάλπεται από όλες τις μεταπολεμικές κυβερνήσεις και το μοναδικό σε παγκόσμιο επίπεδο απαράδεκτο καθεστώς της εκτός σχεδίου δόμησης, έχουν οδηγήσει σε καταπάτηση της δημόσιας περιουσίας, κατασπατάληση της γης, σε όλο και αυξανόμενες απαιτήσεις για διάθεση νέων ελεύθερων από συνταγματικές ή άλλες δεσμεύσεις εκτάσεων, για να τροφοδοτούν το μύλο της κερδοσκοπίας στη γη.
Τα τελευταία χρόνια στις πιέσεις για οικιστική τουριστική αξιοποίηση των δασών και δασικών εκτάσεων μέσω της αλλαγής της χρήσης τους, ήρθαν να προστεθούν και οι πιέσεις για ανεξέλεγκτες αδειοδοτήσεις εγκαταστάσεων «πράσινων» επενδύσεων (ΑΠΕ κλπ).

Ας βάλουμε λοιπόν σε μια σειρά τα πράγματα.
Τι κάνει μια Κυβέρνηση η οποία πραγματικά ενδιαφέρεται για την προστασία και ανάπτυξη των δασικών οικοσυστημάτων;
1.- Θωρακίζει θεσμικά την προστασία των Δασικών Οικοσυστημάτων (ΔΟ) και της δημόσιας περιουσίας και καλλιεργεί φιλοδασική συνείδηση στο λαό.
2.- Οργανώνει – στελεχώνει και εξοπλίζει τους μηχανισμούς που είναι αρμόδιοι για την προστασία, διαχείριση και ανάπτυξη των ΔΟ και
3.- Χρηματοδοτεί με τις απαραίτητες πιστώσεις από τον Κρατικό Προϋπολογισμό την προστασία, διαχείριση και ανάπτυξη των ΔΟ.
Τι έκαναν οι μεταπολιτευτικές Κυβερνήσεις σε σχέση με τα παραπάνω;
1.- Σε θεσμικό επίπεδο μετά το Σύνταγμα του 1975 όπου συμπεριλήφθηκαν τα άρθρα 24 και 117 για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος (τα οποία ερμηνεύτηκαν από το Συμβούλιο της Επικρατείας με τρόπο που φαίνεται ότι δημιούργησε προβλήματα σε όλες τις Κυβερνήσεις λόγω της «υπερβολικής» προστασίας που παρείχε στα ΔΟ), ξεκίνησε μια συστηματική προσπάθεια ανατροπής της προστασίας αυτής. Συγκεκριμένα:
– 1979: Ψηφίζεται ο ν. 998/1979 «Περί Προστασίας των Δασών κλπ» ο οποίος καταγγέλλεται από την αντιπολίτευση που υπόσχεται την κατάργηση του, ως δασοκτόνος.
– 1987: Ψηφίζεται ο ν. 1734/1987 που έμεινε γνωστός ως ο νόμος για τα βοσκοτόπια με τον οποίο γινόταν προσπάθεια αποχαρακτηρισμού περίπου 40 εκατομμυρίων στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων με τη μετονομασία τους σε βοσκοτόπια. Καταγγέλλεται ως δασοκτόνος από την αντιπολίτευση.
– 1999: Ψηφίζεται ο ν. 2742/1999 με τον οποίο δημιουργείται το πλαίσιο για την ίδρυση και λειτουργία των «φορέων διαχείρισης» με στόχο την παράδοση της διαχείρισης των δασικών αλλά και των υπολοίπων φυσικών χερσαίων οικοσυστημάτων στον ιδιωτικό τομέα με ταυτόχρονη μεταφορά αρμοδιοτήτων της δημόσιας δασικής υπηρεσίας σε ιδιωτικούς φορείς.
– 2001: Αναθεωρείται το άρθρο 24 του Συντάγματος. Με την αναθεώρηση αυτή:
α) εξομοιώνονται τα ιδιωτικά δάση με τα δημόσια ως προς τη δυνατότητα αλλαγής της χρήσης τους (μέχρι τότε δεν επιτρεπόταν η αλλαγή χρήσης τους)
β) γίνεται για πρώτη φορά και μάλιστα στο θεμελιώδη νόμο του Κράτους διάκριση μεταξύ των εννοιών του δάσους και της δασικής έκτασης με στόχο τη διευκόλυνση της αλλαγής χρήσης των δεύτερων
γ) για πρώτη φορά στον ορισμό του δάσους και της δασικής έκτασης περιλαμβάνονται ποσοτικά κριτήρια («αναγκαία επιφάνεια»)
– 2003: Ψηφίζεται ο ν. 3208/2003 «Προστασία των Δασικών οικοσυστημάτων …» στον οποίο χρησιμοποιούνται κυρίως ποσοτικά κριτήρια για το χαρακτηρισμό μιας έκτασης ως δασικής ή μη (το ποσοστό εδαφοκάλυψης για να χαρακτηριστεί μια έκταση ως δασική αυξάνεται από 15% σε 25% κλπ.), με αποτέλεσμα μεγάλο ποσοστό εκτάσεων οι οποίες μέχρι τότε θεωρούνταν δασικές να αποχαρακτηρίζεται. Ο νόμος αυτός καταγγέλλεται από την αντιπολίτευση που υπόσχεται την κατάργηση του, ως δασοκτόνος.
– 2007-2008: Αποτυγχάνει η προσπάθεια της Κυβέρνησης να αναθεωρηθούν τα άρθρα 24 και 117 του Συντάγματος με τρόπο που να περιορίζεται η έκταση και να διευκολύνεται η αλλαγή χρήσης των δασών και δασικών εκτάσεων καθώς και η παράδοση της δημόσιας γης στο χρηματιστήριο της γης και τα ιδιωτικά συμφέροντα.
Με λίγα λόγια μπορούμε ανενδοίαστα να πούμε ότι, αντί να θωρακιστούν θεσμικά τα ΔΟ και η Δημόσια περιουσία, αντίθετα είχαμε από όλες τις Κυβερνήσεις συνεχείς και συστηματικές προσπάθειες να χαλαρώσει η προστασία τους και να επιτρέπεται η αλλαγή χρήσης τους με την παράδοση τους στο χρηματιστήριο της γης. Έμμεση συνέπεια της πολιτικής αυτής ήταν η καλλιέργεια αντιδασικής συνείδησης στον ελληνικό λαό.
2.- Στο επίπεδο της οργάνωσης – στελέχωσης και εξοπλισμού των μηχανισμών που είναι αρμόδιοι για την προστασία, διαχείριση και ανάπτυξη των ΔΟ παρατηρούμε μια συνεχή υποβάθμιση και απαξίωση της δασικής υπηρεσίας η οποία έχει φθάσει σήμερα στα πρόθυρα της πλήρους διάλυσης. Μετά την «αποκέντρωση» του 1997 με την οποία η δασική υπηρεσία διασπάστηκε σε δύο Υπουργεία (Εσωτερικών μέσω των Περιφερειών και Γεωργίας), με αποτέλεσμα να χαθεί κάθε έννοια συντονισμού και στοιχειώδους λειτουργικότητας, ακολούθησε το 1998 η αφαίρεση του αντικειμένου της δασοπυρόσβεσης με τρόπο που μόνο μελετημένος δεν ήταν, χωρίς τον απαραίτητο σχεδιασμό που θα εξασφάλιζε τον απαιτούμενο συντονισμό των εμπλεκόμενων υπηρεσιών και με καταστρεπτικές συνέπειες για τα ΔΟ.
3.- Οι πιστώσεις που εγκρίνονται για την προστασία, διαχείριση και ανάπτυξη των ΔΟ μειώνονται κάθε χρόνο σε πραγματικές τιμές και δεν επαρκούν στις περισσότερες περιπτώσεις ούτε για να εξασφαλίσουν τις λειτουργικές ανάγκες των υπηρεσιών. Με το επίπεδο της χρηματοδότησης του δασικού τομέα, όχι μόνο για ανάπτυξη δεν μπορούμε να μιλάμε αλλά ούτε καν για στοιχειώδη διαχείριση των ΔΟ.
Αυτή είναι η δασική πολιτική τα μεταπολιτευτικά χρόνια. Αντιδασικό θεσμικό πλαίσιο, υποβαθμισμένες, διασπασμένες και απαξιωμένες υπηρεσίες, ανεπαρκέστατη στελέχωση, εξοπλισμός και χρηματοδότηση του δασικού τομέα, εφαρμογή πολιτικής εισαγωγής των ΔΟ στο χρηματιστήριο της γης μέσω της αλλαγής χρήσης τους και παράδοσης τους στα ιδιωτικά συμφέροντα. Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με την έντεχνα καλλιεργημένη αδιαφορία του κόσμου για την τύχη των δασικών οικοσυστημάτων και του φυσικού περιβάλλοντος, δημιουργούν μια εκρηκτική κατάσταση που μόνο αισιοδοξία για το μέλλον δεν δικαιολογούν.
Τι μπορεί και πρέπει να γίνει για να ανατραπεί αυτή η κατάσταση;
Είναι επιτακτική ανάγκη να συνειδητοποιήσουν όλοι, ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια ανοχής. Η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος και των ΔΟ έχει φτάσει σε μη ανατρέψιμο πλέον σημείο. Κανείς δεν δικαιούται να βάζει σε κίνδυνο το μέλλον αυτού του τόπου εν ονόματι της μεγιστοποίησης του κέρδους χωρίς συνέπειες.
Α. ΘΕΣΜΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ
1.- Κατάργηση του αντιδασικού θεσμικού πλαισίου (Ν. 3208/2003, Ν. 3147/2003, 1734/1987, Ν. 2742/1999 κλπ) και αντικατάσταση του με ένα σύγχρονο εφαρμόσιμο θεσμικό πλαίσιο, που θα εξασφαλίζει την προστασία και ανάπτυξη των δασικών οικοσυστημάτων και την προστασία και αξιοποίηση της Δημόσιας περιουσίας. Κωδικοποίηση της Δασικής Νομοθεσίας.
2.- Εφαρμογή του ομόφωνου πορίσματος της διακομματικής επιτροπής για τα δάση μετά από την κατάλληλη επικαιροποίηση του. Αναδιοργάνωση, διεπιστημονική στελέχωση και εξοπλισμός της Δασικής Υπηρεσίας, με αρμοδιότητα τη διαχείριση και ανάπτυξη όλου του χώρου που καλύπτουν τα φυσικά χερσαία οικοσυστήματα. Καθετοποίηση των δασικών υπηρεσιών, άμεση κάλυψη όλων των κενών οργανικών θέσεων όλων των ειδικοτήτων.
3.- Σταθερή χρηματοδότηση από το Ταμείο Δασών της κατάρτισης των Δασικών Χαρτών με τους ορισμούς των δασών που ίσχυαν πριν το δασοκτόνο Ν. 3208/2003, με στόχο την ολοκλήρωση του έργου σε μια δεκαπενταετία. Άμεση στελέχωση των υπηρεσιών που έχουν την αρμοδιότητα της σύνταξης, έλεγχου και παραλαβής των Δασικών Χαρτών προκειμένου να προχωρήσουν το συντομότερο δυνατόν στις αναρτήσεις και την κύρωση τους, καθώς και στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων του Δημοσίου στις διαδικασίες του Εθνικού Κτηματολογίου.
4.- Τη σταδιακή αύξηση του ύψους των πιστώσεων στον Τακτικό Προϋπολογισμό, τις Δημόσιες Επενδύσεις και τον Ειδικό Φορέα Δασών τουλάχιστον στο 1% του ΑΕΠ σε μια πενταετία και δέσμευση όλων των εσόδων του δασικού τομέα στο ΚΤΓΚΤ και Δασών μόνο για το Ταμείο Δασών.
Β. ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ – ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ
1.- Πλήρη σταθερή εργασία για όλους, με αναβάθμιση των εργασιακών – μισθολογικών – ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Κατάργηση κάθε μορφής ελαστικών σχέσεων, μοναδική εργασιακή σχέση στο δημόσιο η μόνιμη.
2.- Εναρκτήριος βασικός μισθός 1400 €, και σύνταξη στο 80% του τελευταίου μισθού.
3.- Όχι στην ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης – συντάξεων. Δημόσια καθολική υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση.
4.- Κατάργηση των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών νόμων.
5.- Δημόσια δωρεάν παιδεία, υγεία – πρόνοια που ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες μας.
6.- Αντικειμενικό σύστημα μεταθέσων με μόρια, τήρηση της επετηρίδας στην επιλογή προϊσταμένων γιατί έχει αποδειχθεί ότι είναι το μόνο αντικειμενικό και δίκαιο σύστημα.

ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Νικόλαος Μπόκαρης Κώστας Δημόπουλος

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Η τελευταία μεγάλη καταστροφική πυρκαγιά στην Βορειοανατολική Αττική, απέδειξε για άλλη μια φορά την ανάγκη αναθεώρησης της συνολικής πολιτικής για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών. Τα προβλήματα στον επιχειρησιακό σχεδιασμό , η κακή εκτίμηση της επικινδυνότητας της συγκεκριμένης πυρκαγιάς αλλά και το τραγικό έλλειμμα στην πολιτική πρόληψης αποτελούν τους βασικότερους συντελεστές για το μέγεθος των ζημιών που προκλήθηκαν στο δασικό οικοσύστημα, αλλά και τις περιουσίες των πολιτών.
Δυστυχώς, στην Ελλάδα οι δασικές πυρκαγιές αντιμετωπίζονται μονόπλευρα, δίνεται βάρος στην καταστολή και στα εναέρια μέσα (ουσιαστικά η κατάσβεση έχει μετατραπεί σε αεροπυρόσβεση) ενώ τα προληπτικά μέτρα περιορίζονται σε στοιχειώδεις καθαρισμούς και συντηρήσεις του δασικού οδικού δικτύου. Η πολιτική αυτή είναι αποτυχημένη και αυτό φαίνεται εκ του αποτελέσματος. Είναι επόμενο ότι οι δασικές πυρκαγιές θα προκαλούν κοινωνικό και περιβαλλοντικό πρόβλημα, με τεράστιες επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον, το μικροκλίμα των περιοχών που καίγονται και στην ποιότητα ζωής, ενώ οι δαπάνες για την συγκράτηση των εδαφών και την αποφυγή των πλημμυρικών φαινομένων θα αυξάνονται .
Τα έργα αποκατάστασης των καμένων δασικών περιοχών, αποτελούν άμεση προτεραιότητα. Αυτό είναι το βασικότερο κοινωνικό αίτημα (μετά από κάθε πυρκαγιά) το οποίο όμως απαιτεί μεγάλο χρόνο και την πολιτική βούληση για την εξασφάλιση πόρων αλλά και τη λήψη μέτρων για την προστασία των αναδασώσεων, από πυρκαγιές ή άλλες αιτίες.
Με την έως τώρα στάση της η πολιτεία, εδώ και δεκαετίες, δείχνει ότι με ημίμετρα προσπαθεί να κατευνάσει την οργή του κόσμου για την περιβαλλοντική καταστροφή που κάθε φορά συντελείται, χωρίς να την ενδιαφέρει ουσιαστικά η αποκατάσταση των ζημιών.
Μετά από μια πυρκαγιά, λόγω του μικρού χρονικού διαστήματος που μεσολαβεί μέχρι την φθινοπωρινή περίοδο, θα πρέπει να αποτυπωθεί η καμένη έκταση (με τη χρήση δορυφορικών εικόνων μεγάλης ευκρίνειας) και στη συνέχεια να εκπονηθεί άμεσα μελέτη αποκατάστασης, η οποία θα προτείνει αφενός τα κατάλληλα μέτρα αντιδιαβρωτικής και αντιπλημμυρικής προστασίας και αφετέρου τον τρόπο αναδάσωσης αυτής.
Δυστυχώς τις περισσότερες φορές τα πράγματα δεν ακολουθούν την προβλεπόμενη διαδικασία, οι δασεργάτες που καλούνται ως (εύκολη) λύση, συνήθως, χωρίς μελέτη και επίβλεψη, προβαίνουν στη υλοτομία των καμένων και την κατασκευή κορμοδεμάτων και κλαδοπλεγμάτων, τα οποία πολλές φορές δεν κατασκευάζονται στις σωστές θέσεις (σε μικρές κλίσεις, με μεγάλα διάκενα κλπ) και γενικότερα δεν είναι τα ενδεικνυόμενα κατασκευαστικά.
Η ολοκληρωμένη επιστημονική πρόταση για την διαχείριση της λεκάνης απορροής της καμένης περιοχής, θα πρέπει να βασίζεται σε ανάλογη δασοτεχνική μελέτη που θα συντάσσεται από Δασολόγο υπάλληλο της Διεύθυνσης Αναδασώσεων ή ιδιώτη μελετητή. Μετά την έγκριση και θεώρηση της μελέτης ή των μελετών, θα πρέπει η αρμόδια Διεύθυνση Αναδασώσεων να αναθέτει σε εργολάβους Δασοτεχνικών Έργων (Δασολόγους και Δασοπόνους με αποδεδειγμένη εμπειρία) που θα αναλάβουν την εφαρμογή της μελέτης (εκπόνηση των έργων).
Η ολοκληρωμένη επιστημονική πρόταση για την διαχείριση των καμένων εκτάσεων θα πρέπει να περιλαμβάνει πέραν των κορμοδεμάτων και κλαδοπλεγμάτων, τα ακόλουθα εξίσου αποτελεσματικά μέτρα:
1. Κατασκευή ξηρολιθοδομών χαμηλού ύψους κατά τις ισοϋψείς του φυσικού εδάφους σε πυκνές αποστάσεις
2. Κατασκευή συρματοκιβωτίων στις κοίτες των μικρών χειμάρρων, χρησιμοποιώντας παρακείμενες ποσότητες πέτρας και όχι με χρήση ξυλείας η οποία έτσι κι αλλιώς απουσιάζει σε πολλές περιοχές.
3. Κατασκευή βαθμίδων κατά τις ισοϋψείς του φυσικού εδάφους με μηχανικά μέσα ανάλογα με τις εδαφικές συνθήκες της κάθε περιοχής.
4. Εργασίες αναδάσωσης με επιλογή κατάλληλων ενδημικών και προσαρμοσμένων στις συνθήκες της περιοχής ειδών.
Είναι άμεση και επιτακτική ανάγκη οι αρμόδιες υπηρεσίες να συμπεριλάβουν τα παραπάνω μέτρα κατά τον σχεδιασμό των προτάσεων για την αντιπλημμυρική προστασία των καμένων περιοχών.
Σε αυτό το δύσκολο έργο θα πρέπει να αξιοποιηθεί άμεσα όλο το εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό (Δασολόγοι – Δασοπόνοι), τόσο των Δασικών Υπηρεσιών, όσο και του ιδιωτικού τομέα, για την εκπόνηση μελετών και στην συνέχεια για την υλοποίησή τους.
Σε κάθε άλλη περίπτωση που τα λαμβανόμενα μέτρα αποτελούν αυτοσχεδιασμούς παραγόντων των Υπουργείων που διαχειρίζονται τους πόρους για την αποκατάσταση και δεν έχουν μελετηθεί σοβαρά, κινδυνεύουμε να οδηγηθούμε σε χειρότερες καταστάσεις και να βρεθούμε υπόλογοι απέναντι στις τοπικές κοινωνίες που έχουν υποφέρει από το πρόβλημα των πυρκαγιών και πρέπει να μας κρίνουν αυστηρά .

Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Της Π.Ε.Δ.Δ.Υ.
Ο Πρόεδρος

Νίκος Μπόκαρης Ο Γενικός Γραμματέας

Κων/νος Δημόπουλος

Η πανελληνια Ένωση Δασολόγων Δ.Υ απέστειλε επιστολή για το θέμα των δασικών χαρτών στον Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ. Ζητήσαμε συνάντηση για να συζητηθεί μεταξύ άλλων και το θέμα της οριοθέτησης των δασών που προωθήθηκε απο την Κτηματολόγιο Α.Ε και συνδέθηκε με το πρόγραμμα των δασικών χαρτών που είναι αρμοδιότητα των δασικών υπηρεσιών.

Το κείμενο της επιστολής μας ακολουθεί:

Θέμα : Συνάντηση με το προεδρείο της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων

κ. Υπουργέ

Με αφορμή τη συζήτηση στη Βουλή των Ελλήνων την Πέμπτη 1 Νοεμβρίου για τις οικολογικές πολιτικές στη χώρα μας και τη σχετική αναφορά σας στο έργο της οριοθέτησης των δασών και δασικών εκτάσεων που προκηρύχτηκε από την Κτηματολόγιο Α.Ε παρακαλούμε να λάβετε υπόψη σας τα εξής:
Οι συνδικαλιστικές και επαγγελματικές οργανώσεις του τομέα μας, με επιστολές τους στην Κτηματολόγιο Α.Ε. και στο ΥΠΕ.ΧΩ.ΔΕ, έχουν επανειλημμένα αναφερθεί στα προβλήματα του εν λόγω προγράμματος που αφορούν τόσο στην ακρίβεια της μεθοδολογίας όσο και την απάλειψη εκτάσεων που κάηκαν ή κηρύχτηκαν αναδασωτέες από την προτεινόμενη καταγραφή.
Οι σχετικές απαντήσεις κατέληγαν ότι το έργο της οριοθέτησης των δασών και δασικών εκτάσεων που προωθείται δεν υποκαθιστά το δασικό χάρτη
Παρά ταύτα, η χρηματοδότηση αυτού του έργου από το πρόγραμμα ¨Υποδομή δεδομένων και τεχνολογίας πληροφοριών για ένα σύγχρονο κτηματολόγιο¨, προϋπολογισμού για το μέρος της οριοθέτησης, ύψους 6.871.370,64 €, προκάλεσε εμπλοκή (κόψιμο) ενός ιδιαίτερα σημαντικού μέτρου που είχε συμπεριλάβει το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στον προγραμματισμό του 4ου ΚΠΣ.
Ειδικότερα για να κατανοηθεί το μέγεθος του προβλήματος, θέτουμε υπόψη σας ότι το Υπουργείο Αγρ. Ανάπτυξης & Τροφίμων είχε συμπεριλάβει στο πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης που υπέβαλε για αξιολόγηση στην Ε.Ε , το υπομέτρο 226-Β με τίτλο ¨Σύνταξη δασικών χαρτών μεγάλης ακρίβειας κλίμακας 1:5.000¨ συνολικού προϋπολογισμού 100 εκ €.
Το μέτρο αυτό είχε στόχο την λεπτομερή καταγραφή του δασικού χώρου και τη συλλογή πληροφοριών με μεγάλη χωρική και περιγραφική ακρίβεια, στοιχείο απολύτως απαραίτητο για την διαχείριση των φυσικών οικοσυστημάτων που κατά τεκμήριο αποτελούν και δημόσια περιουσία.
Η υλοποίηση του μέτρου αυτού θα συντελούσε στην ανάδειξη και την προστασία της δημόσιας περιουσίας, στην απελευθέρωση των δασικών υπηρεσιών από το φόρτο της έκδοσης πράξεων χαρακτηρισμού και στην υποστήριξη όλων των εθνικών προγραμμάτων για την αειφορική διαχείριση και την προστασία των δασικών πόρων.
Το μέτρο αυτό αφαιρέθηκε από το πρόγραμμα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, με το αιτιολογικό ότι υπάρχει επικάλυψη με αντίστοιχο πρόγραμμα που υλοποιείται από την Κτηματολόγιο Α.Ε με τίτλο ¨Οριοθέτηση δασών και δασικών εκτάσεων¨ και χρηματοδότηση από το πρόγραμμα ¨Υποδομή δεδομένων και τεχνολογίας πληροφοριών για ένα σύγχρονο κτηματολόγιο¨, προϋπολογισμού για το μέρος της οριοθέτησης, ύψους 6.871.370,64 € .
Η συσχέτιση αυτών των δύο έργων από την Ε.Ε, στο στάδιο της αξιολόγησης του μέτρου των δασικών χαρτών και η αφαίρεση τελικά του έργου των δασικών χαρτών από το πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης, δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά .
Η απόρριψη ενός ιδιαίτερα σημαντικού μέτρου, προϋπολογισμού 100 εκ ευρώ, με το αιτιολογικό ότι επικαλύπτει ένα έργο μικρότερου προϋπολογισμού και ακρίβειας και αμφιλεγόμενης χρηστικότητας, ασφαλώς πρέπει να απασχολήσει και τα δύο Υπουργεία .
Η αναφορά σας στη Βουλή των Ελλήνων ( στη συνεδρίαση ΚΑ΄ την Πέμπτη 1 /11/2007) ότι το προϊόν της οριοθέτησης θα αποσταλεί στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων που έχει και την ευθύνη της επικύρωσης των δασικών χαρτών, μας προβληματίζει ακόμη περισσότερο διότι το προϊόν αυτό είναι γνωστό ότι καταγράφει τα δάση και τις δασικές εκτάσεις από το γραφείο, χωρίς στερεοσκοπική παρατήρηση και επαλήθευση στο έδαφος, με επιτρεπτό σφάλμα της τάξεως του 30% .
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι το προϊόν του προγράμματος της οριοθέτησης θα είναι χάρτες με απόκλιση από το πραγματικό εμβαδόν έως 30% στους οποίους δεν θα καταγράφονται οι εκτάσεις που κάηκαν ή κηρύχτηκαν αναδασωτέες, με αποτέλεσμα να μένουν εκτός Συνταγματικής προστασίας.
Οι Δασικές Αρχές που θα παραλάβουν το προϊόν του προγράμματος της οριοθέτησης, θα είναι αναγκασμένες να το επανασχεδιάσουν και να το διορθώσουν σύμφωνα με τις προδιαγραφές των δασικών χαρτών, δηλαδή να ξανακάνουν από την αρχή το ίδιο έργο, χωρίς εξασφαλισμένους πόρους και ασφαλώς σε βάρος των σχέσεων κράτους– πολίτη, η βελτίωση των οποίων αποτελεί ζητούμενο για τη διοίκηση.
Ουσιαστικά με την αφαίρεση του έργου των δασικών χαρτών από τον προγραμματισμό του Υπ.Α.Α & Τροφίμων, υφαρπάζεται η αρμοδιότητα σύνταξης και κύρωσης των δασικών χαρτών, που έχει ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων από το Υ ΠΕΧΩΔΕ και μετατοπίζεται σε μεγάλο (και αβέβαιο) βάθος χρόνου το έργο των δασικών χαρτών και συνεπώς καταστρατηγούνται οι σχετικές με τα δάση συνταγματικές επιταγές και κυρίως η σύνταξη του δασολογίου.
Για τους παραπάνω λόγους εκτιμούμε ότι θα πρέπει να ξεκαθαρίσει το θέμα της αρμοδιότητας των δύο Υπουργείων ΠΕΧΩΔΕ και Αγρ. Ανάπτυξης και Τροφίμων, σε ότι αφορά στον προγραμματισμού, τη χρηματοδότηση και τη σύνταξη των δασικών χαρτών και να δρομολογηθούν οι ενέργειες για τη χρηματοδότησή του.
Αντιλαμβανόμενοι τις δυσκολίες στον προγραμματισμό του χρόνου σας, παρακαλούμε να εξετάσετε τη δυνατότητα συνάντησης με το προεδρείο της Ενωσής μας προκειμένου να σας εκθέσουμε τα προαναφερόμενα θέματα.
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Νικόλαος Μπόκαρης Κων/νος Δημόπουλος

Η ΠΕΔΔΥ ΑΠΕΣΤΕΙΛΕ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΩΝ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ ΤΟΥ.

ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ:

Θέμα : Συνάντηση με το προεδρείο της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων

κ.Υπουργέ

Με την ευκαιρία της αναλήψεως των καθηκόντων σας το διοικητικό συμβούλιο της ΠΕΔΔΥ εύχεται καλή επιτυχία στο έργο σας.

Εκτιμούμε ότι η ενημέρωση και το ενδιαφέρον σας για τα σοβαρά ζητήματα του τομέα των δασών θα αποτελέσουν σημαντικές προτεραιότητες για το έργο που αναλάβατε και στο πλαίσιο αυτό θα συμβάλλουμε και εμείς με την κατάθεση γόνιμων προτάσεων στα θέματα που μας αφορούν .
Η θεσμική και καταστατική μας λειτουργία επιβάλλει επίσης, να σας επισημαίνουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε (σαν κλάδος αλλά και σαν τομέας) και αφορούν τη δυνατότητα μας να ανταπεξέλθουμε στις σύγχρονες απαιτήσεις της Ελληνικής Κοινωνίας και στην απαίτηση να ληφθούν μέτρα για μια σύγχρονη δασική πολιτική η οποία θα αναδεικνύει με αποτελεσματικό και ποιοτικό τρόπο τον πολυλειτουργικό χαρακτήρα των δασικών οικοσυστημάτων και την ανάγκη αποτελεσματικής προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος.
Τα παραπάνω θέματα απασχολούν τον κλάδο μας και ιδιαίτερα τους δασολόγους της καθημερινής πράξης και για το λόγο αυτό, με αφορμή τις τελευταίες καταστροφικές πυρκαγιές, σας εκφράζουμε την ανησυχία μας για την επόμενη μέρα, τόσο για την κατάσταση που επικρατεί στα δασικά οικοσυστήματα όσο και στο διοικητικό μηχανισμό που θεωρητικά έχει την αρμοδιότητα για την ανάπτυξη, τη διαχείριση και την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων αλλά στην πράξη (και διαχρονικά) υποβαθμίζεται σε διοικητικό οικονομικό και θεσμικό επίπεδο και ουσιαστικά περιθωριοποιείται και καθίσταται ανενεργός.
Ασφαλώς τα παραπάνω σας είναι γνωστά όπως επίσης σας είναι γνωστές και οι ιδιαιτερότητες του τομέα τον οποίο υπηρετούμε. Ιδιαιτερότητες που αφορούν στην ανάγκη προστασίας των δασικών οικοσυστημάτων (ως στοιχείων του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος) αλλά και της δημόσιας περιουσίας. Συνεπώς επιβάλλεται η Πολιτεία να λάβει μέτρα για την αναδιοργάνωση (ουσιαστικά ανασύσταση) της Δασικής Υπηρεσίας ώστε να υπάρχει ένας ισχυρός διοικητικός μηχανισμός, με αποτελεσματική διάρθρωση, επιστημονικό και υλωρικό προσωπικό και μέσα που να μπορεί να ανταπεξέλθει στον προγραμματισμό των δασικών έργων και δραστηριοτήτων κατά την 4η προγραμματική περίοδο και να μπορεί να επιτελέσι τις αρμοδιότητες που της έχει αναθέσει η ελληνικήξ πολιτεία.

Για τους παραπάνω λόγους παρακαλούμε για την πραγματοποίηση συνάντησης με το Προεδρείο της Ένωσής μας, το συντομότερο δυνατό, προκειμένου να συζητήσουμε τα παραπάνω θέματα, να ιεραρχήσουμε τις προτεραιότητες που εκ των πραγμάτων ανακύπτουν και να αναζητήσουμε λύσεις που θα αναδείξουν το ρόλο και το χαρακτήρα του νκλάδου μας σε ένα σύγχρονο πλαίσιο δασικής πολιτικής.
Συνημμένα υποβάλουμε και ατζέντα με τα βασικότερα ζητήματα του τομέα μας που μπορούν να αποτελέσουν τη βάση της συζήτησης μας.

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Νικόλαος Μπόκαρης

Κων/νος Δημόπουλος

Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιοποιήθηκε σαν δελτίο τύπου της ΠΕΔΔΥ σχετικά με την υπόθεση παραχωρήσεων δημοσίων εκτάσεων στην Ι.Μ Βατοπεδίου.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αθήνα 25 Σεπτεμβρίου 2008

Το τελευταίο χρονικό διάστημα η Ελληνική κοινωνία παρακολουθεί με αρνητικό τρόπο την εξέλιξη της υπόθεσης των παραχωρήσεων δημόσιων εκτάσεων στη I.M. Bατοπεδίου. Η νομική, ηθική και πολιτική διάσταση του θέματος αυτού αλλά και η αντίληψη που έχει παγιωθεί στους πολίτες για την μεγάλη ευθύνη όσων χειρίστηκαν την υπόθεση, σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος, έχει προσδώσει στην υπόθεση χαρακτήρα σκανδάλου που δυστυχώς για όλους μας, διαδραματίζεται με σκηνικό την καταρράκωση της λειτουργίας θεσμικών οργάνων του Κράτους και την υπέρβαση του νομικού και συνταγματικού πλαισίου.
Η Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων, διαχρονικά, με τις πάγιες θέσεις που εξέφρασε σε μεγάλα ζητήματα που απασχόλησαν την ελληνική κοινωνία και αφορούσαν τα δάση και τη δημόσια περιουσία (τροποποίηση Συντάγματος, νομοθεσία για τα δάση , αποσπασματικές ρυθμίσεις κλπ), δεν δίστασε να εκφράσει με επιστημονικό τρόπο τις θέσεις της και αυτό προτίθεται να κάνει και στην περίπτωση των παραχωρήσεων δημόσιων εκτάσεων στη μονή Βατοπεδίου.
Θεωρούμε ότι μέσα από την περίπτωση του σκανδάλου της Μονής Βατοπεδίου αναδεικνύονται τα κενά και οι ασάφειες στη νομοθεσία, η αντικρουόμενη πολλές φορές νομολογία και κυρίως οι σκοπιμότητες και οι σκοτεινές διαδρομές που τελικά καθορίζουν την έκβαση τέτοιων υποθέσεων, κυρίως σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος.
Η Ένωσή μας καταδικάζει την παγιωμένη (όπως αποδεικνύεται) αντίληψη των Κυβερνήσεων, να διαχειρίζονται τη δημόσια περιουσία και κυρίως τα δάση και τις δασικές εκτάσεις, όχι σαν φυσικό πόρο με ιδιαίτερη περιβαλλοντική αξία, που προστατεύεται από το Σύνταγμα, αλλά αποσπασματικά και αντιεπιστημονικά σαν οικονομικό αγαθό που συνδέεται κυρίως με την οικονομική αξία της γης.
Η αντίληψη αυτή, έχει αποτυπωθεί, κραυγαλέα στο νομικό μας σύστημα, είτε στις κατά καιρούς αποσπασματικές ρυθμίσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας, είτε ακόμη και σε μια σειρά αντιδασικών και αντισυνταγματικών νόμων, (1734/87, 3208/2003 κλπ) ακόμη και στην πρόσφατη προσπάθεια για την αναθεώρηση των άρθρων 24 και 117 του Συντάγματος.
Συνδέεται ακόμα και με την προσπάθεια κατάργησης του τεκμηρίου κυριότητας υπέρ του δημοσίου στα δάση και δασικές εκτάσεις, που πολλές φορές με συστηματικό τρόπο προβλήθηκε από μεγαλόσχημα πολιτικά στελέχη, με στόχο την αλλαγή χρήσης τους και την παραχώρησή τους στα ιδιωτικά συμφέροντα.
Η αποτυχία της συνταγματικής αναθεώρησης , η ισχυρή νομολογία του Σ.τ.Ε αλλά και των πολιτικών δικαστηρίων, αποτέλεσε ανυπέρβλητο εμπόδιο στην νόμιμη αλλοίωση και καταστροφή του περιβάλλοντος και οδήγησε σε άλλες μεθοδεύσεις προκειμένου να επιτευχθεί η αλλαγή χρήσης των δασικών οικοσυστημάτων και με τον τρόπο αυτό να παραδοθούν στα χρηματιστήρια, σαν δομήσιμη γη.
Στην υπόθεση της ανταλλαγής δημόσιων εκτάσεων, με εκτάσεις που κατείχε η Ι.Μ Βατοπεδίου, ανακύπτουν ζητήματα στα οποία πρέπει να δοθούν άμεσα απαντήσεις και αφορούν στη νομιμότητα των ενεργειών από το ξεκίνημα της υπόθεσης και κυρίως στο ότι αγνοήθηκαν αντίθετες αποφάσεις της ολομέλειας του Ν.Σ.Κ., στο ότι ανατέθηκε σε αναρμόδιες υπηρεσίες να ¨χειριστούν¨ την υπόθεση, στο ότι αγνοήθηκαν οι δασικές υπηρεσίες, που αρνήθηκαν ουσιαστικά να συμβάλλουν στο χαρακτηρισμό δασών ως άρτιων και οικοδομήσιμων οικοπέδων και την παράδοσή τους στις, καλογερικές και μη, αναπτυξιακές εταιρείες.
Με τον τρόπο αυτό το χθαμαλό δάσος γίνεται δασική έκταση και μάλιστα από αναρμόδιο όργανο. Ο χαρακτηρισμός των επιτροπών απαλλοτρίωσης ως κοινόχρηστο δάσος, το οποίο δεν μπορεί να αλλάξει χρήση σύμφωνα με τη δασική νομοθεσία, γίνεται κληροτεμάχιο, που μπορεί να διατεθεί για οποιαδήποτε χρήση. Τα 8.600 στρέμματα κοινόχρηστου δάσους γίνονται, ¨αγρόκτημα Ουρανούπολης¨ και στα συμβόλαια ανταλλαγής καταλήγει ¨άρτιο και οικοδομήσιμο οικόπεδο¨.
Γιατί η πολιτική ηγεσία του Υπ.Α.Α. & Τροφίμων έκανε δεκτή ασμένως μια τέτοια γνωμοδότηση και μάλιστα μειοψηφούντος του αντιπροέδρου του Ν.Σ.Κ, ο οποίος ρητά αναφέρει ότι το Ν.Σ Κ. δεν έχει καμία αρμοδιότητα να γνωμοδοτήσει αν μια έκταση είναι δάσος ή δασική έκταση.
Για την Ένωσή μας είναι προφανές ότι, υπάρχει θέμα με τη λειτουργία θεσμικών οργάνων που γνωμοδότησαν για την υπόθεση βατοπεδίου. Επισημαίνουμε και σήμερα ότι και με την έλλειψη δασικών χαρτών και δασολογίου η ίδια μοίρα επιφυλάσσεται για χιλιάδες άλλα στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων που αποτελούν δημόσια περιουσία.
Η αναζήτηση εποικιστικών εκτάσεων σε όλη την Ελλάδα προκειμένου να ανταλλαχτούν με εκτάσεις που φέρεται να κατείχε η Μονή Βατοπεδίου, προϋποθέτει πολιτική έγκριση και σχεδιασμό καθώς και τη δυνατότητα γνώσης. Αν οι εμπνευστές του σχεδίου αυτού είναι ίδιοι με αυτούς που πρότειναν την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος (δηλαδή την αποδέσμευση των δασικών εκτάσεων από τη συνταγματική προστασία) τότε η ευθύνη ξεπερνά τους υπουργούς που χειρίστηκαν την υπόθεση.
Η Ένωση μας αποφάσισε με προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας να ζητήσει την ακύρωση των πράξεων που στρέφονται κατά του δημοσίου συμφέροντος.
Η Κυβέρνηση οφείλει να πάρει άμεσα μέτρα για τη θωράκιση της δημόσιας περιουσίας και του δασικού πλούτου, ρυθμίζοντας άμεσα το θέμα των εποικιστικών εκτάσεων και επαναφέροντας υπό τη διαχείριση της δασικής υπηρεσίας, όσες από αυτές έχουν μορφή δάσους ή δασικής έκτασης.
Ζητάμε την άμεση κατάργηση της αντιδασικής και εξόφθαλμα αντισυνταγματικής νομοθεσίας (3208/2003 κ.λ.π) που διευκολύνει την αλλαγή χρήσης των δασών και δασικών εκτάσεων.
Ζητάμε να εξασφαλιστεί άμεσα η χρηματοδότηση της σύνταξης των Δασικών Χαρτών και να διασφαλιστεί η ολοκλήρωσή τους σε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα
Ζητάμε να ληφθούν μέτρα για την αποτελεσματική προστασία των δασών και δασικών εκτάσεων και της δημόσιας περιουσίας και να λυθούν οι ιδιοκτησιακές εκκρεμότητες.
Απαιτούμε την αναδιοργάνωση, τη στελέχωση και τον εξοπλισμό της Δασικής Υπηρεσίας .
Διεκδικούμε πόρους για τη δασική ανάπτυξη που δεν μπορεί να είναι λιγότεροι από το 1% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος ετησίως .

ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Νικόλαος Μπόκαρης Κώστας Δημόπουλος
τηλ.6937883012

Το κείμενο που ακολουθείέχει αποσταλεί στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και αποτελεί τη θέση που διαμορφώσαμε στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΕΔΔΥ, σε ερώτημα του Υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης για την ανάγκη κάθετης διάρθρωσης των Δασικών Υπηρεσιών. Αθήνα 17/07/2008
Αριθ. Πρωτ.: 30

ΠΡΟΣ: Γραφείο Υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
κ. Κων. Κιλτίδη

ΘΕΜΑ: Προτάσεις για την αποτελεσματικότερη διάρθρωση και λειτουργία των Δασικών Υπηρεσιών.

Σχετ: Το υπ. αριθμ. 2697/27-6-2008 έγγραφό σας

Σε απάντηση του ανωτέρω σχετικού εγγράφου το οποίο αναφέρεται στην ανάγκη αναδιοργάνωσης της Δασικής Υπηρεσίας και την αποτελεσματικότερη διάρθρωση και διασύνδεση των Κεντρικών και των Περιφερειακών Δασικών Υπηρεσιών, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Η Ένωση Δασολόγων έχει καταθέσει, στις κατά καιρούς συναντήσεις μας με την Πολιτική Ηγεσία του Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, τον προβληματισμό της για την παρατηρούμενη δυσλειτουργία του τομέα, που σε πολλές περιφέρειες αγγίζει τα όρια της πλήρους αποδιοργάνωσης. Συνεπώς πρέπει να ληφθούν μέτρα σε πολιτικό και διοικητικό επίπεδο, που θα συμβάλουν στην αποτελεσματικότερη λειτουργία των Υπηρεσιών, θα ξεκαθαρίσουν τις ασκούμενες επί των δασών αρμοδιότητες και θα διασυνδέσουν τη δασική πολιτική που διαμορφώνεται σε κεντρικό επίπεδο από το Υπουργείο, με τις Περιφερειακές Δασικές Υπηρεσίες που είναι οι φορείς υλοποίησής της.
Από την άποψη αυτή, η πρωτοβουλία να ζητηθούν οι απόψεις των συνδικαλιστικών κλπ φορέων για την αποτελεσματικότερη διάρθρωση και λειτουργία της Δασικής Υπηρεσίας είναι θετική .
Θεωρούμε επίσης απαραίτητο να τονίσουμε ότι τα προβλήματα που εντοπίζουμε, είτε καθημερινά στη δασική πράξη, είτε στην άσκηση των λοιπών διοικητικών αρμοδιοτήτων που έχουμε επιφορτιστεί, δεν αφορούν κατά μονοσήμαντο τρόπο τη διάρθρωση των υπηρεσιών, αλλά συνδέονται με τη γενικότερη κατάσταση που έχουν περιέλθει οι δασικές υπηρεσίες τα τελευταία χρόνια.
Η κατάσταση αυτή, η οποία έχει λάβει χαρακτήρα κρίσης για τη Δασική Υπηρεσία, έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά τα οποία θα πρέπει να ληφθούν υπόψη. Οποιοδήποτε διαρθρωτικό σχήμα και να υιοθετηθεί, εφόσον δεν επιλυθούν αυτά τα προβλήματα δεν θα έχουμε αποτελέσματα και αυτό διαφαίνεται από την κατάσταση και την πορεία του τομέα πριν την διοικητική αποκέντρωση με το Ν.2503/1997. Και τότε υπήρχαν ανάλογα προβλήματα, τα οποία είχαν οδηγήσει σε αδιέξοδα τη δασική Υπηρεσία, είτε αναφερόμαστε στην άσκηση των αρμοδιοτήτων που της είχε αναθέσει η Πολιτεία, είτε στον κοινωνικό της ρόλο, τον οποίο δεν μπόρεσε να ασκήσει, με αποτέλεσμα τον αρνητικό σχολιασμό από πολίτες, διαφόρους φορείς αλλά και την ίδια την Πολιτεία .
Επιγραμματικά μπορούμε να αναφέρουμε σαν αιτίες αυτής της διαχρονικής αποδυνάμωσης των Δασικών Υπηρεσιών τα εξής :

• Την έλλειψη στρατηγικών στόχων δασικής πολιτικής και τον περιθωριακό ρόλο των δασικών προγραμμάτων (για την ανάπτυξη, την προστασία και τη διαχείριση των δασών) που αντιμετωπίζονται συστηματικά (και μόνιμα) στο περιθώριο των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης.
• Στην αποδιοργάνωση του δασικού δυναμικού, είτε αυτή αφορά στις ελλείψεις προσωπικού (δασολόγων – τεχνολόγων – δασοφυλάκων – διοικητικού κλπ προσωπικού) σε όλες τις δασικές υπηρεσίες (κεντρικές και περιφερειακές), είτε αφορά στην άσκηση των δασικών καθηκόντων τους με παρωχημένο τρόπο, που δεν συνδέεται από τη σύγχρονη, συγκροτημένη και αποτελεσματική παρουσία τους (ένστολη δασοφυλακή.)
• Στην κατά τα τελευταία 20 χρόνια σταδιακή απαξίωση του κοινωνικού, θεσμικού και επιστημονικού ρόλου των δασικών υπηρεσιών, με την αφαίρεση αρμοδιοτήτων, την κατασπατάληση πόρων σε διάφορους αναρμόδιους κυρίως φορείς ακόμη και σε κοινωνικούς εταίρους και τις κυνηγητικές οργανώσεις.
• Στην παντελή έλλειψη κεντρικού σχεδιασμού δασοπονικής δράσης και τον αποπροσανατολισμό των υπηρεσιών από τα κύρια αντικείμενα της δασοπονίας.
• Στην αποδέσμευση της δασικής έρευνας από την δασική πράξη.
• Στην διάσπαση της Δασικής Υπηρεσίας με τον Ν. 2503/97 σε κεντρικές υπηρεσίες (υπαγόμενες στο Υ.Α.Α.&.Τ) και Περιφερειακές υπηρεσίες (υπαγόμενες στο ΥΠ.ΕΣ.Δ.Δ.Α). Δηλαδή στο παράδοξο διοικητικό σχήμα άλλο Υπουργείο να είναι υπεύθυνο για τον προγραμματισμό των προσλήψεων και άλλο για τη δασική πολιτική, το έργο που εκτελείται και τους πόρους που διατίθενται για τα δάση.
• Στην ανεπαρκή και συνεχώς μειούμενη χρηματοδότηση της δασοπονίας.
• Τον αποκλεισμό δυναμικών προγραμμάτων που συνδέονται με την προστασία της δημόσιας περιουσίας (σύνταξη δασικών χαρτών) από τον προγραμματισμό του Υπουργείου
• Στην έλλειψη εσωτερικού ελέγχου στην λειτουργία της δασικής υπηρεσίας με αποτέλεσμα να ευνοούνται φαινόμενα κακοδιοίκησης, διαπλοκής ακόμη και διαφθοράς, καθώς και εξωθεσμικές παρεμβάσεις στο έργο της που ανατρέπουν την διοικητική τάξη και την σωστή εφαρμογή της δασικής νομοθεσίας.
• Στην αναξιοκρατία και τον κομματισμό στην επιλογή των στελεχών των δασικών υπηρεσιών, που υποβάθμισε το διοικητικό τους κύρος και οδήγησε σε κλίμα απογοήτευσης και μείωση της παραγωγικότητας του προσωπικού.
Οι παραπάνω επισημάνσεις προσδιορίζουν και τον πραγματικό χαρακτήρα και το μέγεθος του προβλήματος της λειτουργίας των δασικών Υπηρεσιών με σύγχρονο και αποτελεσματικό τρόπο και δεν μπορούν να αγνοηθούν. Διαφορετικά τα προτεινόμενα διαρθρωτικά σχήματα ή το νέο οργανόγραμμα δεν θα μπορέσουν να βγάλουν την δασική υπηρεσία από την διαπιστωμένη κρίση και να αναβαθμίσουν τον κοινωνικό και θεσμικό της ρόλο.
Θα πρέπει να ληφθεί άμεσα , σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, η απόφαση για τη δημιουργία ενός φορέα που θα είναι υπεύθυνος για την πολιτική στα δάση και το φυσικό περιβάλλον. Με ισχυρή διοίκηση, ξεκάθαρες αρμοδιότητες, διεπιστημονική στελέχωση και επαρκείς πόρους, που θα μπορεί να διαχειριστεί αειφορικά και να προστατέψει αποτελεσματικά, τα δασικά οικοσυστήματα και το φυσικό περιβάλλον.
Το νέο οργανόγραμμα πρέπει να απορρέει από αυτή τη βούληση και να συνοδεύεται από σειρά μέτρων όπως είναι η αύξηση του συνολικού προσωπικού των δασικών υπηρεσιών, η οργάνωση της δασοφυλακής , η εξασφάλιση χρηματοδοτικών μέσων και πόρων για τη δασοπονία, η αναθεώρηση της πολιτικής προστασίας των δασών, η προώθηση του προγράμματος σύνταξης των δασικών χαρτών (δασολόγιο),η χάραξη σαφούς καθαρής και ολοκληρωμένης δασικής πολιτικής προσαρμοσμένης στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες και απαιτήσεις, και απαλλαγμένης από στρεβλούς δήθεν αναπτυξιακούς προσανατολισμούς.
Τα παραπάνω μέτρα, πολιτικού κυρίως χαρακτήρα, απαιτούν την υιοθέτησή τους από την εκτελεστική εξουσία και την ανάπτυξη σοβαρού και εποικοδομητικού διαλόγου με τους συνδικαλιστικούς, επιστημονικούς κλπ φορείς, των εργαζομένων στην δασοπονία.
Ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία, όπου συζητείται η μείωση του αριθμού των Νομών και των Περιφερειών καθώς και ο αιρετός χαρακτήρας των Περιφερειαρχών και η δημιουργία αυτοτελούς Υπουργείου Περιβάλλοντος, το θέμα της αναδιοργάνωσης της Δασικής Υπηρεσίας πρέπει να αξιολογηθεί σε αυτή τη βάση λαμβάνοντας υπόψη τα διοικητικά δεδομένα που θα διαμορφωθούν, καθώς και το δημόσιο χαρακτήρα των Ελληνικών Δασών, δηλαδή στοιχείων που αναγκαστικά θα μας οδηγήσουν στην αξιολόγηση της πρότασης για κάθετη διάρθρωση.
Στο πλαίσιο αυτό συμφωνούμε με την κάθετη οργάνωση των δασικών υπηρεσιών, και τη διασύνδεσή τους με τη Γενική Δ/νση Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φ.Π.
Σε ότι αφορά το οργανωτικό σχήμα, θα κατατεθεί ολοκληρωμένη πρόταση μετά από μελέτη του θέματος προκειμένου να έχουμε καλύτερη και αποτελεσματικότερη λειτουργία του Τομέα. .
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Νικόλαος Μπόκαρης Κώστας Δημόπουλος

Το κείμενο που ακολουθεί έχει αποσταλεί στην πολιτειακή και πολιτική ηγεσία του τόπου σαν ανοιχτή επιστολή, η οποία εκφράζει την αγωνία των δασολόγων και αναφέρεται στα ιδιαίτερα προβλήματα του Τομέα και την ανάγκη λήψης πολιτικών κυρίως μέτρων για την αναδιοργάνωση του και την αποτελεσματικότερη προστασία της δημόσιας περιουσίας, των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος.

Αθήνα 17 Ιουλίου 2008
Αριθμ.πρωτ.: 31

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΟΣ: 1.Αξιότιμο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας
κ. Κάρολο Παπούλια
2.Αξιότιμο Πρόεδρο της Κυβερνήσεως
κ. Κωνσταντίνο Καραμανλή
3.Αξιοτίμους κ.κ. Αρχηγούς των Κομμάτων του Ελληνικού Κοινοβουλίου
4.Αξιότιμο Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων
κ. Δημήτριο Σιούφα
5. Όλους του Έλληνες και τις Ελληνίδες

Τα τελευταία χρόνια τα περιβαλλοντικά προβλήματα που συνδέονται με τις κλιματικές αλλαγές και το μέλλον του πλανήτη απασχολούν την παγκόσμια κοινότητα και προβληματίζουν τους επιστήμονες. Η αγωνία των πολιτών για το μέλλον των σύγχρονων κοινωνιών, εκφράζεται καθημερινά σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο και προσδίδει ιδιαίτερο βάρος στην ευθύνη που καλείται να επωμισθεί τελικά ο πολιτικός κόσμος.
Ιδιαίτερα στη χώρα μας, τα τελευταία τριάντα χρόνια, λόγω της άναρχης πολλές φορές ανάπτυξης, η περιβαλλοντική κρίση επιδεινώθηκε σε όλα τα επίπεδα, σε βαθμό που αφορά πλέον το φυσικό, χερσαίο ή θαλάσσιο και ανθρωπογενές περιβάλλον. Τα δασικά οικοσυστήματα που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος του φυσικού χερσαίου περιβάλλοντος, υποβαθμίζονται και καταστρέφονται με δραματικά επιταχυνόμενους ρυθμούς. Είναι νωπές ακόμη οι τραγικές στιγμές του περυσινού καλοκαιριού κατά τις οποίες ζήσαμε τη μεγαλύτερη καταγεγραμμένη στη χώρα μας οικολογική καταστροφή και θρηνήσαμε για δεκάδες χαμένες ζωές.
Το αμείλικτο ερώτημα που γεννιέται είναι: Τι ή ποιος φταίει για την καταστροφή αυτή; Αντέχει η χώρα μας τη συνέχιση αυτής της απαράδεκτης κατάστασης;
Επειδή η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα είναι ένα κατηγορηματικότατο ΟΧΙ είμαστε υποχρεωμένοι να αναζητήσουμε τις αιτίες της τραγικής πραγματικότητας για να τις αντιμετωπίσουμε.
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και κάθε καλοκαιριού, μαζί με τις καταστροφές έρχονται και οι αναλύσεις και τα συμπεράσματα για τις αιτίες της καταστροφής από ειδικούς και μη : «φταίει το κράτος», «φταίει η κυβέρνηση», «φταίει η Δασική Υπηρεσία», «φταίει η Πυροσβεστική Υπηρεσία», «φταίει η Τοπική Αυτοδιοίκηση», «φταίει η αδιαφορία του κόσμου», «φταίνε οι πράκτορες του εχθρού», «φταίει ο στρατηγός άνεμος» (!). Εμείς πιστεύουμε ότι οι μόνοι που ευνοούνται από την παραπάνω διάχυση των ευθυνών, είναι αυτοί που φέρουν το κύριο βάρος της ευθύνης καθώς και όσοι με οποιοδήποτε τρόπο, επωφελούνται, από την καταστροφή των δασικών οικοσυστημάτων.
Ας επιχειρήσουμε να βάλουμε λοιπόν σε μια τάξη τα πράγματα:
Τι κάνει μια Κυβέρνηση η οποία αντιλαμβάνεται την αξία των φυσικών οικοσυστημάτων και ενδιαφέρεται πραγματικά για την προστασία και ανάπτυξη των δασικών οικοσυστημάτων;
1.- Θωρακίζει θεσμικά την προστασία των Δασικών Οικοσυστημάτων (Δ.Ο) και της δημόσιας περιουσίας και καλλιεργεί φιλοδασική αντίληψη στους πολίτες.
2.- Οργανώνει – στελεχώνει και εξοπλίζει τους μηχανισμούς που είναι αρμόδιοι για την προστασία, διαχείριση και ανάπτυξη των Δασικών Οικοσυστημάτων.
3.- Εξασφαλίζει πιστώσεις και χρηματοδοτικά μέσα για την προστασία, τη διαχείριση και την ανάπτυξη των Δασών.
4.- Παρακολουθεί και ελέγχει την εφαρμογή των θεσπισμένων θεσμικών και διοικητικών μέτρων προστασίας και ανάπτυξης των Δ.Ο από τις αρμόδιες υπηρεσίες, παρεμβαίνοντας ανάλογα όταν χρειαστεί.
Τι έκαναν οι μεταπολιτευτικές Κυβερνήσεις σε σχέση με τα παραπάνω;
Α.- Σε θεσμικό επίπεδο μετά το Σύνταγμα του 1975 όπου συμπεριλήφθηκαν τα άρθρα 24 και 117 για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, (τα οποία ερμηνεύτηκαν από το Συμβούλιο της Επικρατείας με τρόπο που φαίνεται ότι δημιούργησε προβλήματα λόγω της «υπερβολικής» προστασίας που παρείχε στα ΔΟ), ξεκίνησε μια προσπάθεια ανατροπής του συνταγματικού πλαισίου προστασίας. Συγκεκριμένα:
– Έτος 1979: Ψηφίζεται ο ν. 998/1979 «Περί Προστασίας των Δασών κλπ» ο οποίος καταγγέλλεται ως δασοκτόνος από την αντιπολίτευση, που υπόσχεται την κατάργηση του,.
– Έτος 1987: Ψηφίζεται ο ν. 1734/1987 που έμεινε γνωστός ως ο νόμος για τους βοσκοτόπους με τον οποίο γινόταν προσπάθεια αποχαρακτηρισμού περίπου 40 εκατομμυρίων στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων με τη μετονομασία τους σε βοσκοτόπους. Με το άρθρο 15, του νόμου αυτού, δεν θεωρούνται δάση ή δασικές εκτάσεις όσες εποικιστικές εκτάσεις (των νέων χωρών) δεν καλύπτονται από δρύ (εκτός πρίνου και αριάς), πεύκη, ελάτη, οξυά, πλάτανο, σκλήθρο και καστανιά, κατά παρέκκλιση της δασολογικής επιστήμης. Ο χαρακτηρισμός των εκτάσεων κρίνεται από το ιδιοκτησιακό καθεστώς τους και όχι από την Επιστήμη.
Καταγγέλλεται και ο νόμος αυτός ως δασοκτόνος από την αντιπολίτευση.
– Έτος1999: ψηφίζεται ο νόμος 2742/1999 «Χωροταξικός σχεδιασμός και αειφόρος ανάπτυξη» με το αρθρ. 15 του οποίου η αρμοδιότητα διοίκησης και διαχείρισης των σπουδαιότερων Φυσικών Χερσαίων Οικοσυστημάτων (Εθνικοί δρυμοί, αισθητικά δάση κτλ), μεταφέρεται σε φορείς διαχείρισης, ιδιωτικού δικαίου, εποπτευόμενους από τον Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, χωρίς να καταργούνται οι αντίστοιχες αρμοδιότητες του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για τα οικοσυστήματα αυτά, επιφέροντας πέραν των άλλων σύγχυση αρμοδιοτήτων και αναποτελεσματικότητα στην διαχείρισή τους.
– Έτος 2001: Αναθεωρείται το άρθρο 24 του Συντάγματος. Με την αναθεώρηση αυτή:
α) εξομοιώνονται τα ιδιωτικά δάση με τα δημόσια ως προς τη δυνατότητα αλλαγής της χρήσης τους (ενώ μέχρι τότε δεν επιτρεπόταν η αλλαγή χρήσης τους)
β) Συμπεριλαμβάνεται για πρώτη φορά στο Σύνταγμα, η διάκριση μεταξύ των εννοιών του δάσους και της δασικής έκτασης, με στόχο τη διευκόλυνση της αλλαγής χρήσης των δεύτερων.
γ) για πρώτη φορά στον ορισμό του δάσους και της δασικής έκτασης περιλαμβάνονται ποσοτικά κριτήρια («αναγκαία επιφάνεια»)

– Έτος 2003 : Ψηφίζονται οι νόμοι:
α. Νόμος 3147/2003, με τον οποίο ενισχύεται το άρθρο 15 του ν.1734/1987, και αυξάνεται το αναγκαίο ποσοστό δασοκάλυψης από 15 σε 25% προκειμένου να θεωρηθεί μία έκταση δασική και επιβεβαιώνεται ότι οι χαρακτηρισμοί που δόθηκαν από τις επιτροπές οριστικών διανομών είναι έγκυροι και δεσμευτικοί και δεν επανεξετάζονται παρά την παρέλευση μιας εβδομηκονταετίας και τις κοσμογονικές αλλαγές που έχουν συντελεστεί στην ελληνική ύπαιθρο.
β. Νόμος 3208/2003 «Προστασία των Δασικών οικοσυστημάτων …» στον οποίο χρησιμοποιούνται κυρίως ποσοτικά κριτήρια για το χαρακτηρισμό μιας έκτασης ως δασικής ή μη (το ποσοστό εδαφοκάλυψης για να χαρακτηριστεί μια έκταση ως δασική αυξάνεται από 15% σε 25% κλπ.), με αποτέλεσμα μεγάλο ποσοστό εκτάσεων οι οποίες μέχρι τότε θεωρούνταν δασικές να αποχαρακτηρίζoνται. Ο νόμος αυτός καταγγέλλεται ως δασοκτόνος, από την αντιπολίτευση η οποία και υπόσχεται την κατάργησή του.
΄
– Έτη 1990-2003:Με τις διατάξεις του άρθρου 114 του ν.1892/1990 σε συνδυασμό με αυτές της παραγράφου 15 του άρθρου 21 του ν.3208/2003 στην πράξη, θεσπίζεται, η ατιμωρησία των αυθαιρετούντων εντός των ΔΟ και των καταπατητών της Δημόσιας περιουσίας.
– Έτη 2007-2008: Αποτυγχάνει η προσπάθεια της Κυβέρνησης να αναθεωρηθούν τα άρθρα 24 και 117 του Συντάγματος με τρόπο που να διευκολύνεται η αλλαγή χρήσης των δασικών κυρίως εκτάσεων .
Με βάση τα παραπάνω οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι, όλες οι Κυβερνήσεις, αντί να θωρακίσουν θεσμικά τα δασικά οικοσυστήματα, που αποτελούν και δημόσια περιουσία, προσπάθησαν με συνεχείς και συστηματικές προσπάθειες να μειώσουν την προστασία τους και να επιτρέψουν την αλλαγή χρήσης τους στο όνομα της ανάπτυξης, με ή χωρίς εισαγωγικά.
Β.- Στο επίπεδο της οργάνωσης – στελέχωσης και εξοπλισμού των μηχανισμών που είναι αρμόδιοι για την προστασία, διαχείριση και ανάπτυξη των ΔΟ παρατηρούμε μια συνεχή υποβάθμιση και απαξίωση της δασικής υπηρεσίας η οποία έχει φθάσει σήμερα στα πρόθυρα της πλήρους διάλυσης. Μετά την «αποκέντρωση» του 1997 με την οποία η δασική υπηρεσία διασπάστηκε σε δύο Υπουργεία (Εσωτερικών μέσω των Περιφερειών και Γεωργίας). με αποτέλεσμα να χαθεί κάθε έννοια συντονισμού και στοιχειώδους λειτουργικότητας, ακολούθησε το 1998 η αφαίρεση του αντικειμένου της δασοπυρόσβεσης με τρόπο που μόνο μελετημένος δεν ήταν, χωρίς τον απαραίτητο σχεδιασμό που θα εξασφάλιζε τον απαιτούμενο συντονισμό των εμπλεκόμενων υπηρεσιών και με καταστρεπτικές συνέπειες για τα ΔΟ.
Γ.- Οι πόροι και τα χρηματοδοτικά μέσα (εθνικοί πόροι, Π.Δ.Ε, επιχειρησιακά προγράμματα) που διατίθενται για την προστασία, τη διαχείριση και την ανάπτυξη των Δασικών Οικοσυστημάτων, μειώνονται κάθε χρόνο και δεν επαρκούν στις περισσότερες περιπτώσεις ούτε να εξασφαλίσουν τις λειτουργικές ανάγκες των υπηρεσιών. Με το επίπεδο της χρηματοδότησης του δασικού τομέα, όχι μόνο για ανάπτυξη δεν μπορούμε να μιλάμε αλλά ούτε καν για στοιχειώδη διαχείριση των Δασών. Από την άλλη πλευρά, λόγω της μη χρηματοδότησης των προληπτικών και διαχειριστικών μέτρων, είμαστε αναγκασμένοι ως πολιτεία να δαπανάμε πολλαπλάσια χρήματα για την καταστολή των πυρκαγιών και την αποκατάσταση των κατεστραμμένων οικοσυστημάτων, δασικών ή γεωργικών, όπου αυτό είναι εφικτό.
Αυτά είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της δασικής πολιτικής που ακολουθείται τα μεταπολιτευτικά χρόνια. Ανεπαρκές θεσμικό πλαίσιο, υποβαθμισμένες, διασπασμένες και απαξιωμένες υπηρεσίες, ανεπαρκέστατη στελέχωση, εξοπλισμός και χρηματοδότηση του δασικού τομέα, προσπάθεια αλλαγής της χρήσης των δασικών οικοσυστημάτων με κάθε τρόπο και ανάπτυξη, χωρίς περιβαλλοντικά και αειφορικά χαρακτηριστικά. Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με την ασυγχώρητη αδιαφορία του κόσμου για την τύχη των δασικών οικοσυστημάτων και του φυσικού περιβάλλοντος, δημιουργούν μια εκρηκτική κατάσταση, που μόνο αισιοδοξία για το μέλλον δεν δικαιολογούν.
Είναι ασυγχώρητο έγκλημα, η Ελληνική Φύση με την σπάνια ομορφιά της, την ασύγκριτη βιοποικιλότητά της, τα μοναδικά της οικοσυστήματα και τα σπάνια είδη της, που παραδόθηκε στη γενιά μας σχεδόν ανέπαφη, να καταστρέφεται με ραγδαίους ρυθμούς και να φτάσουμε να παραδώσουμε στα παιδιά μας ένα τόπο γυμνό, ξηρό και άνυδρο, χωρίς ζωή, τσιμεντοποιημένο και μολυσμένο με κάθε λογής ρύπο.
Τι μπορεί και πρέπει να γίνει για να ανατραπεί αυτή η κατάσταση;
Η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος και κυρίως των δασικών οικοσυστημάτων έχει φτάσει σε μη αναστρέψιμο πλέον σημείο. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια ανοχής.

Είναι επιτακτική ανάγκη να ληφθεί άμεσα, σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, η πολιτική απόφαση για τη δημιουργία ενός φορέα που θα είναι υπεύθυνος για την πολιτική στα δάση και το φυσικό περιβάλλον. Με ισχυρή διοίκηση, ξεκάθαρες αρμοδιότητες, διεπιστημονική στελέχωση και επαρκείς πόρους, που θα μπορεί να διαχειριστεί αειφορικά και να προστατέψει αποτελεσματικά, τα δασικά οικοσυστήματα και το φυσικό περιβάλλον .

Οφείλουμε όλοι και κυρίως όσοι διαχειρίζονται το μέλλον αυτού του τόπου, να εργαστούμε στην κατεύθυνση αυτή και να προστατέψουμε τα δημόσια αγαθά, λαμβάνοντας τα απαραίτητα μέτρα σε πολιτικό, νομικό και διοικητικό επίπεδο.
Να αναλογιστούμε τις τεράστιες επιπτώσεις, στο φυσικό περιβάλλον, της άναρχης και μη βιώσιμης τελικά ανάπτυξης, που δε διστάζει να θυσιάσει στο βωμό του κέρδους, όχι μόνο τα δασικά οικοσυστήματα αλλά ουσιαστικά το μέλλον αυτού του τόπου.
Δεν πρέπει η εποχή μας να μείνει στην ιστορία ως μνημείο μιας εποχής που με μοναδικό στόχο το κέρδος καταστρέφει τα πάντα, φύση, πολιτισμό και ανθρώπινες αξίες.

Ας αναλάβουμε όλοι το βάρος της ευθύνης που μας αναλογεί και την πρωτοβουλία, ατομική και πολιτική, να ανατρέψουμε αυτή την αντιδασική και αντιπεριβαλλοντική , πολιτική, άμεσα, γιατί το περιβάλλον εύκολα μπορεί κανείς να το καταστρέψει, όμως πολύ δύσκολα , ακόμη και αδύνατον, να το αποκαταστήσει.
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Νικόλαος Μπόκαρης Κώστας Δημόπουλος
ΤΗΛ:. 6937883012 ΤΗΛ.6947820880

Το Δελτίο Τύπου που ακολουθεί εστάλη στα ΜΜΕ με αφορμή την μή καταβολή των μισθών σε 1000 περίπου εργαζόμενους εποχιακούς υπαλλήλους. Με την κοινοποίηση του δελτίου και τη δημοσιοποίηση του προβλήματος, κινήθηκαν οι αρμόδιοι Υπουργοί για την επίλυση του προβλήματος και ήδη δρομολογήθηκε λύση για την καταβολή της μισθοδοσίας.

Αθήνα, 18 Ιουνίου 2008
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το περυσινό καλοκαίρι η χώρα μας έζησε τη μεγαλύτερη γνωστή οικολογική καταστροφή στη ιστορία της και θρήνησε για δεκάδες ανθρώπινες ζωές στη διάρκεια της καταστροφής. Περίσσεψαν τα κροκοδείλια δάκρυα της κυβέρνησης, περίσσεψαν και οι υποσχέσεις της για αντιμετώπιση των καταστροφών, για «ξαναζωντάνεμα» των κατεστραμμένων περιοχών.
Σήμερα ένα χρόνο σχεδόν μετά, το μόνο που μένει είναι η καμένη γη, ο ανθρώπινος πόνος και η αγανάκτηση όλων αυτών που σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό ενεπλάκησαν στα περυσινά γεγονότα. Ανάμεσα σ’ αυτούς και οι εποχικοί υπάλληλοι δασολόγοι, δασοπόνοι και δασεργάτες που προσελήφθηκαν το έτος 2007 και απασχολούνται για την εκτέλεση αντιδιαβρωτικών κλπ έργων στις καμμένες περιοχές, οι οποίοι παραμένουν εδώ και τέσσερις μήνες απλήρωτοι, χωρίς κανείς να συγκινείται από τη δραματική κατάσταση που βιώνουν.
Η ίδια κυβέρνηση η οποία επιμένει να εφαρμόζει μια αντιδασική νομοθεσία που οπλίζει τα χέρια των «εμπρηστών» που έχουν στόχο την αλλαγή χρήσης των δασών, η οποία αφήνει τις δασικές υπηρεσίες να «μαραζώνουν» από την έλλειψη προσωπικού, πιστώσεων και μέσων, η οποία δεν φροντίζει να οργανώσει αποτελεσματικό μηχανισμό προστασίας των δασών και της δημόσιας περιουσίας γενικότερα, η ίδια κυβέρνηση, επιδεικνύει προκλητική αδιαφορία απέναντι στους εργαζόμενους πολλοί από τους οποίους προέρχονται από τις πληγείσες περιοχές, ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΑ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΑ.
Απαιτούμε την άμεση καταβολή των μισθών των εργαζόμενων και την τήρηση των υποσχέσεων του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης, για να ανακουφιστούν έστω και σε μικρό βαθμό οι κάτοικοι των κατεστραμμένων περιοχών.

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Νικόλαος Μπόκαρης Κώστας Δημόπουλος
6937883012 6947820880

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΥΓΗ ΣΤΙΣ 21/6/08

Δασική πολιτική –προβλήματα και διαθέσιμοι πόροι:

Μετά τις περσυνές πυρκαγιές η Ελληνική κοινωνία κατανόησε την ανάγκη να οργανωθούν με πιο αποτελεσματικό τρόπο, οι δυνάμεις πολιτικής προστασίας, ώστε ο κρατικός μηχανισμός να λειτουργεί αποτελεσματικότερα σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών αλλά και από την άλλη πλευρά εντοπίστηκε το έλλειμα πολιτικής στον τομέα της πρόληψης και επισημάνθηκε η ανάγκη λήψης προληπτικών μέτρων που θα μειώσουν τον αριθμό των δασικών πυρκαγιών και θα περιορίσουν τις ζημιές από αυτές.
Συνεπώς θα περιμέναμε να αναδειχτούν και να αναλυθούν από τους συναρμόδιους φορείς, οι πτυχές του προβλήματος ¨δασικές πυρκαγιές¨, με τρόπο ουσιαστικό και χωρίς προσχήματα, ώστε να είναι δυνατή η αξιολόγηση της πολιτικής του κράτους, που αποτυπώνεται στο μέγεθος των πόρων που διατίθενται τόσο σε επίπεδο πρόληψης όσο και καταστολής.
Αναμέναμε να κατατεθούν πολιτικές πρωτοβουλίες, κυρίως μετά τις πυρκαγιές, για τα θέματα των δασών , κάτι που δυστυχώς δεν έγινε.
Σε επιχειρησιακό επίπεδο επικράτησε ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, η παγιωμένη από ότι φαίνεται και μέχρι φοβικού σημείου συντεχνιακή αντίληψη να μετακυλύονται οι ευθύνες για ότι συνέβη σε αστάθμητους παράγοντες (καιρικά φαινόμενα, πυκνή βλάστηση, δύσκολο ανάγλυφο) ακόμη και σε τρίτους και να καλύπτονται με οποιοδήποτε τρόπο οι εμφανείς σε όλους αδυναμίες των εμπλεκόμενων φορέων.
Η λογική αυτή είναι γνωστή από παλαιά και συνήθως ακολουθείται από τη στείρα πολιτική πρακτική, να διαθέτουμε, εκ των υστέρων, πολαπλάσιους πόρους για την αποκατάσταση, λύση, η οποία εκτός από χρονοβόρα και τεχνικά αβέβαια είναι και πολιτικά ανώδυνη, διότι όλοι σχηματίζουμε την εντύπωση ότι η πολιτεία έκανε το καθήκον της και έλαβε όλα τα μέτρα και παραβλέπουμε την ευθύνη για την έλειψη πολιτικής για τη δασοπροστασία, για το μέγεθος της καταστροφής και την ανοργανωσιά που προκάλεσε αυτή την περιβαλλοντική απώλεια.
Εμείς συνδέουμε όλα αυτά τα προβλήματα και με την προσπάθεια είτε μέσω της αναθεώρησης των άρθρων 24 και 117 του Συντάγματος, που αφορούν τα δάση, είτε μέσω των κατά καιρούς εμανιζόμενων αποσπασματικών ρυθμίσεων , είτε μέσω της αλλαγής του ορισμού του δάσους και της ματαίωσης του προγράμματος σύνταξης των δασικών χαρτών να μειωθεί ο βαθμός προστασίας των δασικών οικοσυστημάτων και να αλλάξει η χρήση τους.
Ο τρόπος που αντιμετωπίζει η Πολιτεία τους τομείς της πρόληψης και της καταστολής των δασικών πυρκαγιών αποτυπώνεται στον τρόπο που αντιμετωπίζει τις αρμόδιες υπηρεσίες τόσο σε οργανωτικό επίπεδο (διάρθρωση, επάρκεια προσωπικού) όσο και στους πόρους που διαθέτει για κάθε Τομέα .
Η Δασική Υπηρεσία, η οποία ασκεί την αρμοδιότητα της πρόληψης εμφανίζεται αποδιοργανωμένη και απογυμνωμένη, με όλες τις συνέπειες στο αντικείμενο που διαχειρίζεται.
Αυτό οφείλεται στο ότι μετά το νόμο 2503/1997 για τη διοικητική αποκέντρωση, η Κεντρική Δασική Υπηρεσία που ασκούσε τον έλεγχο στον προγραμματισμό της δασικής πολιτικής και χρηματοδοτούσε τα δασικά έργα και τις δραστηριότητες ανάπτυξης και προστασίαςτων δασών, έχει αποκοπεί από τις Περιφερειακές Δασικές Υπηρεσίες που υπάγονται πλέον στις Περιφέρειες του Κράτους. Αυτό είχε σαν συνέπεια την σταδιακή εμφάνιση προβλημάτων, τόσο σε επίπεδο επάρκειας προσωπικού και άσκησης αρμοδιοτήτων όσο και σε επίπεδο υποστήριξης του προγραμματισμού, του διοικητικού ελέγχου και της εξασφάλισης πόρων για τα δασικά προγράμματα.
Τα παραπάνω, έχουν καταλυτική σημασία. Ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή που ο ανταγωνισμός Υπηρεσιών και Υπουργών για την άσκηση αρμοδιοτήτων γιγαντώνεται, που η προώθηση πολυποίκιλων συμφερόντων και η διεκδίκηση πόρων και αρμοδιοτήτων από διαφόρους φορείς, ( Φορείς διαχείρισης, Κυνηγετική συνομοσπονδία- Ομοσπονδιακή θηροφυλακή, αναβάθμιση ρόλου Ο.Τ.Α, Κτηματολόγιο Α.Ε κλπ) ουσιαστικά υποσκάπτουν τη λειτουργία των Δασικών Υπηρεσιών αναστέλλοντας κρίσιμες αρμοδιότητες και αποδυναμώνοντας τον κοινωνικό ρόλο των δασικών υπηρεσιών.
Συνεπώς λοιπόν το πρόβλημα της λειτουργίας της Δασικής Υπηρεσίας είναι κατεξοχή πολιτικό. Πρέπει να ληφθούν γενναίες αποφάσεις σε πολιτικό επίπεδο που θα αφορούν στην αναδιοργάνωσή μιας ιδιαίτερα νευραλγικής διοικητικής αρχής, η οποία είναι αρμόδια για την προστασία των δασικών πόρων που στη χώρα μας αποτελούν κατά ποσοστό 75% δημόσια περιουσία, και επιπλέον έχει και την αρμοδιότητα για τη αειφορική διαχείριση και την ανάπτυξη των δασών.
Χρηματοδότηση δασικών δραστηριοτήτων κατά πηγή χρηματοδότησης
Α. Π.Δ.Ε Συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα (ΣΑΕ 084/3)
Η χρηματοδότηση δασικών προγραμμάτων γίνεται κυρίως στα πλάισια των επιχειρησιακών προγραμμάτων του γεωργικού τομέα. Στο 3Ο ΚΠΣ το επίπεδο της απορρόφησης των δασικών μέτρων ανήλθε στο ύψος των 170 εκ €, ποσό που είναι τραγικά χαμηλό αν αναλογιστούμε ότι αυτό αντιστοιχεί σε 102 υπηρεσιακές μονάδες, για όλη την περίοδο προγραμματισμού (7 έτη). Δηλαδή αντιστοιχούσε ποσό 230.000 € κατά υπηρεσιακή μονάδα για όλες τις δασικές δραστηριότητες (Προστασία, αναδασώσεις, φυτώρια, Ορεινά υδρονομικά έργα, δασική οδοποιία, διαχείριση κλπ) Σημειώνεται ότι η συντήρηση του δασικού οδικού δικτύου που είναι απαραίτητη για την κίνηση των πυροσβεστικών οχημάτων αλλά και η λειτουργία δασικών φυτωρίων δεν ήταν επιλέξιμες δράσεις, για χρηματοδότηση και αυτό οδήγησε στην αναζήτηση εθνικών πόρων του ΠΔΕ για την αποκατάσταση της βατότητας του δασικού δικτύου και τη λειτουργία των φυτωρίων.
Β. Εθνικοί Πόροι Π.Δ.Ε
Από το έτος 1998 μέχρι σήμερα εγγράφονται στο Π.Δ.Ε (ΣΑΕ 084) πιστώσεις ύψους 8 εκ ευρώ περίπου, προκειμένου να καλύπτονται οι μη επιλέξιμες δράσεις που προαναφέρθηκαν (συντήρηση δρόμων, φυτώρια) .Το ποσό αυτό δεν επαρκεί διότι από τα εγγραφόμενα 8 εκ.€ ένα μέρος, περίπου 2 εκ. € , διατίθενται στο Υπ.Εσωτερικών για το πρόγραμμα θησέας και ένα μέρος της τάξεως των 2 έως 2,5 εκ € καλύπτει υπερβάσεις του προηγούμενου έτους . Ετσι στην πραγματικότητα κάθε χρόνο η διαθέσιμη πίστωση για τη συντήρηση του οδικού δικτύου και τα φυτώρια ανέρχεται στο ύψος των 3, 5 έως 4 εκ.€ ποσό δυσανάλογα μικρό για το έργο αυτό.

Γ. Τακτικός Προυπολογισμός
Μετα το έτος 1998 και το διαχωρισμό του έργου της πρόληψης από την καταστολή, η δασική υπηρεσία χρηματοδοτείται με 12 περίπου εκ € ετησίως προκειμένου να υλοποιείται πρόγραμμα δασοπροστασίας .
Το ποσό αυτό αυξάνεται περίπου 5% ετησίως και σήμερα έχει διαμορφωθεί στο ύψος των 13 εκ € .
Το ποσό αυτό δεν επαρκεί . Η απαίτηση για την υλοποίηση του προγράμματος δασοπροστασίας είναι υπερδιπλάσια από το παραπάνω ποσό (περίπου 25 εκ €) και περιλαμβάνει εκτός από τη συστηματική παρουσία δασικών υπαλλήλων στα δάση και την υποστήριξη της θήρας, των εκτροφείων θηραμάτων, των ελέγχόμενων κυνηγετικών περιοχών, των κρατικών εργοστασίων ξύλου, λειτουργικά έξοδα, κλπ.
Ειδικά το τρέχον οικονομικό έτος οι ανηλλειμένες υποχρεώσεις από την περσινή περίοδο, λόγω των πυρκαγιών, ανέρχονται σε 11 εκ.€ και αφορούν στη μισθοδοσία εποχιακού προσωπικού που προσλήφθηκε για την εκτέλεση έργων αποκατάστασης στις καμμένες εκτάσεις. Το προσωπικό αυτό προσλήφθηκε και απασχολείται μέχρι σήμερα, καταβλήθηκε ένα μέρος από τις δαπάνες μισθοδοσίας του και εναπομένει ένα υπόλοιπο της τάξης των 7,5 εκ € το οποίο μέχρι σήμερα δεν έχει εξασφαλιστεί .
Συνεπώς για την τρέχουσα περίοδο βρισκόμαστε σε πολύ δυσχερέστερη θέση από πλευράς χρηματοδότησης μέσω του Τακτικού προυπολογισμού.
Δ. Κεντρικό Ταμείο Γεωργίας Κτηνοτροφίας και Δασών
Η διάθεση πόρων για τη δασοπροστασία από το Κ.Τ.Γ.Κ & Δασών μέχρι το έτος 1997 γινόταν απερίσπαστα . Μετά την αποκέντρωση των δασικών Υπηρεσιών και ορισμένες αλλαγές που έγιναν στο Κ.Τ.Γ.Κ & Δασών, η χρηματοδότηση των δασικών δραστηριοτήτων από το Κ.Τ.Γ.Κ & Δασών έγινε απαγορευτική. Με το άρθρο 8 του Ν.3208/2003 συστήθηκε ο ειδικός φορέας δασών για τη χρηματοδότηση δασικών δραστηριοτήτων και έτσι η δυνατότητα αυτή επανήλθε.
Από το έτος 2003 μέχρι το έτος 2007 παρά το ότι ενεγράφοντο 8 εκ € στον προυπολογισμό του ειδικού φορέα, με ευθύνη του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και τροφίμων η διάταξη αυτή παρέμενε ανενεργή . Μόλις το τρεχον έτος μετα από πίεση του συνδικαλιστικού κινήματος εκταμιεύτηκαν οι πρώτες πιστώσεις για τα δάση από τον ειδικό φορέα.
Είναι αξιοσημείωτο ότι ενώ τα έσοδα του Κ.Τ.Γ.Κ & Δασών από τα δάση (πρόστιμα άδειες θήρας κλπ) ενέρχονται περίπου στο ύψος των 45 εκ € δεν χρηματοδοτούνται αντίστοιχες δασικές δραστηριότητες αλλά οι πιστώσεις αυτές διατίθενται στο μεγαλύτερο ποσοστό τους στο Γεωργικό Τομέα. Και ένα μικρό μέρος (περίπου8 εκ €) καταλήγει για έργα δασικής προστασίας.
Αν δε αναλογιστούμε το μέγεθος του έργου (δασικοί χάρτες, αναδασώσεις, αποκαταστάσεις, συντήρηση δρόμων και λοιπών υποδομών κλπ) είναι αβέβαια η δυνατότητα του τομέα να ανταπεξέλθει στη σύγχρονη απάιτηση για αποτελεσματική δασοπροστασία .

Νίκος Μπόκαρης